به گزارش مجله خبری نگار، زمانی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب، قبل از انتخابات، صادرکنندگان اروپایی را به اعمال تعرفه بر همه کالاهای صادراتی از این منطقه تهدید کرد، احتمالا بسیاری در اروپا امیدوار بودند که او هرگز به کاخ سفید برنگردد. اکنون که این یک واقعیت است، تعرفهها موضوع مذاکرات است و این مذاکرات ممکن است شامل خرید بیشتر گاز طبیعی مایع (الانجی) از آمریکا باشد.
طبق گزارش رویترز، آمریکا در حال حاضر با کسری تجاری ۲۴۰ میلیارد دلاری با اروپا مواجه است. بنا بر آمار یورواستات، آلمان، ایتالیا، ایرلند و سوئد، بزرگترین صادرکنندگان اروپایی به آمریکا هستند و بخش عمدهای از این کسری تجاری را تشکیل میدهند. آمریکا بزرگترین شریک تجاری اتحادیه اروپا است و نفت و گاز طبیعی، از مهمترین واردات آمریکا به اروپا هستند.
دونالد ترامپ بارها اعلام کرده که با این وضعیت تجارت مخالف است و اروپاییها «بهای گزافی» برای آن خواهند پرداخت؛ مگر اینکه واردات بیشتر کالاهای آمریکایی را شروع کنند. گوین مگوایر، نویسنده رویترز، در این باره گفت: اروپا ممکن است با کاهش مصرف الانجی آمریکا، تلافی کند و برنامههای ترامپ برای تولید بالاتر نفت و گاز را برهم بریزد.
اگر اروپا به انرژی وارداتی وابسته نبود و آمریکا، بزرگترین تامینکننده الانجی این منطقه نبود، این اقدام میتوانست یک اقدام بالقوه برای اروپا باشد. اداره اطلاعات انرژی آمریکا در فوریه امسال گزارش داد که در سال ۲۰۲۳، آمریکا منبع نزدیک به نیمی از کل واردات الانجی به اروپا بود.
رقم ۴۸ درصد، در مقایسه با ۴۴ درصد در سال ۲۰۲۲ و ۲۷ درصد در سال ۲۰۲۱، افزایش داشت. جنگ در اوکراین باعث رشد صادرات الانجی آمریکا به اروپا و پروژههای توسعه ظرفیت آمریکا شد. با این حال، امسال، رشد صادرات ضعیف بود و گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان داد صادرات گاز طبیعی از این کشور، وضعیت ثابت و یکنواختی در نیمه اول سال داشت.
این فقدان رشد، نتیجه چندین عامل بود. نخست اینکه اروپا، زمستان نسبتا معتدل دیگری داشت و گاز در مخازن این منطقه ماند. دوم، آلمان که بزرگترین مصرف کننده گاز در اروپاست، به صنعتیزدایی ادامه داد، زیرا انقباض اقتصادی، بر تقاضا برای انرژی به طور کلی و تقاضا برای گاز به طور خاص تاثیر گذاشت. سوم، تابستان فصل تقاضای گاز در اروپا است. از سوی دیگر، زمستان فصل بسیار متفاوتی است. زمستان زمانی است که اروپا بیشترین مصرف گاز و زغال سنگ را دارد.
به گفته مگوایر، اتحادیه اروپا به دلیل قیمت بالای گاز که مصرف کنندگان نهایی به سختی میتوانند به مدت طولانی در برابر آن دوام بیاورند، به طور کلی از گاز فاصله گرفته و مصرف کنندگان صنعتی هم تقاضای خود را کمتر کرده اند. وی خاطرنشان کرد: قیمت بالا و رکود اقتصادی، باعث کاهش ۲۰ درصدی واردات الانجی به اروپا در سال جاری شد. در نهایت، اروپا ممکن است تصمیم بگیرد بر واردات انرژی آمریکا، تعرفه اعمال کند.
بنا بر آخرین سیگنال اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، این اتفاق نمیافتد. در واقع، فون در لاین فقط چند روز پس از انتخابات آمریکا، اظهار کرد اروپا میتواند خرید گاز مایع از آمریکا را افزایش دهد.
البته دلیل این که اروپا، همچنان این همه گاز روسیه را خریداری میکند این است که ارزانتر از گاز آمریکاست. با این حال، از آنجایی که این موضوع از نظر سیاسی حساس است، مقامات اتحادیه اروپا به دنبال راههایی برای تغییر آن بودهاند و بدیهیترین انتخاب، الانجی آمریکا بوده است، زیرا سایر صادرکنندگان بزرگ یا ظرفیت محدودی برای رشد صادرات دارند یا مانند قطر، قراردادهای بلندمدت ترجیح میدهند، اما دولتهای اروپایی به دلیل برنامههای گذار انرژی خود، سعی میکنند از قراردادهای خرید بلندمدت گاز، اجتناب کنند.
بنابراین، ترامپ نشان داده است که میخواهد آمریکا، گاز طبیعی بیشتری تولید کند و همچنین میخواهد کالاهای بیشتری را به طور کلی به اروپا صادر کند. اروپا، به نوبه خود، از طریق مقام اجرایی ارشد خود اعلام کرده است که از دریافت گاز بیشتر از آمریکا خوشحال خواهد شد؛ البته انتخاب چندانی هم ندارد. اگر اروپا، قیمت الانجی آمریکایی را گران بداند، مطمئنا برای تولیدکنندگان گاز آمریکا راحت نیست که جریان صادرات الانجی را از اروپا به آسیا تغییر دهند
با این حال، یافتن تامینکننده گاز دیگری که از نظر اندازه تولید با آمریکا قابل مقایسه باشد و روسیه هم نباشد، برای اروپا بسیار دشوارتر و در واقع، این غیرممکن خواهد بود.
بر اساس گزارش اویل پرایس، در واقع، تولیدکنندگان الانجی آمریکا و واردکنندگان گاز اروپایی، به یکدیگر نیاز دارند. این رابطه، رابطه برابری نیست، اما منفعت دو سویه دارد و از این رو، هر دو طرف مایل هستند آن را حفظ کنند. تعرفهها باعث نخواهد شد اروپایی ها، ترامپ را بیشتر دوست داشته باشند، اما احتمالا آنها را وادار میکند الانجی بیشتری از آمریکا خریداری کنند. البته، این پیامدهای کلی دیگری برای اقتصاد اروپا و چشم انداز رشد آن و همچنین قدرت خرید بلندمدت الانجی آن دارد، اما ممکن است این سوال برای دوره ریاست جمهوری دیگری باشد.