به گزارش مجله خبری نگار،آیا به جلسهای برای مصاحبه شغلی دعوت شده اید و از نظر خودتان عالی عمل کردهاید، اما زمان میگذرد و هیچ پاسخی دریافت نمیکنید؟ فکر میکنید شما عالی بوده اید، اما مصاحبه کننده از شما خوشش نیامده؟ کمی بیشتر وضعیت تان را مرور کنید.
به احتمال زیاد، شما در مصاحبه به چیزی اشاره کرده اید که به رغم اینکه خیلی چیزها خوب پیش رفته، کارت قرمز را برای تان بالا برده است. مهم است بدانید در یک مصاحبه شغلی چه بگویید و چه چیز را به زبان نیاورید؛ با ما همراه باشید تا سیزده عبارتی را که برای تان کارت قرمز میآورند، بشناسیم.
کلمات و عباراتی که در طول مکالمه با مصاحبه کننده در یک مصاحبه شغلی به کار میبرید بر شانس پذیرفته شدن شما تأثیر به سزایی دارند. در واقع، برخی از تحلیلها حاکی از آنند که رفتار انسان در مصاحبه، از جمله آنچه میگوید و نحوه بیان آن، بر پذیرش یا عدم پذیرش اش تأثیرگذار است؛ حتی اگر واجد شرایطترین نامزد برای این موقعیت باشید، ممکن است کلمات و عباراتی را به کارببرید که کار را خراب کند.
جملاتی هستند که اگر در اولین ملاقات برای یک مصاحبه کاری به زبان بیاورید ناخواسته خود را خود محور، غیرقابل اعتماد یا حتی ناامید نشان میدهید.
در این متن میکوشیم عباراتی که نباید در یک مصاحبه شغلی به کار ببرید را مرور کنیم با این امید که پیشرفتی در روند ِ کارتان حاصل شود و به شغل مورد نظرتان برسید.
در زیر، ۱۳ عبارتی را آورده ایم که باید به هر قیمتی که شده از بیان شان اجتناب کنید، کوشیده ایم جایگزینهای مناسبی را ارائه دهیم که هم منظور شما را برسانند و هم شانس شما را برای قبول شدن بالا ببرند.
یکی از سختترین سوالات در مصاحبه شغلی معمولا این است که رابطه شما با رئیس سابق (یا فعلی) تان چگونه بوده است؟
بد گفتن در مورد رئیس قبلی یا به طور کلی در مورد شغل یا شرکت قبلی تأثیر خوبی بر جای نمیگذارد، زیرا ممکن است استخدام کننده فکر کند که تعهد و وفاداری به شرکت نداشته اید یا اینکه برای احترام گذاشتن به مافوق تان مشکل دارید.
بر جنبههای مثبت مافوق قبلی و شرکتی که در آن کار میکردید، تمرکز کنید و مثلا بگویید: «من چیزهای زیادی آن جا یاد گرفتم، اما در برخی زمینهها دیدگاههای متفاوتی با کارفرمایانم داشتم».
این اشتباه بزرگی است که هرگز نباید در مصاحبه شغلی مرتکب شوید. بی شک همه ایراداتی دارند. با بیان این نکته خودتان را زیر سوال میبرید. بهتر است صادق باشید و طوری کلمات تان را انتخاب کنید که مصاحبه کننده فکرنکند شما دروغ میگویید یا خودتان را از همان اول کار بی عیب و نقص نشان میدهید.
برای مثال، فرض کنید که نقطه ضعف شما این است که درخواست کمک برای تان سخت است. به جای اینکه به سادگی نقاط ضعف خود را بیان کنید، میتوانید چیزی شبیه به این را بگویید:
«من میدانم که گاهی اوقات درخواست کمک برای تکمیل پروژههای خاص برایم دشوار است، اما همچنین متوجه شدهام که انجام این کار، در صورت لزوم، به تجربهای غنی تبدیل شده است که به من امکان میدهد از تاخیر جلوگیری کنم و همکارانم را بهتر بشناسم».
اگر جمله قبلی را با آرامش بخوانید، متوجه خواهید شد که شبیه یک درخواست است، اینطور نیست؟ خوب، استخدام کننده هم احساس میکند شما فعلاً نیازمندید و به یک شغل نیاز دارید؛ در اینجا تواناییها و مهارتها و نقاط مثبت شما در الویت دوم قرار میگیرند.
این جمله شما را به عنوان فردی ناامید نشان میدهد و به جای اینکه به شما کمک کند، میتواند برعکس عمل کند. این چیزی است که روانشناس، مشاور برند حرفه ای، و استخدام کننده میشل انگلمن میگوید:به گفته این متخصص، استیصال نشانه آن است که شما به محض دریافت یک پیشنهاد بهتر اینجا را ترک میکنید و در کل احساس تعلقی به سازمانی که برایش کار میکنید ندارید.
استخدام کننده حتی فکر میکند که شما به موقعیت کاری اهمیت نمیدهید و تنها چیزی که میخواهید کسب درآمد است. احتمال دیگر این است که به دلیل استیصالی که به صراحت نشان میدهید، آنها مزایای پایینتری به شما ارائه میدهند، زیرا عبارت شما به این معناست که مایلید هر چیزی را بپذیرید.
به جای اینکه بگویید به این شغل نیاز دارید، نقاط قوت خود و آنچه را که بهترین انجام میدهید برجسته کنید.
کلمه «کمال گرا» یکی از آن کلماتی است که کارت قرمز را بالا میبرد و به نظر دروغی است که بیش از حد استفاده شده است. تیم منابع انسانی ممکن است این عبارت را حمل بر ضعف شما بدانند.
بهتر است به جای اینکه خود را کمال گرا نشان دهید بگویید:
من به جزئیات خیلی توجه میکنم، و گاهی اوقات، این باعث میشود که تکمیل پروژه کمی بیشتر طول بکشد.
مصاحبه کننده به شما میگوید: «درباره خودت کمی بیشتر برایم بگو.»
بدون شک این یکی از مواردی است که پاسخ به آن در این جلسات بسیار دشوار است. طبیعی است که بخواهید دستاوردهای خود و آنچه شما را متمایز میکند به نمایش بگذارید، اما از عبور از مرزها و لاف زدن بیش از حد در مورد تواناییهای خود بپرهیزید، زیرا شما را خود محور نشان میدهد.
پیشنهاد میکنیم خلاصهای از تجربیات خود، آنچه به دنبال آن هستید، و ارتباط آن با موقعیتی که برای آن مصاحبه میکنید، را بیان کنید. سوابق کاری، مهارت ها، دستاورهایی که داشتید و غیره.
در حالی که درست است که صداقت بهترین سیاست است، گفتن اینکه شما تجربهای ندارید برای استخدام کنندگان منفی است. این یک علامت هشدار است و نشان میدهد که شما دانش لازم را که موقعیت میطلبد ندارید.
بنابراین، اگر تجربهای ندارید، در مصاحبه چه بگویید؟ در مورد مهارتهای خود در رابطه با موقعیت صحبت کنید و تمایل خود را برای یادگیری نشان دهید. اگر دانشجویی هستید که به دنبال اولین شغل خود هستید، میتوانید دورههای کارآموزی را که انجام داده اید یا هر کار داوطلبانه مرتبط را ذکر کنید.
استخدام کننده ممکن است به وقتش در مورد اطلاعاتی که در رزومه خود گنجانده اید سؤال کند، پس شما خود به رزومه تان اشاره نکنید. استخدامکنندگان میخواهند از زبان خودتان بشنوند در مورد تجربه یا مهارت و نحوه عملکردتان بشنوند؛ در مورد آن صحبت کنید.
فراتر از چیزی که در رزومه نوشته اید پیش روید، یعنی اینکه کمی آن را شرح دهید. مثلا اگر سوال مربوط به تجربه کار قبلی است، میتوانید چیزی شبیه به این بگویید:
«در تجربهام در شرکت X من مسئول انجام فلان کار بودم (وظایفی را که انجام دادید شرح دهید). این مهارتها را کسب کردم»؛ مهارتهای تان را شرح دهید.
این سوال یک کارت قرمز در مصاحبهها است؛ زیرا نشان میدهد که شما چیزی در مورد شرکت نمیدانید. مصاحبه کننده احساس میکند که شما چندان به این موقعیت علاقه ندارید.
انجام کمی تحقیق در مورد سازمان و موقعیتی که برای آن درخواست میدهید یکی از کلیدهای موفقیت آمیز گذراندن مصاحبه است و همیشه باید این کار را از قبل انجام دهید.
همه ما در مقطعی از زندگی خود احساس عصبی بودن کرده ایم. با این حال، این ایده بدی است که به شخص مصاحبه گر بگویید عصبی مزاج هستید، زیرا ممکن است شما را فردی ناامن ببینند. امروزه بیشتر مشاغل نیازمند این هستند که بدانید چگونه استرس خود را مدیریت کنید و در هر شرایطی اعصاب خود را کنترل کنید. این واقعیت که شما میگویید عصبی هستید، خلاف آن را ثابت میکند. بنابراین، توصیه میکنیم این عبارت را برای خود نگه دارید و نکات زیر را تمرین کنید:
نفس بکشید، در ذهن تان تا پنج بشمارید و سعی کنید به آرامی صحبت کنید؛ بر اضطراب تان غلبه کنید.
استخدام کننده ممکن است یک سوال ترفندی بپرسد، یکی از مواردی که شما را غافلگیر میکند. اما چیزی که نباید بگویید: «نمیدانم» است. این کلمات نشان میدهد که شما قبل از جلسه تحقیقنکرده اید؛ و توانایی شما برای حل موارد غیرمنتظره خوب نیست.
خیلی کوتاه بگویید پرسش خوبی مطرح کردید من این را در نظر دارم (پاسخ خود را از اینجا شروع کنید).
ما میدانیم که یکی از دلایلی که شما به دنبال شغل هستید این است که درآمد داشته باشید، اما سعی کنید در اولین جلسه (و به خصوص در ابتدای گفتگو) موضوع را مطرح نکنید. این یک تصویر منفی ایجاد میکند، زیرا استخدام کنندگان ممکن است فکر کنند تنها در این شغل کسب درآمد و شغل برای تان مهم است.
یکی از راههای پرداختن به این موضوع در پایان مصاحبه، و پس از روشن شدن همه ابهامات در مورد موقعیت این است که بگویید ممکن است کمی بیشتر در مورد مزایای اجتماعی- اقتصادی شرکت بدانم.
مطمئناً متوجه شده اید که در پایان این جلسات، چه به صورت حضوری و چه از طریق تماس ویدیویی، استخدام کنندگان اغلب از شما میپرسند که آیا سؤال یا تردیدی دارید. ممکن است متعجب شوید اگر متوجه شوید که جواب نه اغلب بدتر از بله گفتن است. دلیل؟ این نشانه آن است که نسبت به شرکت و محیطی که در آن کار خواهید کرد، کنجکاوی ندارید.
در حالت ایده آل، باید یک یا دو سوال دیگر در مورد موقعیت یا نحوه کار شرکت بپرسید تا علاقه واقعی خود را به این موقعیت نشان دهید. در اینجا چند گزینه وجود دارد:
«آیا شرکت فرصتهای توسعه را برای کارکنان خود ارائه میدهد؟»
«چه برنامههای کامپیوتری بیشتر در این موقعیت استفاده میشود؟»
هرگز این عبارتها را به کار نبرید. این عبارت خاص موقعیت ناخوشایندی را برای استخدام کننده ایجاد میکند، زیرا ممکن است نتوانند آن واکنش یا بازخورد فوری را که میخواهید به شما ارائه دهند و حتی برخی آن را یک بی احتیاطی میدانند. توصیه میکنیم آن را به شکل زیر تغییر دهید:
امروز صحبت کردن با شما لذت بخش بود. اگر در مورد رزومه و تجربه من سوالی دارید، میتوانید با من تماس بگیرید، و من خوشحال خواهم شد که هر چیزی را توضیح دهم.
جدای از عباراتی که قبلاً ذکر کردیم، رفتارها و عباراتی نیز وجود دارد که باید در این مواقع از آنها اجتناب کنید تا تصویر بهتری را برای استخدام کنندگان ایجاد کنید.
هنگام صحبت کردن از مکث کردن و مِن مِن کردن پرهیز کنید: عباراتی مانند «اممم»، «هاااا» و غیره. آنها نشان گرهای عصبیت و اضطرابند. در عوض، آهستهتر صحبت کردن (بدون به خطر انداختن تسلط) حاکی از تسلط شما بر اوضاع است.
همچنین این ایده خوبی نیست که با مصاحبه کننده خود به شیوهای غیررسمی رفتار کنید، زیرا در برخی موارد، این امر بی احترامی به نظر میرسد. استثنا در صورتی است که خود مصاحبه کننده لحن آرام و غیر رسمی داشته باشد.
منبع:روزیاتو