به گزارش مجله خبری نگار،چارلز داروین از نظریه «بقای اصلح» خود در قرن نوزدهم برای توضیح دلیل بلند بودن گردن زرافهها استفاده کرد.
میلیونها سال پیش، زرافههایی که گردنهای بلندتری داشتند، میتوانستند به برگهای بیشتری در درختان دسترسی پیدا کنند و در رقابت زنده بمانند و این ویژگی را از طریق ژنها به نسلهای بعدی منتقل کنند.
اکنون، دانشمندان در ایالات متحده نظریه جدیدی را بر اساس یافتههای داروین مطرح کرده اند و معتقدند که این ویژگی تکاملی از طریق زرافههای ماده تقویت شده است.
آنها دریافتند که زرافههای ماده نسبتاً گردن بلندتری نسبت به زرافههای نر دارند و احتمالاً نیازهای تغذیهای بالای مادهها در دوران بارداری و شیردهی دلیل این امر بوده است.
زرافههای ماده بدن شیبدارتری دارند، در حالی که بدن زرافههای نر عمودیتر است که ممکن است به جفتگیری کمک کند.
این مطالعه که بر پایه نظریه داروین است، توسط داگلاس کاونر، استاد زیستشناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا هدایت شده است.
زرافهها در زمینه خوردن غذا مشکلپسند هستند.
آنها تنها برگهای چند گونه درخت را میخورند و داشتن گردن بلندتر به آنها اجازه میدهد تا به قسمتی از درختان برسند و برگهایی را که هیچ کس دیگر نمیتواند به آنها برسد، بخورند.
هنگامی که زرافههای ماده به سن چهار یا پنج سالگی میرسند، تقریباً همیشه باردار و در حال شیردهی هستند.
بنابراین، ما فکر میکنیم که افزایش نیازهای غذایی مادهها باعث تکامل گردن بلند در زرافهها شده است.
پروفسور کاونر و همکارانش ادعا کرده اند که بهسبب نیاز تغذیهای بالاتر، زرافههای ماده نیاز به گردن بلند دارند تا بتوانند به عمق درختان دسترسی پیدا کرده و بهترین برگها را بخورند.
برای این مطالعه، محققان هزاران عکس از زرافههای ماسایی اسیر و وحشی (Giraffa tippelskirchi)، گونه بومی آفریقای شرقی را جمعآوری کردند.
آنها دریافتند که هم در زرافههای بالغ در اسارت و هم در زرافههای وحشی، مادهها نسبت به نرها گردن بلندتری دارند.
همچنین زرافههای ماده تنههای بلندتری دارند (بخش اصلی بدن آنها که شامل پاها، گردن و سر نمیشود).
از سوی دیگر، زرافههای نر بالغ پاهای جلویی بلندتری (که برای جفتگیری با مادهها مفید است) و گردنهای پهنتری (برای مبارزه با نرهای رقیب) دارند.
طبق گفته کارشناسان، زرافههای نر عموماً در سال اول سریعتر رشد میکنند و نسبتهای بدنی تفاوت قابل توجهی میان مادهها و نرها تا زمان بلوغ جنسی آنها در حدود سه سالگی ندارند.
طبق یک فرضیه جدیدتر، تکامل گردنهای بلند توسط رقابت میان زرافههای نر که گردنهایشان را به یکدیگر میکوبند تا برتری خود را نشان دهند، به وجود آمده است.
نرهایی با گردنهای بلندتر و ضخیمتر در این رقابت موفقتر بودهاند که منجر به تولید مثل و انتقال ژنهای آنها به نسل بعدی شده است.
این فرضیه پیشبینی کرد که زرافههای نر گردن درازتری نسبت به زرافههای ماده خواهند داشت. اگرچه به طور کلی گردن نرها بلندتر است؛ اما این پیش بینی در مورد «نسبت گردن به جثه» صدق نمیکند.
تیم پژوهشگران این فرضیه را رد نمیکند، اما اگر این مورد تأثیری داشته باشد، احتمالاً بعداً به وقوع پیوسته است.
تکامل اولیه گردن و پاهای بلند زرافهها توسط رقابت بین گونهای و نیازهای تغذیهای بارداری و شیردهی از طریق انتخاب طبیعی برای به دست آوردن مزیت رقابتی ایجاد شده است.
سپس طول گردن بهعنوان پیامدی از رقابت میان نرها و انتخاب جنسی بیشتر افزایش یافته است.
این مطالعه جدید در مجله Mammalian Biology منتشر شده است.
منبع:روزیاتو