به گزارش مجله خبری نگار،افراد مبتلا به دیابت علایمی را تجربه میکنند که ممکن است روی کیفیت زندگی آنها تاثیر گذار باشد. یکی از این علائم خشکی دهان است که برای شما توضیح میدهیم چرا اتفاق میافتد. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲، اغلب خشکی دهان را تجربه میکنند.
این مشکل نه تنها یک احساس معمولی نیست، بلکه میتواند نتایج جدی را در بهداشت دهان به وجود بیاورد. خشکی دهان خطرهای مختلف مثل عفونت و بیماریهای دندان و دهان را افزایش خواهد داد و عوارض دیگری دارد که پیش از این در بخش بهداشت و سلامت کامل در موردش توضیح داده ایم.
همان طور که گفتیم خشکی دهان در افراد مبتلا به دیابت به دلیل عوامل مختلف اتفاق میافتد که اغلب همگی به خاطر کنترل ضعیف قند خون است. اول از همه یکی از علل آن افزایش ادرار است.
افزایش ادرار میتواند عاملی برای خشکی بدن باشد
از طرفی از آن جا که بزاق سرشار از آب است و تولید آن در این دوران تغییر میکند، پس میتوان گفت که کمبود بزاق عامل دیگری است که در آن تغییر در ترکیبات بزاق رخ میدهد. بزاق علاوه بر آب همچنین حاوی گلوکز و پروتئین هم میباشد.
مطالعهای در ژورنال دهان و دندانی توضیح میدهد که دیابت روی مورفولوژی غدههای بزاقی تاثیر میگذارد. مادهای را در بدن افراد دیابتی ترشح میکند که در نتیجه غدههای بزاقی از لحاظ سایز بزرگ میشوند و عملکرد آنها به هم میریزد.
علل دیگر خشکی دهان در دوران دیابت
درصد وسیعی از افراد مبتلا به دیابت خشکی دهان را تجربه میکنند، اما این بیماری تنها علت خشکی دهان نیست. بسیار مهم است که به عوامل دیگر که روی تولید بزاق و یا تحریک خشکی تاثیرگذار هستند، هم دقت کنیم. مثلاً عوامل غیر از دیابت را که موجب خشکی دهان هستند، در نظر بگیریم.
داروها میتوانند خشکی دهان را افزایش دهند؛ مخصوصاً برای افرادی که شیمی درمانی میکنند.
سن بالا همچنین یک عامل برای خشکی دهان است.
بیماریهایی مثل ایدز، مشکلات کبدی و سل خشکی دهان را تشدید میکنند.
سندروم شوگرن هم یکی دیگر از علل خشکی دهان در دوران دیابت یا غیر از دیابت است.