به گزارش مجله خبری نگار،در ماه میسال ۲۰۰۷ میلادی، روز جهانی مالاریا در جلسه مجمع جهانی بهداشت، از سوی یک نهاد سازمان بهداشت جهانی در نظر گرفته شد. در حقیقت این روز برای آموزش مردم جهان و آگاهی آنها از این بیماری است. در گذشته این بیماری را تنها به عنوان روز مالاریای آفریقایی میشناختند؛ اما در سال ۲۰۰۷ میلادی مالاریا به عنوان بیماری جهانی در نظر گرفته شد که همه نهاد و بنیادها میبایست برای ریشه کن کردن آن همکاری لازم را داشته باشند.
نشانههای بیماری مالاریا
نشانههای بیماری مالاریا ممکن است طی هفت تا ۱۴ روز پس از گزش پشههای آنوفل ایجاد شود. در تمام مدتی که انگل در خون وجود دارد میتواند پشه را آلوده کند و این زمان بسته به گونه انگلی، همچنین نتیجه درمان دارویی، متفاوت است.
حملات ناشی از مالاریا اغلب ابتدا با لرز شروع میشود و به دنبال آن تب شدید، سپس تعریق و در نهایت بازگشت به دمای طبیعی بروز مییابد.
علایم مالاریا ممکن است شامل هر یک از موارد زیر است:
تب
لرز
سردرد
تهوع و استفراغ
اسهال
درد شکمی
درد عضله یا مفصل
خستگی
تنفس سریع و پی در پی
افزایش ضربان قلب
سرفه کردن
افرادی که بیشتر در معرض خطر این بیماری هستند:
کودکان خردسال و نوزادان
افراد مسن
خانمهای باردار و جنین آنها
عوارض ناشی از بیماری مالاریا
مالاریا میتواند یک بیماری کشنده باشد. سازمان بهداشت جهانی تخمین میزند که حدود ۹۴ درصد از مرگ و میرهای مالاریا در آفریقا ایجاد میشود که بیشتر کودکان زیر ۵ سال هستند. مرگ و میر ناشی از مالاریا اغلب به دلیل یک یا چند عارضه جدی است:
مالاریای مغزی
مشکلات تنفسی
آسیب رساندن به اندامهایی از قبیل کلیه یا کبد
کم خونی
کاهش قند خون
تشخیص آزمایشگاهی مالاریا با دیدن انگل در گسترشهای خون محیطی صورت میگیرد.
درمان سریع، به موقع و کامل بیماران یکی از راهکارهای اصولی برنامه کنترل مالاریاست که به دلیل اهمیت آن در نجات جان بیماران و کنترل بیماری، باید به آن توجه خاص شود. شروع درمان بیمار در اولین فرصت (در ۲۴ ساعت اول) پس از تشخیص، از استانداردهای مهم و نیازمند اهتمام ویژه و نظارت جدی است.
پیشگیری
بهسازی محیط که منجر به از بین رفتن همیشگی یا کاهش محل زندگی و تکثیر پشههای آنوفل در نزدیک محلهای مسکونی مردم میشود. مثل خشکاندن آبهای غیر مفید و افزایش سرعت جریان آبهای جاری و استفاده از روشهای خاص شیمیایی و بیولوژیک
در محیطهای مالاریا خیز:
هنگام شب پیراهن آستین بلند و شلوار بلند بپوشید.
از پوشیدن لباسهای تیره خودداری کنید.
به قسمتهای بدون پوشش بدن داروی دفع حشرات بمالید.
درها و پنجرهها را به توری مجهز کنید.
از تختخوابهای پشه بنددار استفاده کنید.
نکته آخر
در صورت مسافرت به مناطق مالاریا خیز و بروز علایم، برای بررسی به مراکز بهداشت مراجعه کنید. این نکته در مشاغلی مانند رانندگان بسیار قابل توجه است.