چگونه آب‌تنی مرگ می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار/همشهری: ۱۱۸نفر جان خودشان را ازدست دادند؛ در همین تعطیلات عید و فروردینی که گذشت آمار نسبت به سال گذشته افزایش ۵۹ درصدی داشته است. حالا حساب کنید که هوا دارد گرم‌تر می‌شود و در تابستان این آمار (که ان شاءالله افزایش پیدا نکند) چندبرابر خواهد شد. غرق شدن در دریا، رودخانه‌ها، سد‌ها و کانال‌های آب، هر سال خانواده‌های زیادی را داغدار عزیزان‌شان می‌کند و با وجود همه هشدارها، باز هم این آمار هر سال رو به افزایش است. ربطی هم به اینکه شنا بلد باشید یا نه، ندارد.

اگر شنا بلد نیستید که کلا باید قید آب‌تنی‌کردن را بزنید و اول شنا یاد بگیرید، اما آن‌هایی که شنا بلدند هم ممکن است در دریا به‌خاطر جریان‌های شکافنده یا پستی و بلندی‌های داخل دریا غرق شوند. این اصطلاح یکی از خصوصیت‌های سواحل ماسه‌ای است؛ اصطلاحی که بزرگ‌ترین عامل غرق‌شدن شناگران در دریای شمال ایران به‌حساب می‌آید. آدم‌ها برای آب بازی به دریا می‌روند و بدون توجه به افزایش عمق آب جلو می‌روند. یک موج کوچک ماسه‌های زیر پایشان را جابه‌جا می‌کند و عمق آب از ۱.۵متر به ۱.۸متر افزایش پیدا می‌کند و غرق می‌شوند.

جریان‌های شکافنده مثل یک تله بزرگ است. شما فکر می‌کنید برای فرار باید از دریا دور و به ساحل نزدیک شوید، درصورتی که شنا کردن به سمت ساحل مرگبارترین کاری است که می‌توانید انجام دهید. قدرت کشش آب در محل جریان شکافنده بسیار زیاد است و هر چقدر هم تلاش کنید، نمی‌توانید سانتی‌متری جلو بروید. تنها اتفاقی که در این تلاش برای شما می‌افتد، خسته‌شدن وحشتناک است. عضلات‌تان اگر نگیرد، شدیدا دچار ضعف می‌شود و در چند ثانیه توان ذره‌ای حرکت نخواهید داشت.

بیشترین دلیل مرگ‌ومیر برای شناگران همین کار است. آن‌ها همه انرژی‌شان را در چند ثانیه صرف برگشت به ساحل می‌کنند. زورشان به موج‌ها نمی‌رسد و به کام مرگ می‌روند. شناکردن در رودخانه‌ها را هم فراموش کنید. رودخانه جریان دارد و ممکن است جریان آب به راحتی شما را با خودش ببرد و با سنگ یا جسم نوک‌تیزی برخورد کنید. گاهی هم به‌خاطر باران‌های موسمی آب بالا می‌آید و نمی‌توانید تعادل‌تان را در آب حفظ کنید و احتمال غرق‌شدن بالا می‌رود.

سد‌ها و کانال‌ها هم خطرات خودش را دارد. بسیاری از افراد فکر می‌کنند کسانی در آب پشت سد‌ها غرق می‌شوند که شنا بلد نیستند، ولی باید گفت که حتی افراد حرفه‌ای نیز در آب پشت سد‌ها جان خود را از دست می‌دهند. علت اصلی غرق‌شدن افراد این است که در زمان آب‌گیری سدها، میزان سطح آب با پیش‌بینی منطبق نیست و در مسیر آبگیری خانه‌های به‌جا مانده، درختان قطع‌شده و یا تیر‌های برق نیز در آب پشت سد باقی می‌مانند.

در زمان حرکت سیلاب، شاخ و برگ‌ها و اجسام کوچک و بزرگی وارد سد شده و برخورد شناگر به این اجسام می‌تواند خطر‌آفرین باشد. بسیاری از فوت‌شدن‌ها به‌دلیل همین برخورد اجسام با شناگر است که باعث می‌شود فرد جان خود را از دست بدهد. همچنین فشار آب در کانال‌ها باعث غرق‌شدن می‌شود و آشنا‌بودن به شنا دلیل براین نیست که در کانال و مکان‌های غیرایمن می‌توان شنا کرد.