احتمال بروز اختلالات روان‌پریشی در کودکانی که اعتیاد به گوشی دارند!

به گزارش مجله خبری نگار،پژوهشگران دانشگاه مک‌گیل کانادا در مقاله خود به این نکته مهم اشاره می‌کنند که تکنولوژی شاید دلیل این مشکل نباشد. درعوض، اعتیاد کودک به ابزارهای الکترونیکی احتمالاً یک هشدار باشد که او به‌طور کلی در برابر بیماری‌های روانی آسیب‌پذیر است. آن‌ها می‌نویسند:

«به‌نظر می‌رسد استفاده بیشتر از شبکه‌های اجتماعی و مشکلات سلامت روان، عوامل ریسک مشترکی دارند؛ ازجمله مشکلات سلامت روان والدین، تنهایی، آزار و اذیت و مشکلات رابطه والد-فرزند.»

پژوهشگران هشدار داده‌اند که وادارکردن بچه‌ها به انجام کارهای دیگر و محروم‌کردن ناگهانی آن‌ها از دستگاه‌های الکترونیکی نیز ثمری ندارد و حتی ممکن است آسیب بیشتری به آن‌ها برساند.

متخصصان می‌گویند نباید تکنولوژی را مقصر دانست، بلکه باید دید کودکان به چه علت به آن معتاد می‌شوند.

پژوهشگران عادات مربوط به شبکه‌های اجتماعی و تجربیات روان‌پریشی را در ۱۲۲۶ کانادایی متولد سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ بررسی کردند. آن‌ها دریافتند جوانانی که استفاده خود از کامپیوتر را به‌شدت کاهش داده بودند، فارغ از تجربیات شخصی دیگر، همچنان در بزرگسالی تجربیات روان‌پریشی بیشتری داشتند.

همچنین استفاده از اینترنت نسبت به تلویزیون و بازی‌های ویدیویی، ارتباط عمیق‌تری با بروز افسردگی دارد. درواقع بازی‌های ویدیویی می‌توانند باعث تنظیم احساسات و توسعه مهارت‌های اجتماعی شوند، زیرا برخلاف دیگر گونه‌های تکنولوژی، فرد را در حالت منفعل قرار نمی‌دهند.

پژوهشگران می‌گویند که پزشکان بالینی نباید تکنولوژی را مقصر بدانند. آن‌ها باید به این مسئله بپردازند که چرا یک جوان معتاد تکنولوژی که دچار تجربیات روان‌پریشی است، در کودکی دچار این اعتیاد شده.

متخصصان از این ایده که تکنولوژی‌های دیجیتالی «علت ریشه‌ای» تمام مشکلات در جوانی هستند، فاصله گرفته‌اند. در اغلب موارد، شرایط شخصی از پیش موجود، علت افزایش استفاده از شبکه‌های اجتماعی و مشکلات سلامت روان هستند. به‌ عبارت دیگر، استفاده زیاد از تکنولوژی‌های دیجیتالی در بلوغ می‌تواند یک نشانه زودهنگام برای مشکلات سلامت روان در آینده باشد.

اخیراً مطالعه ۱۸٬۰۰۰ خانواده بریتانیایی نشان داده است که تقریباً نیمی از نوجوانان این کشور به شبکه‌های اجتماعی معتاد هستند. یک پژوهش دیگر در دانشگاه کینگز کالج به این نتیجه رسیده است که یک‌سوم افراد به اعتیاد بالینی گوشی‌های هوشمند مبتلا هستند. این افراد نمی‌توانند زمان استفاده از گوشی هوشمند خود را کنترل کنند و هنگامی که به آن دسترسی ندارند، مضطرب می‌شوند.