تغذیه نامناسب چه تاثیری بر بیماری پارکینسون دارد؟

به گزارش مجله خبری نگار،بیماری پارکینسون، اژد‌هایی است که آرام آرام بر حرکات، تعادل، خلق و خو و خواب انسان چنگ می‌اندازد. اگرچه درمانی قطعی برای این بیماری وجود ندارد، راه‌هایی برای کنترل و مدیریت علائم آن وجود دارد.

اما در این میان، عواملی هستند که می‌توانند این اژد‌های خفته را بیدار کرده و علائم بیماری را تشدید کنند. شناخت این عوامل و دوری از آنها، گامی مهم در جهت حفظ کیفیت زندگی مبتلایان به پارکینسون خواهد بود.

هفت عاملی که باید از آن‌ها بر حذر بود:

۱. استرس: این غول بی‌رحم، عضلات را منقبض کرده و ضربان قلب را بالا می‌برد. در فرد مبتلا به پارکینسون، این تنش‌ها به لرزش و سفتی عضلات دامن می‌زنند.

راهکار: با مدیتیشن، یوگا و تمرینات تنفسی، آرامش را به خود هدیه دهید.

۲. کم‌خوابی: خواب، اکسیر حیات برای هر انسانی است و در مورد مبتلایان به پارکینسون اهمیتی دوچندان پیدا می‌کند. کمبود خواب، خستگی را افزایش داده و علائم حرکتی را بدتر می‌کند.

راهکار: با رعایت بهداشت خواب، بستر خوابی آرام و بدون دغدغه برای خود فراهم کنید.

۳. بیماری و عفونت: هر بیماری یا عفونتی، سرباری بر بدن است و می‌تواند علائم پارکینسون را به طور موقت تشدید کند.

راهکار: با تقویت سیستم ایمنی و مراقبت‌های بهداشتی، از بروز بیماری‌ها و عفونت‌ها پیشگیری کنید.

۴. بی‌نظمی در مصرف دارو: داروها، سپر دفاعی در برابر پارکینسون هستند. مصرف نامنظم یا خودسرانه آنها، این سپر را سست کرده و علائم بیماری را آشکارتر می‌کند.

راهکار: برنامه دقیقی برای مصرف دارو‌ها تنظیم کنید و به آن پایبند باشید. در صورت هر گونه سوال یا مشکل، با پزشک خود مشورت کنید.

۵. تغذیه نامناسب: سوءتغذیه و کم‌آبی، نه تنها سلامت کلی را به خطر می‌اندازند، بلکه جذب دارو‌ها را نیز مختل کرده و علائم پارکینسون را تشدید می‌کنند.

راهکار: با مصرف یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از مواد مغذی، به بدن خود در مبارزه با بیماری یاری برسانید.

۶. کم‌تحرکی: عضلات بدون حرکت، ضعیف و سفت می‌شوند. در فرد مبتلا به پارکینسون، این کم‌تحرکی، علائم حرکتی را بدتر می‌کند.

راهکار: ورزش منظم و حرکات کششی را در برنامه روزانه خود بگنجانید. تحرک، علاوه بر تقویت عضلات، به ترشح هورمون‌های ضدافسردگی نیز کمک می‌کند.

۷. تداخل دارویی: برخی داروها، مانند دارو‌های ضد روان‌پریشی، ضد تهوع و ضد افسردگی، می‌توانند با دارو‌های پارکینسون تداخل داشته و یا علائم حرکتی را تشدید کنند.

راهکار: در مورد تمام دارو‌هایی که مصرف می‌کنید، با پزشک خود مشورت کنید تا از بروز هر گونه تداخل دارویی جلوگیری شود.

به یاد داشته باشید:

مدیریت علائم پارکینسون، یک فرایند دائمی و نیازمند همکاری بیمار، پزشک و خانواده است.
معاینات منظم پزشکی برای تنظیم برنامه درمانی و رصد علائم ضروری است.
گروه‌های حمایتی و انجمن‌های بیماران پارکینسون می‌توانند راهنمایی و پشتیبانی ارزشمندی ارائه دهند.
با دوری از عوامل تشدید کننده و مدیریت صحیح بیماری، می‌توان با پارکینسون زندگی کرد و از لحظات زندگی لذت برد.