اختلال دوقطبی ۲ برابر مرگبارتر از سیگار کشیدن

نحوه انجام این پژوهش

داده‌های این پژوهش شامل پرونده اطلاعات هزار و ۱۲۸ نفر شرکت‌کننده بود که ۸۴۷ نفر از آن‌ها مبتلا به اختلال دوقطبی بودند و ۲۸۱ نفر چنین اختلالی نداشتند. داده‌های جمع‌آوری‌شده از کلینیک دانشگاه میشیگان هم مربوط به ۱۸ هزار و ۵۶۱ بیمار بود که ۱۰ هزار و ۷۳۵ نفر از آن‌ها دچار اختلال دوقطبی بودند و ۷ هزار و ۸۲۶ نفر به این اختلال مبتلا نبودند. در یکی از دو مجموعه داده‌ای که محققان دانشگاه میشیگان تجزیه‎وتحلیل کردند، افرادی که به‌مدت ۱۰ سال مبتلا به اختلال دوقطبی بودند، ۶ برابر احتمال مرگ بیشتری نسبت به افراد بدون این اختلال داشتند. در همان گروه فرد سیگاری، اما سالم از نظر روحی، تقریباً ۲ برابر کمتر از فرد غیرسیگاری که به اختلال دوقطبی مبتلا بود، در خطر مرگ زودهنگام قرار داشت.

دکتر «ملوین مک‌اینیس»، روان‎پزشک دانشگاه میشیگان و یکی از محققان این پژوهش می‌گوید: «در هر دو نمونه به این نتیجه رسیدیم که افراد دوقطبی به‌مراتب بیشتر از افراد سیگاری در خطر مرگ زودرس قرار دارند. در طول سال‌های گذشته، رویداد‌های جهانی مختلفی برای پیشگیری یا ترک سیگار و آگاهی از بیماری‌های قلبی-عروقی برگزار شده است. بااین‌حال، هیچ‌وقت کمپینی در این مقیاس برای سلامت‌روان انجام نشده است».

علایم ابتلا به اختلال دوقطبی چیست؟

دوقطبی نوعی اختلال است که به‌عنوان یکی از بیماری‌های روحی که به‌شدت خلق‌و‌خو را تحت تأثیر قرار می‌دهد، شناخته می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال دوره‌های مانیک یا هیپومانیک (سرخوشی) و افسردگی را در طول سال به مدت چند روز یا حتی چند هفته تجربه می‌کنند. اگرچه این روند ممکن است برای هر فرد به‌صورت طبیعی رخ دهد، اما اگر در طول سال زیاد اتفاق بیفتد، می‌تواند نشان‌دهنده اختلال دوقطبی باشد. در قطب شیدایی، احساساتی مثل سرخوشی، حواس‌پرتی و بی‌قراری می‌تواند افراد را به‌سمت رفتار‌های مخاطره‌آمیز و گاهی خطرناک سوق دهد.

در قطب افسردگی، سلامت جسمی و روحی کاهش می‌یابد و خطر بیشتری برای آسیب‌رساندن به خود و خودکشی در فرد مبتلا وجود دارد. درحالی‌که مرگ‌های ناشی از خودکشی به وضوح به بیماری‌های روانی مربوط می‌شوند، این مطالعه نشان داد که اختلال دوقطبی بر کاهش طول عمر فرد مبتلا نسبت به فرد سیگاری تأثیر دارد.

منبع: دیجیاتو