به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: «۷۰ میلیون تومان به این شماره شبا واریز کن تا وقت عمل رو برات تنظیم کنم. من برای این عمل سه تا سکه میگیرم، اما حالا، چون میگی نداری، ۲۰ تومان تخفیف میدم، ۶۰ تومان واریز کن...» این جملات، الطاف آقای دکتر قبل از انجام عمل بود. بالاخره برایش ۵۸ میلیون تومان واریز کردم و عملم که مربوط به تومور بود انجام شد...» این ماجرای این روزها و ماهها و شاید همه این سال هاست؛ ماجرایی که در دوره اول دولت یازدهم، با بالابردن دستمزد و کارانه پزشکان توسط وزیر وقت بهداشت، تا حدودی برطرف شد، اما حالا مدت هاست دوباره سر و کله اش از «زیر میز» برخی پزشکان پیدا شده است.
موضوع «زیرمیزی» از آن دست تجربیاتی است که شاید همه ما با آن یا مواجه شده ایم یا آن را تجربه کردیم. آن چه در ابتدای گزارش آمد، مربوط به همین روزهای قبل است. از این بیمار پرسیدم، اگر بیمار این پول را نداشته باشد، تکلیف چیست؟ پاسخ میشنوم: «اتفاقا پزشک به من هم گفت، اگر میخواهی پول ندهی، یا نداری، بیا در بیمارستان... این عمل انجام میشود، اما من آن جا دست به تو نمیزنم، آن جا دانشجویان (انترن) عمل را انجام میدهند و من نگاه میکنم. چون عمل من مربوط به تومور مغزی و حساس است، ریسک نکردم و پول را تهیه کردم تا دکتر خودش در بیمارستان خصوصی عملم را انجام دهد، چارهای نداشتم.»
درباره زیرمیزی که حالا برخی آن را با نقل و انتقال از طریق سکه و دلار دریافت میکنند که رد و نشانی برجای نماند، فریاد یک نماینده مجلس را سه روز قبل در صحن عکلنی مجلس درآورد. بنابر گزارش ایسنا، حسینعلی حاجی دلیگانی عضو کمسیون حقوقی مجلس گفت: «در بحث درمان، منکر معروف شده است یعنی در برخی از بیمارستانها که به نهادهای خوبی هم وابسته هستند، تا سکه یا دلار از بیمار نگیرند او را عمل و درمان نمیکنند. باید وزارت بهداشت فکری کند اگر تعرفه اشکال دارد آن را اصلاح کند، اما اینکه تا سکه و دلار نگیرند بیمار را درمان نمیکنند یک مشکل اساسی برای کشور است.»
اما پزشکان زیرمیزی بگیر که حرفشان هم ناعدالتی در حق الزحمه و دستمزد است، تنها به اخذ زیرمیزی از بیمار بسنده نمیکنند. با یکی از بیماران که ۶ ماه قبل برای انجام یک عمل تقریبا ساده، ۱۵ میلیون تومان زیرمیزی پرداخت کرده گفتگو میکنم که روایت جالبی دارد: «این پزشکان برای یک عمل خاص روی پا، از ۳ ناحیه پول میخورند. اول همان زیرمیزی که از من ۱۵ میلیون تومان تقاضا کرد. دوم حق الزحمه انجام عمل از بیمارستان محل عمل را دریافت میکنند و مورد سوم، از محل پورسانتی که شرکت تجهیزات پزشکی دریافت میکند. یعنی پزشک به من تاکید کرد که تجهیزات لازم را حتما از فلان شرکت خاص تهیه کنم و بیمار را هم میترساند که اگر تجهیزات از این شرکت تهیه نشود، ضمانتی نمیشود. این بیمار که جوانی حدودا ۲۸ ساله است و از شغلش، درآمدی کاملا معمولی دارد، میگوید: اگر این پزشکها بخواهند در بیمارستانهای دولتی همین عملها را انجام دهند، رقم خیلی کمی نصیبشان میشود، اما با این روش در بیمارستانهای غیردولتی، دست کم برای هر عمل بین ۲۰ تا ۳۰ میلیون نصیبشان میشود و روزانه هم معلولا ۴ تا ۵ عمل انجام میدهند.
پای صحبت هر کدام از نمایندگان انجمنها و سازمان نظام پزشکی که بنشینیم، همه از ناعدالتی در تعرفههای پزشکی میگویند، آنها معتقدند اگر تعرفهها واقعی نشود، روند زیرمیزیها ادامه مییابد و در سال ۱۴۰۳ بیشتر هم خواهد شد. رئیس سازمان نظام پزشکی درباره تخلف برخی پزشکان و تعرفهها میگوید: «تعرفهها باید منطقی شود تا بتوانیم با حوزه غیرمنطقی برخورد کنیم. این موضوع را در دو سال اخیر بارها گفتهام. وقتی از این طرف به درستی تعرفهها دیده نشده است، نمیتوان انتظار تخلف را نداشت.»
در همین راستا، سازمان نظام پزشکی ۳ دی در نامهای به رئیس جمهور خواستار واقعی شدن تعرفهها شده است. وزارت بهداشت هم روزهای قبل پیشنهاد افزایش ۴۵ درصدی تعرفههای پزشکی را به دولت ارائه کرده است. کریمی، معاون درمان وزارت بهداشت ۶ دی در این باره با تاکید بر لزوم تقویت بیمهها جهت پوشش تعرفهها و هزینههای درمانی گفته است: سال قبل ۴۰ درصد افزایش تعرفه در نظر گرفته شده بود که تنها ۲۵ درصد آن در سازمان برنامه بودجه و در نهایت هیئت وزیران تصویب شد. با توجه به تورم امسال و آن ۱۵ درصد حذف شده سال قبل، به نظر میرسد افزایش تعرفه اعلامی سال بعد نباید کمتر از ۴۰ درصد تعرفه سال قبل باشد. ما حدود ۴۵ یا ۴۶ درصد افزایش تعرفه پزشکی را برای سال آتی مدنظر داریم، اما باید منتظر برگزاری جلسات مرتبط باشیم تا عدد نهایی اعلام شود.
او این را هم گفته که تعرفههای پزشکی به پاشنه آشیلی بدل شده است که اگر اصلاح نشود میتواند معضل ایجاد کند.