هشدار «یوشکا فیشر» درباره وقوع جنگ جهانی سوم در سایه مناقشات روزافزون بین‌المللی

به گزارش مجله خبری نگاربه نقل از روزنامه "برلینر سایتونگ"، "یوشکا فیشر"، وزیر امور خارجه سابق آلمان در سخنانی تند در گفتگو با یک رسانه ایتالیایی با اشاره به تشدید مناقشات در غرب آسیا گفت: این روز‌ها سخت است که به سال ۱۹۱۴، زمانی که رویداد‌ها چرخشی غیرقابل کنترل گرفت و جنگ جهانی اول را آغاز کرد فکر نکنم.

روزنامه میلان که پرخواننده‌ترین روزنامه ایتالیایی زبان در جهان محسوب می‌شود در گزارشی نوشت: وزیر امور خارجه ۷۵ ساله سابق آلمان، معاون سابق صدراعظم و کهنه سرباز حزب سبز، سخنان خود را با دقت سنجید تا بیش از حد نگران کننده به نظر نرسد. این روزنامه که یکی از رسانه‌های پیشرو در ایتالیا است در عین حال نوشت: با این حال، فیشر نمی‌خواهد نگرانی شدید خود را در مورد بحران غزه پنهان کند، بحرانی که از نظر او کل منطقه را به آستانه یک درگیری عمومی می‌برد.

فیشر در گفتگو با این روزنامه ایتالیایی به معنای واقعی کلمه گفت: جنگ علیه اوکراین توسط "ولادیمیر پوتین" تنها اولین دومینویی بود که در نهایت صلح آمریکا را پس از سال ۱۹۴۵ وارد بحران کرد و دو قطبی شدن ژئوپلیتیک جدیدی را آغاز کرد که هیچ‌کس نمی‌تواند در آن پیروز شود. وی درباره تشدید اوضاع در این شرایط هشدار داد.

وی در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: در یک دنیای بزرگتر، هر دو جنگ اوکراین و غزه نشان می‌دهد که ما شاهد ظهور یک نظم جهانی جدید هستیم که در آن غرب خود را با کی یف و تل آویو همسو می‌کند، در حالی که قدرت‌هایی مانند چین و روسیه و همچنین تقریباً کل به اصطلاح جنوب جهانی با طرف مقابل همدردی می‌کند. فیشر گفت این پویایی است که غرب به سادگی نمی‌تواند آن را بپذیرد. برای متوقف کردن این پیشرفت، «تلاش‌های دیپلماتیک عظیم مورد نیاز است».

وی در ادامه به دیگر مناقشات بین المللی اشاره کرده و گفت: همزمان، کانون‌های بالقوه جنگ در قفقاز بین آذربایجان و ارمنستان، در بالکان بین صربستان و کوزوو، و در آفریقا در ساحل، جایی که مجموعه‌ای از کودتا‌های نظامی و عقب‌نشینی استراتژیک فرانسه منطقه را در هرج و مرج فرو برده به جوش آمد. فیشر یادآور شد: خطر یک درگیری نظامی در دریای چین و تنگه تایوان در حال افزایش است که در نهایت ابرقدرت‌های آمریکا و چین مستقیماً در آن درگیر خواهند شد.

در اینجا وزیر امور خارجه سابق آلمان به درس تاریخ استناد کرده و گفت: تلاش برای تغییر موازنه قدرت جهانی و تحمیل نظم بین‌المللی جدید هرگز بدون خشونت صورت نگرفته است. این امر لحن قدرت‌های بزرگ را نسبت به یکدیگر تهاجمی‌تر و به همان اندازه نگران کننده‌تر می‌کند.