به گزارش مجله خبری نگار،یک رژیم غذایی قلب سالم یک برنامه غذایی است که بر مصرف میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین گیاهی یا حیوانی بدون چربی و ترجیحا ماهی تاکید دارد. در حالی که این نوع رژیم غذایی به دلیل فواید قلبی عروقی اش شناخته شده است، نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که ممکن است فواید دیگری نیز داشته باشد، به ویژه برای زنانی که میخواهند باردار شوند.
در سراسر جهان، حدود ۴۸٫۵ میلیون زوج ناباروری را تجربه میکنند. در حالی که باروری در زنان و مردان تحت تأثیر تعدادی از عوامل سبک زندگی است، مطالعات اخیر به اهمیت رژیم غذایی اشاره کرده اند. پژوهشی که توسط دانشگاه روویراای ویرجیلی در اسپانیا انجام شد، هشت رژیم غذایی رایج را که در اصل برای بهبود سلامت قلب و سایر بیماریهای مزمن طراحی شده بودند، مورد بررسی قرار دادند تا ببینند چگونه بر نتایج درمان ناباروری تأثیر میگذارند.
محققان الگوهای غذایی از جمله رژیم مدیترانه ای، رژیم غذایی مدیترانهای جایگزین (AMD)، رژیم غذایی مدیترانهای (PMD)، شاخص تغذیه سالم (HEI)، شاخص تغذیه سالم جایگزین (AHEI)، رژیم انجمن قلب آمریکا (AHA)، شاخص اهداف رژیم غذایی، شاخص رویکردهای غذایی برای توقف فشار خون (DASH) و رژیم غذایی گیاهی (PBD) که مصرف غذاهای گیاهی را به قیمت محصولات حیوانی تشویق میکند را بررسی و مقایسه کردند.
پژوهشگران دریافتند که زنانی که بیشتر از الگوی رژیم غذایی انجمن قلب آمریکا قبل از بارداری پیروی میکردند، ۱۳ تا ۱۵ درصد کمتر در معرض سقط جنین بودند. رژیم غذایی انجمن قلب آمریکا بر مصرف زیاد ماهی، غلات کامل، اسیدهای چرب امگا ۳ و اسید فولیک تاکید دارد.
آلبرت سالاس-هوتوس (Albert Salas-Huetos) پژوهشگر اصلی این مطالعه گفت: این یک رژیم غذایی متنوع و بدون محدودیت برای هیچ گروه غذایی است. این مطالعه تایید کرده است که مصرف منظم این مواد مغذی و غذاها با کاهش خطر سقط جنین در طول دورههای کمک باروری مرتبط است، بنابراین آنها برای تولید مثل انسان ضروری هستند.
در حالی که این اثر برای رژیم غذایی انجمن قلب آمریکا قویترین بود، الگوی مشابهی در سایر الگوهای غذایی به جز رژیم گیاهی مشاهده شد.
سالاس-هوتوس در این باره میگوید: در این مورد، تفاوت بین رژیم غذایی سالم برای قلب توصیه شده توسط انجمن قلب آمریکا و رژیم گیاهخواری عدم وجود غذاهایی مانند ماهی و گوشت است، غذاهایی که حاوی ویتامین B۱۲ یا امگا ۳ هستند.
شرح کامل این مطالعه در مجله JAMA Network Open منتشر شده است.