به گزارش مجله خبری نگار به نقل از این نشریه هنگ کنگی، اگرچه کشورهای غربی سعی کردند با اعمال تحریمها علیه «یکی از ۱۰ اقتصاد بزرگ جهان» یک کارزار بی سابقه بر ضد روسیه راه اندازی کنند، اما تاکنون موفق نشده اند به نتیجه مطلوب خود در این زمینه دست یابند چرا که دولت روسیه در مقابل با تکیه بر حمایتهایی که از سوی دولتهای آسیایی دریافت میکند، طرح آنها را تا این لحظه خنثی کرده است.
غربیها اگرچه با تحریمهای خود دولت روسیه را در حوزههای مالی، انرژی، فناوری، سفر، کشتیرانی، هوانوردی و منابع طبیعی هدف دادند، اما مسکو در مقابل موفق شد مشتریان آسیایی را جایگزین مشتریان از دست رفته خود در اتحادیه اروپا کند و حتی کشورهای آسیای مرکزی نیز به این کشور کمک میکنند تا به راحتی تحریمها را دور بزند.
بر اساس این گزارش، اگرچه فشار اقتصادی فعلی غرب بر مسکو به هیچ وجه به اندازه کارزارهای قبلی تحریمهای ضد جنگ، مانند تحریمهای سازمان ملل علیه عراق پس از حمله صدام حسین به کویت در سال ۱۹۹۰ نیست، اما با این وجود شاید غربیها اینبار هم توانسته اند تاحدودی به اقتصاد روسیه و چشمانداز رشد آتی آن آسیب وارد کنند، اما هنوز موفق به فروپاشی این کشور نشده و نمیشوند و حتی نمیتوانند به پایان جنگ در اوکراین کمکی کنند.
به اعتقاد نویسنده آسیا تایمز، ظهور سناریو و توازن قوای جدید در اقتصاد جهانی طی یک سال و نیم پس از اعمال تحریمهای سخت غرب علیه روسیه ثابت میکند که آمریکا و اروپا دیگر بر اقتصاد جهانی تسلط ندارند.
وی با تاکید بر اینکه مرکز ثقل اقتصاد جهان به سمت شرق سوق یافته است، افزود: "افزایش قدرت تجاری آسیا اکنون اجازه میدهد مسیر و وزن تجارت از غرب به سمت شرق منحرف شود و تحریمهای غرب را تضعیف کند؛ بنابراین اصطلاح «صعود» در زمینه اقتصاد روسیه دیگر یک کلمه توخالی نیست، بلکه امری تحقق یافتنی است.
وی در خصوص دلایل این ادعای خود نوشت: در سال ۲۰۲۱، اقتصادهای آسیایی ۳۹ درصد از تولید ناخالص داخلی اسمی جهانی را به خود اختصاص دادند و آنها را به بزرگترین بلوک قارهای تبدیل کردند. صادرات آسیا ۳۶ درصد از صادرات جهانی را تشکیل میدهند، در حالی که پنج اقتصاد بزرگ آسیایی چین، هنگ کنگ، ژاپن، کره جنوبی، سنگاپور و هند با هم یک چهارم کل واردات جهانی را تشکیل میدهند. آسیا در حال حاضر سه چهارم رشد تولید ناخالص داخلی جهانی را نسبت به سال گذشته تشکیل میدهد، در حالی که چین و هند نیمی از آن را به خود اختصاص میدهند.
نویسنده همچنین با اشاره به اینکه کارزار تحریمهای غرب علیه روسیه عواقب این «تغییر» را برجسته کرده است، افزود: در اصل، تحریمهای غرب به عنوان نوعی «شوک و گسترش ترس» اقتصادی در نظر گرفته شده بود. اما دولت روسیه پس از یک بحران مالی کوتاه با تمرکز بر تجارت با اقتصادهای آسیایی، خود را از زیر بار فشارهای غرب رها کرد.
آسیا تایمز در تشریح این روند تحولات اقتصادی و سیاسی افزود: اقتصادهای آسیایی ثابت کرده اند که جایگزین مناسبی برای صادرات روسیه و منابع جدید واردات از آن هستند. روابط تجاری با چین، هند، ترکیه، کشورهای خلیج فارس و کشورهای آسیای مرکزی اقتصاد روسیه را تقویت کرده است.
تجارت دوجانبه بین روسیه و چین در سال ۲۰۲۲، ۲۹ درصد و در سه ماهه اول سال ۲۰۲۳، ۳۹ درصد رشد داشته است. این رقم تا پایان سال ۲۰۲۳ به ۲۳۷ میلیارد دلار خواهد رسید که مبلغی بیشتر از کل تجارت دوجانبه چین با اقتصادهایی مانند استرالیا، آلمان یا ویتنام است. در سال ۲۰۲۲، تجارت روسیه با امارات متحده عربی ۶۸ درصد افزایش یافت، در حالی که تجارت این کشور با ترکیه ۸۷ درصد افزایش یافت. تجارت روسیه و هند با ۲۰۵ درصد افزایش به ۴۰ میلیارد دلار رسید.
به اعتقاد نویسنده، تقاضای بازار آسیا برای نفت روسیه نه تنها صادرات نفت روسیه به بازار اروپا را جبران کرد، بلکه حجم صادرات نفت روسیه به بازار آسیا حتی از صادراتش به اروپا نیز بیشتر شده است، چرا که مثلا هند بزرگترین خریدار نفت خام روسیه از راه دریا از ابتدای سال ۲۰۲۳ بیش از ۱.۴ میلیون بشکه در روز نفت خریده است.
واردکنندگان چینی هم خیلی عقب نیستند و در سال ۲۰۲۳ بین ۸۰۰ هزار تا ۱.۲ میلیون بشکه در روز خرید خواهند کرد. به این ترتیب در عرض یک سال، هند، چین، ترکیه و کشورهای خلیج فارس به طور کامل جایگزین تقاضای اروپا برای صادرات نفت روسیه شدند.
تحلیلگر این نشریه معتقد است که «تغییر مسیر در جهت مشرق زمین» همچنین به روسیه کمک کرد تا شکاف ناشی از عقبنشینی غولهای فناوری غربی – از غولهای رایانهای گرفته تا تولیدکنندگان خودرو را کاهش دهد. به طور نمونه، شرکتهای چینی اکنون همه چیز، از خودروهای جدید گرفته تا گوشیهای هوشمند را در بازار روسیه عرضه میکنند.
این نشریه هنگ کنکی برای اثبات ادعای خود افزود: شرکای تجاری روسیه در اتحادیه اقتصادی اوراسیا نیز تاکنون در دور زدن محدودیتهای صادرات فناوری نقش اساسی داشته اند. چون اقتصادهای آسیای مرکزی همچنان به عنوان مجرایی برای واردات و تجارت موازی این کشور با دیگر کشورهای جهان فعال اند.
نویسنده این ادعای خود را با مثالی از افزایش واردات ماشین آلات و محصولات شیمیایی به روسیه چنین عنوان کرد که مثلا در اکتبر سال ۲۰۲۲، افزایش سالانه صادرات از چین، بلاروس، ترکیه، قزاقستان، قرقیزستان و ارمنستان به روسیه تقریبا به اندازه کاهش صادرات به اروپا، امریکا و انگلیس به روسیه بود.
وضعیت در زمینههای دیگر نیز بر همین منوال است و این امر اثبات میکند که امروزه دیگر بعید است ابزاری مانند تحریمهای اقتصادی که کشورهای غربی در قرن گذشته از آن علیه کشورهای دیگر استفاده کردند در واقعیت اقتصادی جدید بتواند علیه کشورهای قدرتمندی، چون روسیه موثر افتد.