به گزارش مجله خبری نگار،اخیرا مطالعهای برای بررسی این موضوع به سرپرستی محققان دانشگاه کلمبیا، در مجله Communications Biology منتشر شده و نشان داده است که سلولهای انسانی با میتوکندریهای آسیب دیده، با افزایش تولید و مصرف بیشتر انرژی پاسخ میدهند.
این فرآیند که به عنوان هایپرمتابولیسم شناخته میشود، به سلولها اجازه میدهد تا به طور موقت زنده بمانند و فعالیت کنند، اما سرعت پیری آنها را نیز به میزان قابل توجهی تسریع میکند.
محقق اصلی این مطالعه، دکتر مارتین پیکارد در دانشگاه کلمبیا، میگوید: ” این یافتهها از مطالعه روی سلولهای بیماران مبتلا به بیماریهای نادر مربوط به میتوکندری به دست آمد، اما ممکن است با سایر شرایطی که بر میتوکندریها تأثیر میگذارند، از جمله بیماریهای عصبی، بیماریهای التهابی و عفونتها نیز مرتبط باشد. علاوه بر این، هایپرمتابولیسم ممکن است یک دلیل کلیدی برای تخریب بیشتر سلولها با افزایش سن باشد. ”
به طور کلی فرض بر این بود که نقص در میتوکندری (که تبدیل منابع غذایی به انرژی قابل استفاده را مختل میکند) سلولها را مجبور میکند تا در تلاش برای حفظ انرژی، سرعت متابولیسم خود را کاهش دهند. با این حال، با تجزیه و تحلیل فعالیت متابولیک و مصرف انرژی در سلولهای بیماران مبتلا به بیماریهای مربوط به میتوکندری، محققان متوجه شدند که سلولهای دارای میتوکندری آسیبدیده، مصرف انرژی خود را دو برابر میکنند.
علاوه بر این، تجزیه و تحلیل مجدد اطلاعات بدست آمده از صدها بیمار مبتلا به بیماریهای مختلف مربوط به میتوکندری نشان داد که نقصهای میتوکندری انرژی لازم برای زندگی را در کل بدن افزایش میدهد.
اگرچه این افزایش انرژی سلولها را در حالت فعال نگه میدارد، اما تلومرهای سلول (کلاههایی که از انتهای کروموزومهای ما محافظت میکنند) را نیز تخریب میکند و پاسخهای استرس و التهاب را فعال میکند و درنهایت فرآیند پیری بیولوژیکی را تسریع میکند.
گابریل استورم، دانشجوی کارشناسی ارشد و نویسنده اصلی این مطالعه میگوید: وقتی سلولها انرژی بیشتری را برای ساخت پروتئینها و سایر مواد ضروری برای بقای کوتاهمدت صرف میکنند، احتمالاً یک سری منابع را که بقای طولانیمدت را تضمین میکنند، مانند تلومرها را میدزدند.
حالت هایپرمتابولیک میتواند توضیح دهد که چرا افراد مبتلا به بیماریهای مربوط به میتوکندری، خستگی و عدم تحمل ورزش را همراه با علائم دیگر تجربه میکنند. برای جبران انرژی اضافی که در سلولهایتان مصرف میکنید، بدن به شما میگوید که بیش از حد به خودتان فشار نیاورید، تا انرژی خود را حفظ کنید.
این مطالعه به هیچ راهحل جدیدی برای بیماران مبتلا به بیماریهای مربوط به میتوکندری که در حال حاضر قابل درمان نیستند، اشاره نمیکند، اما فعالیت بیشتر بیماران از توصیههای فعلی آن است. استورم میگوید: اینکه به چنین بیمارانی بگوییم ورزش کنید، ممکن است غیر منطقی به نظر برسد، زیرا اگر فعالتر باشید، انرژی بیشتری مصرف میکنید و احتمالاً علائم خود را بدتر میکنید. فواید ورزش به منظور افزایش کارایی بدن برای همه کاملا شناخته شده است. برای مثال، فردی که میدود، نسبت به فردی که فعالیت فیزیکی ندارد، انرژی کمتری برای حفظ فرآیندهای اولیه بدن مصرف میکند.
بهبود کارایی بدن، که مصرف انرژی را در سلولها کاهش میدهد و خستگی و سایر علائم را بهبود میبخشد، این ممکن است تا حدی مزایای ورزش را در بیماران مبتلا به بیماریهای مربوط به میتوکندری و افراد سالم توضیح دهد.
پیکارد میگوید: محققان برای جستجوی درمانهای جدید بیماریهای مربوط به میتوکندری، باید بر روی هایپرمتابولیسم تمرکز کنند. اگرچه نقصهای میتوکندریایی، توانایی سلولها برای تولید انرژی را مختل میکند، اما کمبود انرژی ممکن است آغازگر اولیه بیماری نباشد.
او ادامه میدهد: مطالعه ما نشان میدهد که این نقصها باعث افزایش مصرف انرژی میشود و ما به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا بدانیم آیا این کار موثر است یا خیر.
هایپرمتابولیسم در سایر بیماریها نیز رایج است. اگر افزایش مصرف انرژی سلولی نقشی مهم در روند پیری داشته باشد، تمرکز برهایپرمتابولیسم میتواند راهی برای بهبود خستگی، بهبود کیفیت زندگی افراد یا حتی کند کردن روند پیری نیز باشد.