اعتراف تلخ یحیی درباره بحران روز‌های سخت خط حمله

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: به این جملات یحیی گل‌محمدی در مورد بازی ندادن به دو مهاجم نوک فعلی‌اش دقت کنید: «این بازیکنان و مهاجمان در شرایطی هستند که می‌خواهند اطمینان ما را جلب کنند. باید این اطمینان، تمرکز و تمرین خوب را به شاگردانم بدهم. باید شرایطی فراهم آوریم تا بازیکن خودش را پیدا کند. اطمینان دارم بازیکنانم بازی به بازی بهتر می‌شوند. به آن‌ها اعتماد کامل داریم. وقتی در پرسپولیس حضور دارند یعنی توانایی‌های خاص خودشان را دارند. مهدی عبدی و حامد پاکدل از بازیکنان خوب ما هستند و قطعاً در بازی آینده به آن‌ها احتیاج خواهیم داشت. با تمرینات خوب و ذهنیت مثبت می‌توانیم آن‌ها را بازگردانیم.»

این بخش از صحبت‌های سرمربی پرسپولیس مربوط به کنفرانس خبری بعد از بازی با پیکان است وقتی با سؤال خبرنگاری در خصوص اطمینان نکردن به مهدی عبدی و حامد پاکدل در دو مسابقه اخیر مواجه شد. پرسپولیس هم مقابل استقلال هم در دیدار با پیکان با ترکیبی مملو از بازیکنان خط میانی به میدان رفت و در میانه نیمه دوم و بیست دقیقه پایانی مهاجمان نوک نیمکت‌نشینش را وارد میدان کرد که هیچ کدام از آن‌ها کاری از پیش نبردند و البته در پا به توپ شدن‌ها و ضربه زدن‌هایشان به توپ ناآمادگی مشهود بود.

کافی است به ضربه حامد پاکدل روی خط عرضی نگاه کنید که چطور با ضربه‌ای ناشیانه و آماتورگونه یکی از موقعیت‌های تیمش را خراب می‌کند یا به دیده نشدن مهدی عبدی در زمین طی بیش از ۳۵ دقیقه حضور در میدان توجه کرد که هرگز در موقعیت گل قرار نمی‌گیرد و یک بار هم که شانس تک به تک شدن با گلر حریف و موقعیت گلزنی پیدا می‌کند، مهدی ترابی با خودخواهی به او پاس نمی‌دهد و عبدی همچنان خاموش می‌ماند. یورگن لوکادیا رفته و این واقعیتی است که باید پذیرفت. دیاباته هم مصدوم است و با توجه به شرایط فیزیکی و مصدومیت‌هایش انگار نباید روی او حساب کرد، اما سؤال اینجاست که چرا پاکدل و عبدی اینقدر ناآماده‌اند و در دقایق حضور در میدان اعتماد به نفس لازم را ندارند؟ چه اتفاقی برای این دو مهاجم افتاده که در این فصل به ۲۰ دقیقه حضور در زمین اکتفا می‌کنند و البته در آن زمان کوتاه هم چیزی برای ارائه ندارند یا آنقدر که باید برای دیده شدن‌شان تلاش نمی‌کنند؟

در پاسخ یحیی به سؤالاتی از این جنس- البته به شکلی که بتوان در کنفرانس خبری مطرحش کرد - نکته مهمی مستتر است. اینکه یحیی خودش مقصر این معضل است و اتفاقاً خودش هم به آن اشاره مستقیم کرده است. اینکه او هنوز نتوانسته به این دو بازیکن اطمینان خاطر بدهد یا برایشان تمرین اختصاصی بگذارد یا باعث شود تمرکزشان را روی فوتبال‌شان بگذارند همه و همه مواردی است که مسئولیتش در درجه نخست با سرمربی تیم است و اگر این موارد در عبدی و پاکدل اتفاق نیفتاده مقصر اول کسی نیست جز یحیی وگرنه در شرایط فعلی که مهاجمان خارجی در تیم حضور ندارند و تا خرید مهاجم بعدی فاصله داریم، همین مهاجمان نیمکت‌نشین در بازی‌های باقیمانده و سرنوشت‌ساز انتهای نیم فصل نخست دست او را می‌گرفتند.