به گزارش مجله خبری نگار، اختلال نعوظ یا ED، شایعترین مشکل جنسی است که مردان از آن شکایت دارند. این بیماری حدودا ۳۰ میلیون مرد را تحت تاثیر قرار میدهد. ED به عنوان مشکل در ایجاد یا حفظ نعوظی که برای رابطه جنسی به اندازه کافی سفت است تعریف میشود. پیش میآید که هر از گاهی آقایان با مشکلاتی در نعوظ مواجه شوند، اما اگر این اختلال پیشرونده باشد یا در طول رابطه جنسی به طور مکرر اتفاق بیوفتد، طبیعی نیست و باید درمان شود.
*زمانی که جریان خون در آلت تناسلی محدود میشود یا اعصاب آسیب میبینند
*با استرس یا دلایل عاطفی و هیجانی
*به عنوان یک هشدار اولیه در مورد یک بیماری جدی تر، مانند: تصلب شرایین (سخت شدن یا مسدود شدن شریان ها)، بیماری قلبی، فشار خون بالا یا قند خون بالا ناشی از دیابت
یافتن علل این اختلال به درمان مشکل و به سلامت کلی شما کمک میکند. به عنوان یک قاعده، آنچه برای سلامت قلب شما مفید است، برای سلامت جنسی شما نیز مفید است.
در طول برانگیختگی جنسی، اعصاب نوعی مواد شیمیایی آزاد میکنند که جریان خون را در آلت تناسلی افزایش میدهد. خون به دو محفظه نعوظ در آلت تناسلی که از بافت ماهیچهای اسفنجی ساخته شده است (جسم غاری) جریان مییابد. محفظههای جسم غاری توخالی نیستند. در حین نعوظ، بافتهای اسفنجی شل میشوند و خون را به دام میاندازند. فشار خون در حفرهها آلت تناسلی را سفت میکند و باعث نعوظ میشود. هنگامی که یک مرد به ارگاسم میرسد، مجموعه دوم سیگنالهای عصبی به آلت تناسلی میرسد و باعث میشود که بافتهای عضلانی آلت تناسلی منقبض شوند و خون این ناحیه دوباره به گردش خون بازگردد و نعوظ کاهش بیابد.
وقتی از نظر جنسی تحریک نمیشوید، آلت تناسلی نرم و شل میشود. مردان متوجه شوند که اندازه آلت تناسلی در گرما، سرما یا شرایط استرس متفاوت است. این طبیعی است و منعکس کننده تعادل خونی است که به آلت تناسلی وارد و خارج میشود.
در اختلال نعوظ مناسب برای برقراری رابطه جنسی یا اصلا ایجاد نمیشود یا اگر ایجاد شود حفظ نمیشود. این اختلال هنگامی که تبدیل به یک مشکل روتین و آزاردهنده میشود، پزشک یا متخصص اورولوژی میتواند کمک کند.
اختلال نعوظ ممکن است یک علامت هشدار دهنده اصلی بیماری قلبی عروقی باشد که نشان دهنده ایجاد انسداد در سیستم عروقی مردان است. برخی از مطالعات نشان داده اند که مردان مبتلا به این اختلال در معرض خطر جدی حمله قلبی، سکته مغزی یا مشکلات گردش خون در پاها هستند. همچنین میتواند موجب موارد زیر نیز شود:
*عزت نفس پایین
*افسردگی
*ناراحتی برای مرد و شریک زندگی او
اگر اختلال نعوظ بر رفاه مرد یا روابط او تأثیر میگذارد، باید درمان شود. هدف از درمان، رفع یا تقویت عملکرد نعوظ، کمک به سلامت گردش خون و کمک به کیفیت زندگی یک مرد است.
این اختلال میتواند ناشی از مشکلات سلامتی، مسائل عاطفی یا هر دو باشد. برخی از عوامل خطرناک شناخته شده برای اختلا نعوظ عبارتند از:
*سن بالای ۵۰ سال
*داشتن قند خون بالا (دیابت)
*داشتن فشار خون بالا
*داشتن بیماری قلبی عروقی
*داشتن کلسترول بالا (چربی خون)
*سیگار کشیدن
*استفاده از مواد مخدر یا نوشیدن بیش از حد الکل
*چاق بودن
*ورزش نکردن
اگرچه ED با افزایش سن مردان شایعتر میشود، اما پیر شدن همیشه باعث ایجاد این اختلال نمیشود. برخی از مردان تا ۸۰ سالگی عملکرد جنسی خود را حفظ میکنند. این اختلال میتواند نشانه اولیه یک مشکل سلامت جدیتر باشد. پیدا کردن و درمان دلیل ED اولین قدم حیاتی است.
ابتدا درمانهای غیر تهاجمی امتحان میشوند. بسیاری از شناخته شدهترین درمانها برای ED به خوبی کار میکنند و بی خطر هستند. با این حال، بهتر است از یک متخصص در مورد عوارض جانبی که ممکن است از هر گزینه ایجاد شود سؤال کنید.
داروهای خوراکی یا قرصهایی که به عنوان مهارکنندههای فسفودی استراز نوع ۵ شناخته میشوند که اغلب با نامهای ویاگرا، سیالیس، لویترا، استندرا تجویز میشوند.
*تستوسترون درمانی (زمانی که تستوسترون پایین در آزمایش خون تشخیص داده شود)
*تزریق داخل حفرهای آلپروستادیل
*تزریق داخل مجرای ادرار
*دستگاههای وکیوم آلت تناسلی
*ایمپلنت آلت تناسلی
*جراحی برای دور زدن آسیب شریان آلت تناسلی برای برخی از مردان جوان با سابقه ترومای شدید لگن. جراحی عروق آلت تناسلی برای مردان مسن با شریانهای سفت شده توصیه نمیشود.
این داروها، جریان خون آلت تناسلی را افزایش میدهند که تنها داروهای خوراکی تایید شده سازمان غذا و دارو برای درمان ED هستند.
ویاگرا
آوانافیل (استندرا)
تادالافیل (سیالیس)
وردنافیل (لویترا)
برای بهترین نتیجه، مردان مبتلا به ED این قرصها را حدود یک یا دو ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف میکنند. داروها به عملکرد نرمال عصبی آلت تناسلی نیاز دارند. این داروها پاسخهای طبیعی نعوظ را بهبود میبخشند و به جریان خون در آلت تناسلی کمک میکنند. طبق دستور از این داروها استفاده کنید. حدود ۷ مرد از هر ۱۰ مرد عملکرد و نعوظ. خوبی دارند. میزان اثرگذاری دارو برای بیماران دیابتی و سرطانی کمتر است. استفاده از این داروها برای افرادی که برای بیماری قلبی نیترات مصرف میکنند ممنوع میباشد.
عوارض جانبی این قرصها خفیف است و اغلب فقط مدت کوتاهی طول میکشد. شایعترین عوارض جانبی عبارتند از:
سردرد
گرفتگی بینی
برافروختگی صورت
دردهای عضلانی
سوء هاضمه
در موارد نادر، داروی ویاگرا میتواند باعث ایجاد سایه سبز آبی در بینایی شود که برای مدت کوتاهی باقی میماند. در موارد نادر، داروی سیالیس میتواند باعث ایجاد یا افزایش کمردرد یا درد عضلات پشت شود. در بیشتر موارد، عوارض جانبی بر سایر بافتهای بدن مرتبط است، به این معنی که، چون این داروها برای افزایش جریان خون به آلت تناسلی کار میکنند و در عین حال بر سایر بافتهای عروقی بدن شما تأثیر میگذارند. البته اینها "واکنشهای آلرژیک" نیستند.
در موارد نادری که میل جنسی پایین و سطوح پایین تستوسترون خونی دلیل اختلال نعوظ است، تستوسترون درمانی میتواند باعث ایجاد نعوظ طبیعی شود یا در صورت ترکیب با قر صهای خوراکی تاثیر مضاعف داشته باشد.
این دستگاه یک لوله پلاستیکی است که روی آلت تناسلی قرار میگیرد و حالت خلاء ایجاد میکند. یک پمپ در انتهای دیگر لوله خلاء کم فشاری را در اطراف بافت نعوظ ایجاد میکند که منجر به نعوظ میشود. سپس یک حلقه روی پایه آلت تناسلی قرار میگیرد. این کار خون را در آلت تناسلی تا ۳۰ دقیقه نگه میدارد. با آموزش مناسب، ۷۵ مرد از هر ۱۰۰ مرد میتوانند با استفاده از دستگاه نعوظ خلاء، نعوظ داشته باشند.
اگر داروهای خوراکی مؤثر نباشند، داروی آلپروستادیل برای استفاده در مردان مبتلا به ED تأیید شده است. این دارو بر اساس نحوه استفاده به دو شکل وجود دارد: تزریق داخل حفرهای موسوم به (ICI) یا از طریق مجرای ادرار موسوم به درمان (IU)
آلپروستادیل با یک سوزن بسیار ظریف به سمت آلت تناسلی تزریق میشود. مهم است که قبل از انجام این کار به تنهایی، اولین تزریق را در مطب تحت نظر پزشک انجام دهید. آموزشهای خود تزریق باید در مطب پزشک توسط یک متخصص مجرب داده شود. میزان موفقیت برای داشتن یک نعوظ مناسب برای داشتن رابطه جنسی تا ۸۵ درصد توسط این درمان بسیار زیاد است. بسیاری از مردانی که به داروهای خوراکی پاسخ نمیدهند، میتوانند با ICI نجات پیدا کنند.
Alprostadil ممکن است به صورت مخلوط با دو داروی دیگر برای درمان ED استفاده شود. این درمان ترکیبی به نام "بای میکس یا تری میکس" قویتر از آلپروستادیل به تنهایی است و به درمان استاندارد برای ED تبدیل شده است. در مورد نحوه تزریق، میزان تزریق و نحوه افزایش ایمن دوز دارو در صورت لزوم پزشک خود آموزش خواهید دید.
درمان ICI اغلب نعوظ قابل اعتمادی ایجاد میکند که پس از ۲۰-۳۰ دقیقه کاهش مییابد. از آنجایی که نعوظ ICI توسط اعصاب آلت تناسلی شما تنظیم نمیشود (به نوعی مصنوعی است)، اگر نعوظ بعد از ارگاسم ادامه یابد، نباید تعجب کنید. شایعترین عارضه جانبی درمان ICI نعوظ طولانی مدت است. برای رفع نعوظهای طولانی مدت (بیش از ۱ ساعت) پزشک تزریق داروی خاصی را انجا میدهد.
مردانی که نعوظ آلت تناسلی آنها بیش از دو تا چهار ساعت طول میکشد، باید به دنبال مراقبتهای اورژانس باشند. پریاپیسم یک نعوظ طولانی مدت است که بیش از چهار ساعت طول میکشد. بسیار دردناک است. عدم درمان پریاپیسم منجر به آسیب دائمی آلت تناسلی و ED غیر قابل درمان میشود.
برای درمان IU، یک گلوله دارویی کوچک از دارو، آلپروستادیل، در مجرای ادرار (لولهای که ادرار را از بدن شما خارج میکند) قرار میگیرد. استفاده از این دارو به این معنی است که شما مجبور نیستید به خودتان آمپول بزنید، متأسفانه ممکن است به خوبی ICI عمل نکند. این روش نیز مانند تزریق داخل حفره، IU Alprostadil باید در مطب، قبل از مصرف خانگی آزمایش شود.
شایعترین عوارض جانبی IU آلپروستادیل احساس سوزش در آلت تناسلی است. اگر نعوظ بیش از چهار ساعت طول بکشد، برای کاهش آن به مراقبتهای پزشکی نیاز دارد.
درمان جراحی اصلی ED شامل قرار دادن ایمپلنت آلت تناسلی (که پروتز آلت تناسلی نیز نامیده میشود) است. از آنجایی که جراحی عروق آلت تناسلی برای مردان سالخوردهای که داروهای خوراکی، درمانهای ICI یا IU نمیشود، ایمپلنت قدم بعدی برای این بیماران است. اگرچه کاشت ایمپلنت آلت تناسلی یک جراحی است که خطراتی را به همراه دارد، اما بالاترین میزان موفقیت و رضایت را در میان گزینههای درمانی ED دارند. ایمپلنت آلت تناسلی دستگاههایی هستند که به طور کامل در داخل بدن شما قرار میگیرند. آنها آلت تناسلی سفت میکنند که به شما امکان میدهد رابطه جنسی طبیعی داشته باشید. این یک انتخاب عالی برای بهبود صمیمیت بدون وقفه است و روابط را خودجوشتر میکند. دو نوع ایمپلنت آلت تناسلی وجود دارد:
سادهترین نوع ایمپلنت از دو میله با خم شدن آسان ساخته میشود که اغلب از سیلیکون ساخته شده اند. این میلههای سیلیکونی به آلت مرد استحکام لازم برای نفوذ جنسی را میدهد. ایمپلنت را میتوان برای ادرار کردن به سمت پایین یا برای رابطه جنسی به سمت بالا خم کرد.
با یک ایمپلنت بادی، سیلندرهای پر از مایع در طول آلت تناسلی قرار میگیرند. لوله این استوانهها را به پمپی که در داخل کیسه بیضه (بین بیضه ها) قرار میگیرد، متصل میکند. هنگامی که پمپ درگیر است، فشار در سیلندرها آلت تناسلی را باد کرده و آن را سفت میکند. ایمپلنتهای بادی نعوظ طبیعی را ایجاد میکنند و احساس طبیعی برای شریک زندگی شما هستند. جراح شما ممکن است یک روان کننده برای همسرتان پیشنهاد کند. با ایمپلنت، مردان میتوانند استحکام و گاهی اوقات اندازه نعوظ را کنترل کنند. ایمپلنت به زوجین اجازه میدهد که احساس بهتری از رابطه جنسی داشته باشند. به طور کلی هیچ تغییری در احساس یا ارگاسم مرد وجود ندارد.
روان درمانی: این درمان میتواند به بیماران کمک کند تا افکار و احساسات مربوط به فعالیت جنسی و ناتوانی جنسی را شناسایی کنند. از طریق این نوع درمان، بیماران میتوانند افکار متعادلی در مورد خود، روابط خود و عملکرد جنسی ایجاد کنند.
مشاوره زوجین: این روش میتواند فرصتی را برای زوجین ایجاد کند تا ارتباط خود را در مورد صمیمیت و رابطه جنسی بهبود بخشند، رابطه جنسی خود را بررسی کنند، و بینش و درک عملکرد جنسی یکدیگر را به دست آورند.
تکنیکهای تمدد اعصاب: اجرای استراتژیهای تنفس، مدیتیشن یا تجسم ممکن است باعث آرامش شود.
دارو: پزشک ممکن است دارویی برای مدیریت علائم روانشناختی، از جمله داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد اضطراب تجویز کند.
سلامت و عملکرد جنسی بخش مهمی از زندگی یک فرد است. اختلال نعوظ چه به دلیل عوامل روانی باشد چه عامل دیگری داشته باشدیک وضعیت کاملا شخصی است. از درخواست کمک و در میان گذاشتن نگرانیهای خود با یک پزشک نترسید. انجام این کار میتواند به شما در شناسایی علت این اختلال و ایجاد یک برنامه درمانی مناسب برای بهبود سلامت روانی و جنسی کمک کند.
با افزایش سن، یک مرد به مدت زمانی بیشتری برای تحریک تناسلی و ایجاد نعوظ نیاز دارد. برای مردان ۱۸ تا ۲۰ ساله، نعوظ فقط چند ثانیه طول میکشد. در دهه ۳۰ و ۴۰ ممکن است این زمان به ۱ تا ۲ دقیقه برسد. ولی اگر در ۶۰ سالگی بعد از ۲ دقیقه به نعوظ نرسیدید به معنای ناتوانی نیست فقط به زمان بیشتری نیاز دارید. فاصله زمانی بین انزال تا نعوظ بعدی با افزایش سن افزایش پیدا میکند. در برخی مردان ۶۰ تا ۷۰ ساله ممکن است یک روز با بیشتر طول بکشد تا بتوانند نعوظ مجدد داشته باشند. باید بپذیریم که این روند طبیعی افزایش سن است.
ممکن است ریشه مشکل شما داروهای تجویز شده باشند یا ممکن است مشکل از داروهای بدون نسخه مانند آنتی هیستامین ها، دیورتیکها یا داروهای قلب و فشار خون یا آرام بخشها باشد. البته همه به صورت مشابه به یک دارو واکنش نشان نمیدهند. تاثیر داروها بر اختلال نعوظ معمولا در مردان بالای ۵۰ سال دیده میشود که تقریبا ۱۰۰ داروی شناخته شده با این قابلیت وجود دارند. اگر به داروهای خود مشکوک هستید با پزشک یا داروساز در مورد تغییر دوز مصرفی یا تغییر دارو مشورت نمایید.
الکل میل جنسی را بالا برده، ولی عملکرد جنسی را از بین میبرد، زیرا الکل سرکوب کننده سیستم عصبی است و در طولانی مدت میتواند باعث عدم تعادل هورمونی و آسیب عصبی و کبدی شود. آسیب کبدی منجر به افزایش ترشح هورمونهای زنانه در مردان میشود در نتیجه با کاهش نسبت تستوسترون به هورمونهای دیگر در بدنتان نمیتوانید به نعوظ طبیعی دست پیدا کنید.
به گفته دکتر اروین گلدستین Irwin Goldstein، آلت تناسلی در مردان یک عضو عروقی است. همان چیزهایی که سرخ رگها را تحت تاثیر قرار میدهند (کلسترول و چربی اشباع) روی جربان خون آلت تناسلی هم تاثیر میگذارند. در واقع همه مردان بالای ۳۸ سال مقداری تنگی در عروق آلت خود دارند؛ بنابراین باید مراقب رژیم غذایی خود باشید. بالا رفتن کلسترول یکی از دلایل اصلی است که منجر به اختلال نعوظ میشود.
مطالعات نشان میدهد که نیکوتین میتواند عروق خونی را تنگ کند. در مطالعهای که در دانشگاه تگزاس University of Texas انجام شد محققین به یک گروه مرد غیر سیگاری آدامس نیکوتین یا آدامس معمولی دادند. گروهی که آدامس نیکوتین استفاده کرده بودند نسبت به سایرین ۲۳ درصد کاهش برانگیختگی جنسی داشتند.
دوچرخه سواری روی یک زین باریک باعث فشار بیش از حد در ناحیه بین پاها میشود، جایی که اعصاب و رگهای خونی به آلت تناسلی شما جریان مییابد. اگر میخواهید دوچرخه سواری کنید سعی کنید کمتر روی زین بنشینید یا از یک زین پهنتر بدون دماغه استفاده کنید. اگر هنگام دوچرخه سواری آلت تناسلیتان دچار بی حسی شود ممکن است فردای آن دچار اختلال نعوظ شوید.
یک مطالعه ۵ ساله روی ۱۰۰۰ مرد فنلاندی بین ۵۵ تا ۷۵ ساله نشان داد افرادی که کمتر از یک بار در هفته رابطه داشتند نسبت به افردی که هفتهای یک بار رابطه داشته اند، اختلال نعوظ بیشتری تجربه میکردند. محققان نتیجه گرفتند که مقاربت منظم میتواند از مردان در مقابل اختلال نعوظ محافظت نماید.
آرامش ذهنی برای حفظ نعوظ ضرورت دارد. سیستم عصبی شما به دو حالت عمل میکند: سیستم عصبی سمپاتیک sympathetic و سیستم عصبی پاراسمپاتیک parasympathetic. زمانی که شبکه عصبی سمپاتیک غالب باشد بدنتان به معنای واقعی کلمه در حالت هشدار است. هورمونهای ترشح شده از غده فوق کلیوی شما را برای جنگ و گریز آماده میکند.
عصبانیت و اضطراب با منحرف کردن خون از دستگاه گوارش و آلت تناسلی به سمت عضلات، نعوظ را تضعیف میکنند. اضطراب باعث روشن شدن سیستم عصبی سمپاتیک میشود. در برخی مردان ترس از شکست بسیار سرکوب کننده است و باعث ترشح هورمون نوراپی نفرین norepinephrine از غدد فوق کلیوی به بدن میشود. دقیقا خلاف چیزی که برای حفظ نعوظ نیاز دارید. کلید حل این مشکل آرامش است. اجازه دهید سیستم عصبی پاراسمپاتیک کنترل بدن را در دست بگیرد. پیامهایی که در طول این شبکه منتقل میشود مستقیما به شریان های آلت تناسلی رسیده و باعث انبساط و جریان بیشتر خون در آلت تناسلی و در نتیجه حل مشکل اختلال نعوظ شما خواهد شد.
این سخن به این معناست که از کافئین و سایر مواد مشکوک که به عنوان تقویت کننده انرژی شناخته میشوند اجتناب کنید. آرامش در حین رابطه جنسی مهم است وعضلات قبل از نعوظ باید بدون تحریک و آرام باشند.
یکی از راههای رسیدن به آرامش تمرکز روی جنبههای ایجاد صمیمیت و همراهی با شریک زندگیتان است. پیشنوازی و لذت بردن از هم بدون این که نگران نعوظ باشید. باید بدانید که پوست بزرگترین اندام جسی بدن است نه آلت تناسلی شما.
هندوانههای قرمز و آبدار میتوانند تاثیر بسزایی در لحظات عاشقانه شما داشته باشند. محققین مرکز مطالعات روی میوهها و سبزیجات در تگزاس متوجه شدند فیتونوترینت های* phytonutrients هندوانه اثری مشابه ویاگرا دارند آب این میوه حاوی سیترولین* citrulline است که موجب انبساط رگهای خونی در بدن میشود. بر خلاف ویاگرا، هندوانه فقط یک اندام خاص را هدف نمیگیرد. سیترولین باعث انبساط رگهای خونی در تمام بدن میشود که برای قلب، سیستم گردش خون و سیستم ایمنی مفید است. مقدار سیترولین در پوست هندوانه بیشتر از گوشت آن است. از آن جایی که مردم پوست هندوانه را نمیخورند، محققان در حال تلاش برای تولید هندوانههایی با میزان سیترولینن بیشتر در گوشتشان هستند.
*فیتونوترینتها phytonutrients، فیتوکمیکال نیز نامیده میشوند و مواد شیمیایی بیواکتیو در غذاها هستند که روند پیری را کند کرده و خطر ابتلا به بسیاری از بیماریها را کاهش میدهند. فیتونوترینت ها، ویتامین یا مواد معدنی نیستند بلکه بخشهایی از گیاهان هستند که برای محافظت از گیاهان در برابر قارچ ها، باکتری ها، ویروسها و شرایط مضر زیست محیطی تولید میشوند.
*سیترولین citrulline: اسید آمینهای است که برای اولین بار آن را در هندوانه پیدا کردند. بالاتر بردن سطح سیترولین بدن میتواند تاثیرات مثبتی روی سلامت و عملکرد ورزشی داشته باشد. این اسید آمینه نقش مهمی در بدن دارد، اما برخلاف برخی از اسیدهای آمینهی دیگر، برای ساختن پروتئین بکار نمیرود، اما نقش چشمگیری در چرخهی اوره دارد که بدنتان را از ترکیبات مضر، رها میکند. چرخهی اوره، آمونیاک را از بدن خارج میکند. محصول نهایی این چرخه، اوره است که بدن از طریق ادرار آن را دفع میکند. سیترولین میتواند رگهای خونیتان را گشادتر کرده و نقشی هم در عضله سازی داشته باشد.
منبع: سلامتنیوز