به گزارش مجله خبری نگار، محمدرضا خردمندان با فیلمهای ۱۰۰ ثانیهای شناخته شد و بعدها به پای ثابت جشنواره فیلم ۱۰۰ تبدیل شد. در سیزدهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم ۱۰۰، محمدرضا خردمندان یکی از اساتیدی است که در کارگاههای آموزشی این جشنواره که در راستای رویکرد فراتهران آن و در شهرهای مختلف برگزار میشود، حضور فعالی دارد. براساس خبرهای منتشر شده در سایت جشنواره خردمندان تاکنون در شهرهای زنجان، اصفهان و تبریز کارگاههای آموزشی تولید فیلم ۱۰۰ ثانیهای برای هنرجویان علاقمند داشته است.
به همین بهانه با این کارگردان گفتگوی کوتاهی داشتیم که در ادامه میخوانید:
محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و از فیلمسازان حاضر در کارگاههای آموزشی جشنواره بینالمللی فیلم ۱۰۰، درباره تفاوت این کارگاههای آموزشی و کلاسهای انتقال تجربه در جشنوارهها با دورههای آکادمیک و دانشگاهی گفت: کلاسهای دانشگاهی و دورههای انتقال تجربه، هر کدام کارکرد مختص خود را دارند. کسانی که در این کارگاهها در جشنواره فیلم ۱۰۰ ثانیهای ثبتنام میکنند، به نوعی قرار است از سهمیهای برای ساخت فیلم ۱۰۰ ثانیهای استفاده کنند. ساختار این کارگاهها به این صورت است که بعد از برگزاری هر کارگاه، شرکتکنندگان طرحهای خود را ارسال میکنند و از میان این طرحها، طرحهایی انتخاب میشوند و مورد حمایت معنوی قرار میگیرند. همین موضوع میتواند یکی دیگر از کارکردهای متفاوت این کارگاهها، به نسبت کلاسهای دانشگاهی و فضاهای آکادمیک دیگر باشد. بهتعبیری میتوان گفت این کارگاهها، تولیدمحور هستند.
این کارگردان سینما افزود: ما در حین کارگاهها هم تولید داریم. تا کنون سه کارگاه در سه استان کشور داشتهام که در قالب آنها سه اثر را تولید کردهایم، آن هم بدون یک ریال بودجه. تنها تجهیزاتمان هم یک دوربین و یک رکوردر بوده است. تلاش کردیم این تجربه را به بچهها منتقل کنیم که گاهی با دست خالی هم میتوان فیلم ساخت و اینگونه نیست که برای ساخت هر فیلمی نیاز به یک بودجه کلان وجود داشته باشد. جاهای مختلفی که میروم، خیلی با این مسئله از سوی فیلمسازان جوان مواجه میشوم که میگویند بودجه برای فیلمسازی نداریم و ما در این کارگاهها سعی کردیم این تمرین را در کنار هم انجام دهیم و یک ایده را تبدیل به یک طرح کنیم و براساس امکانات موجود آن به تولید برسانیم. حتی همان کلاس محل برگزاری کارگاه را تبدیل به لوکیشن فیلبرداری کردیم.
خردمندان ادامه داد: صفر تا صد اتفاقات در فرآیند ساخت این آثار، توسط خود بچههایی که در کارگاه حضور داشتند، رقم خورد تا تجربه کنند و بدانند که این کار شدنی است و میتوان با دست خالی هم فیلم ساخت. بچههایی که این تجربه را کسب میکنند، اعتماد به نفسی به دست میآورند که با اتکا بر آن میتوانند فکرهای جسورانه تری را دنبال کنند و با امید بیشتری کارشان را ادامه دهند.
وی در توضیح بیشترین ابهامات جوانان حاضر در این کارگاهها نسبت به فرآیند ساخت فیلم ۱۰۰ ثانیهای هم توضیح داد: تلاش من این است که آموزههایی که در این کارگاهها به بچهها منتقل میکنم، بیشتر آموزههای عملیاتی باشد. یعنی آموزههایی در خدمت تولید یک اثر باشد. بهعنوان روی وحدت زمان و مکان در نگارش فیلمنامه تأکید میکنم. این تأکید برای آن است که تولید یک اثر از یک روز، به دو روز کشیده نشود. شما باید بتوانید یک فیلم ۱۰۰ ثانیهای را در یک روز فیلمبرداری کنید. اگر روز به پایان برسد و شما هنوز پلانهای ضبط نشده داشته باشید، شما شکست خوردهاید. به همین دلیل تعدد لوکیش و تعدد زمان را باید در فیلمنامه یک فیلم صدثانیهای حذف کنیم. این یک تجربه کاملا عملیاتی است که من در اختیار بچه میگذارم و هیچ گاه در یک کلاس دانشگاهی به این موضوع اشاره نمیشود.
خردمندان گفت: من خودم در دانشگاه کارگردانی خواندهام، اما هیچ کس در دانشگاه این «باید»ها را به شما نمیگوید. تلاش من این است نکاتی را به بچهها منتقل کنم که بتوانند کارشان را در ارزانترین شکل ممکن به سرانجام برسانند. روی این ارزان بودن هم تأکید دارم. معتقدم فیلمهای ۱۰۰ ثانیهای باید آثاری ارزان باشند. همیشه این نکته را به بچهها میگویم که ساخت فیلم ۱۰۰ ثانیهای و حضور در جشنواره فیلم ۱۰۰ یک مدخل ارزانقیمت برای ورود به سینماست. این همان بلیت ارزانقیمتی است که مسیر ورود شما به سینما را بازمیکند.
این کارگردان افزود: اولین فیلم از آثار من که خیلی دیده شد، انیمیشن ۱۰۰ ثانیهای «پدر» بود که هنوز هم در فضای مجازی هر از گاهی بازنشر میشود. این نشان میدهد یک فیلم کوتاه ۱۰۰ ثانیهای چقدر میتواند دیده و وایرال شود و چقدر میتواند برای سازندهاش اتفاقات خوبی را رقم بزند. این خودش به معنای یک ظرفیت ویژه است که میتوان آن را خیلی جدی گرفت.