اشتباه استراتژیک یا مخالفت رختکن؟ درخشش رضاییان و علامت سؤال بزرگ مقابل یحیی

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: بعد از فضا‌هایی که صادق محرمی در بازی با انگلیس به بازیکنان جناح چپ انگلیس داد و البته گل اول حریف توسط لوک شاو پایه‌گذاری شد، به نظر می‌رسید که رامین رضاییان جای او را در ترکیب اصلی بازی با ولز بگیرد. رامین فیکس شد و نمایشی فوق‌العاده ارائه داد. او در دفاع و حمله بالانس بالایی داشت و فوق‌العاده باتجربه بازی کرد. رضاییان که تجربه بازی در جام جهانی قبلی را داشت در اوج پختگی بدون اینکه در دفاع اشتباهی داشته باشد در حمله زوج بسیار خوبی را با قلی‌زاده تشکیل داد و همانقدر که در حمله مؤثر و فعال بود در دفاع بی نقص کار کرد.

اما یک گل می‌توانست پایانی فوق‌العاده بر این نمایش بی‌نظیر باشد. با وجود برتری همه جانبه تیم ملی مقابل ولز این مسابقه پرفشار انرژی بسیاری از بازیکنان گرفت و گواه آن مصدومیت و تعویض نفراتی مثل سردار آزمون و احمد نوراللهی بود و البته یکی دو بازیکن مثل عزت‌اللهی هم دیگر توان کار نداشتند. در چنین شرایطی حضور رامین رضاییان در محوطه جریمه حریف و ضدحمله کلاسیک دقیقه ۱۱+۹۰ آن هم در شرایطی که کل بازی طول زمین را رفته و برگشته بود، نشان از آمادگی بالای بدنی او داشت. اما آنچه بیشتر نمود پیدا کرد آمادگی ذهنی او در آن لحظه سرنوشت‌ساز بود که با یک ضربه چیپ مدافع و گلر ولز را فریب داد و یک گل تاریخی به ثمر رساند تا دوباره احساساتی شود.

بعد از این نمایش فوق‌العاده و گل بی‌نظیری که رامین زد خیلی از پرسپولیسی‌ها این پرسش را به صورت جدی‌تر مطرح کردند که آیا یحیی گل‌محمدی با از دست دادن رضاییان اشتباه استراتژیکی مرتکب شد و به دست خود تیمش را ضعیف‌تر کرد؟ آیا یحیی با نیم فصل استفاده از این بازیکن باتجربه و بعد کنار گذاشتن او اشتباه فاحشی مرتکب شد؟

پاسخ صریح به این جواب بسیار پیچیده است و شاید جواب قاطعی نتوان به آن داد، اما واقعیت اینکه بیشتر از آنکه یحیی رامین را نخواهد، رختکن تیم رضاییان را نمی‌خواست.

در واقع خلقیات خاص رضاییان باعث شد تا بازیکنان او را نخواهند، هر چند رضاییان همانقدر که در نیم فصل حضور مجددش در پرسپولیس در فاز حمله مؤثر بود و ۵-۴ پاس گل داد در فاز دفاع راندمان خوبی نداشت و ضعیف کار کرد. اما فراتر از این مسائل فنی آنچه باعث کنار گذاشتن رضاییان شد همان مخالفت بازیکنان و البته هموار شدن مسیر انتقال دانیال اسماعیلی‌فر، مدافع مورد علاقه یحیی بود که در تراکتور و ذوب‌آهن زیر نظرش کار کرد و البته در یازده هفته ابتدایی هم نمایش نسبتاً خوبی داشت.

دانیال البته به جام جهانی نرفت و رامین در بازی اول روی نیمکت نشست تا بازگشتش در مسابقه دوم با یک اتفاق فوق‌العاده همراه باشد و دوباره برخی هواداران پرسپولیس بابت از دست دادن رضاییان حسرت بخورند، اما واقعیت این است که یحیی نقش پررنگی در کنار گذاشتن او نداشت و البته پرسپولیس هم ضرر چندانی نکرد چرا که دانیال هم تا اینجای فصل جزو خوب‌های لیگ بوده و برخی همبازیانش از اینکه او به جام جهانی نرفت، متعجبند.