کد مطلب: ۳۴۹۵۵۶

|

|

نگارمگ اخبار اخبار فرهنگی هنری

۱۸ مهر ۱۴۰۱ - ۰۳:۴۹

افشاگری به سبک «ویولن‌زن روی پل»

افشاگری به سبک «ویولن‌زن روی پل»

افشاگری در ادبیات، یک فن و هنر است. استفاده از این فن در ادبیات ما به میزان کمی وجود دارد

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: ادبیات افشاگرانه یا مستندنگارانه به ادبیاتی گفته می‌شود که نویسنده در اثر خود به افشای زوایایی پنهان از تجربیات وزندگی‌اش می‌پردازد که با سوژه انتخابی مرتبط است. در این سبک از نویسندگی به دلیل واقعی بودن روایت‌ها معمولاً علاوه بر همذات پنداری و ایجاد جذابیت برای مخاطب، راه‌حل‌هایی برای برون‌رفت از معضلات موجود اجتماعی ارائه می‌شود. یکی از کتاب‌هایی که در سال‌های اخیر بر اساس این سبک، نوشته‌شده کتاب «ویولن‌زن روی پل» است.

خسرو بابا خانی نویسنده کتاب ویولن‌زن روی پل، در این کتاب به روایت زندگی واقعی خود از دوران طولانی اعتیادش پرداخته است. بنا به گفته باباخانی، او پس از ۳۱ سال مصرف مواد مخدر، بالاخره در سال ۱۳۸۹ درمان شده و به‌منظور نشان دادن مسیر درمان به دیگر معتادان به نوشتن زندگی واقعی خود در این کتاب رو آورده است. مخاطب در زمان خواندن کتاب با روایت‌های واقعی روبه‌روست. در داستان‌های مستندنگارانه، نویسنده برای روایت یک فضا گاهی کیلومتر‌ها سفر می‌کند، با انسان‌های مختلف به گفتگو می‌پردازد و گاهی خودش را بی‌هیچ کم و کاستی در داستان روایت می‌کند.

این کتاب به دلیل مستند نگاری و افشاگری‌های شخصی نویسنده تا امروز موردتوجه تعداد زیادی از نویسندگان نیز قرارگرفته است به‌طوری‌که رضا امیرخانی، نویسنده سرشناس کشورمان درباره‌اش این‌گونه می‌گوید: افشاگری در ادبیات، یک فن و هنر است. استفاده از این فن در ادبیات ما به میزان کمی وجود دارد؛ اما آقای باباخانی توانسته در این اثر، خودش را افشا کند و این کار را به‌خوبی انجام داده است. کتاب از ۱۶ فصل تشکیل‌شده است. مؤلف، فصل نخست را به خستگی و فصل آخر را به بهشت اختصاص داده است.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری

۰ پسندیدم

گزارش خطا

برچسب ها: کتاب کتاب خواندن

ارسال نظرات

انتشار یافته: ۰ |

در انتظار بررسی: ۰ |

غیر قابل انتشار: ۰

قوانین ارسال نظر