تاریخ‌سازی زنان انگلیسی با پایان دادن به سلطه ژرمن‌ها

به گزارش مجله خبری نگار، «ما از کسی نمی‌ترسیم.» این‌ها صحبت‌های سارینا ویگمن سرمربی تیم ملی انگلیس قبل از فینال یورو زنان بود، در حالی که تیم او برای مقابله با دشمن قدیمی خود، تیمی که بار‌ها به آن باخته بود یعنی آلمان آماده می‌شد. دلایل متعددی وجود دارد که چرا این موضوع درباره شیرزنان انگلیس (برگرفته از لقب سه شیر تیم مردان) یک حقیقت است، نه فقط یکسری کلمات پوچ. سرمایه‌گذاری روی این ورزش در انگلستان برای رشد و توسعه آن، گسترده بوده، اما قرار گرفتن در بالاترین سطح عامل دیگری است.

اما یکی از بزرگترین دلایل، زنی بود که خودش این کلمات را به زبان آورد؛ ویگمن، مربی‌ای که عصر یکشنبه تیم زنان انگلیس را به اولین قهرمانی مهم خود رساند. او از زمانی که هدایت این تیم را برعهده گرفته است ۲۰ بار روی نیمکت آن نشسته و هنوز طعم شکست را نچشیده است. یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید که آلمان همیشه برنده است. اغلب، هم این درست است. آن‌ها هشت بار قهرمان یوروی زنان، دو بار قهرمان جام جهانی شده‌اند و باشگاه‌هایی که نماینده این کشور هستند هم ۹ عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان زنان کسب کرده‌اند؛ بیش از هر کشور دیگری.

اما این بار، آن‌ها در فینال بازنده بودند. کلویی کلی در وقت‌های اضافه مقابل ۸۷ هزار و ۱۹۲ تماشاگر پر شور، اما پر استرس حاضر در ورزشگاه ومبلی توپ را به تور دروازه کوبید تا در شب ثبت رکوردی جدید برای حضور تماشاگر در تاریخ یورو (مردان یا زنان) شبی تاریخی برای انگلیسی‌ها بسازد. شیرزنان انگلیس دست به کار بزرگی زدند که مردان هموطن آن‌ها سال گذشته در همین ورزشگاه و در همین رقابت‌ها در انجامش ناکام بودند.

در همین حال فرمانده هلندی آن‌ها ویگمن نیز علاوه بر پایان دادن به حسرت انگلیسی‌ها برای فتح جام ملت‌های اروپا به اولین مربی تاریخ تبدیل شد که علیرغم درخواست‌های متعدد از او برای ایجاد تغییرات، برای تمام بازی‌های تیمش در یوروی بانوان یک تیم بدون تغییر نام می‌برد. این به این دلیل بود که او می‌دانست بازیکنانش روی نیمکت، مانند کلی، چقدر می‌توانند تأثیرگذار باشند.

این ثبات و ریتم برای این موفقیت پیروزمندانه بسیار مهم بود، اما او توسط اتحادیه فوتبال وارد نشد، زیرا در همان جمع یازده نفره زیاد بازی می‌کند. چیزی که ویگمن برای این تیم به ارمغان آورده است و تفاوت‌هایی ایجاد کرده است، یک جام بزرگ است.

او با خونسردی تیم جدیدش را ساخت. او به بازیکنانش اعتماد کرد، اما به آن‌ها اجازه نداد به خاطر پیروزی‌های اخیرشان اسیر توهم و غرور شوند و همین رمز موفقیت‌شان شد.