به گزارش مجله خبری نگار، یکی از خاطرهانگیزترین مراسمی که در زندگی انسانها برگزار میشود، مربوط به جشن ازدواج آنهاست. در این بین و از گذشته رسم بوده که در پایان مراسم عروسی، زن و شوهری که قرار است راهی خانه خودشان شوند، به پاس زحمات اطرافیان و احترام به آنها یک هدیه به عنوان یادگاری تقدیم همه مهمانان میکنند. در چند سال اخیر، یک رسم نو و مد جدیدکه با فرهنگ عمومی جامعه همخوانی ندارد به این مراسم اضافه شده که برخی زن و شوهرها به همه شرکتکنندگان در مراسم یک قاب عکس از خودشان را به عنوان یادگاری تقدیم میکنند. مسئلهای که از منظر روان شناسی قابل بررسی است چرا که شاید در ظاهر یک یادگاری ساده باشد، اما عواقب آن میتواند روی آینده زندگی آن زن و شوهر تاثیرگذار باشد.
یکی از موضوعات مهم در ازدواج رعایت مرزها در رابطه زن و شوهری است. این مرزها میتوانند در سطح گستردهای مطرح شوند. برای مثال مرز بین زوجها با خانوادههایشان، مرز بین زوجها با فامیل، مرز بین زوجها با دوستان و حتی مرز بین زن و شوهر.
رعایت این مرزها از شکسته شدن حرمت و احترام جلوگیری میکند، اما متاسفانه بسیاری مواقع زوجها به این موضوع بیتوجه هستند. دادن عکسهای دو نفره خودشان به فامیل و دوستان که هیچ ضرورتی ندارد، از این نمونه مواردی است که این مرزها رعایت نمیشود. دیگران وارد حریمی میشوند که ربطی به آنها ندارد و عکسی را میبینند که هر کسی نباید در خانهاش داشته باشد.
در جامعه ما با توجه به نگاه عرفی و شرعی که وجود دارد، انجام این رفتار مورد تایید نیست. به طور کلی، رفتارها و تصمیمهایی که با فرهنگ عموم جامعه همخوانی نداشته باشد با واکنشهای منفی مواجه خواهد شد و به دلایل مختلف میتواند برای یک خانواده آسیب زا باشد که در ادامه به آن میپردازیم.
واضح است که به همه افراد در جامعه نمیتوان اعتماد کرد و این اعتماد به همه کاری منطقی به نظر نمیرسد. وقتی یک زن و شوهر، عکسی از خودشان را در لباس عروسی به همه مهمانان به عنوان یادگاری میدهند تا در خانهشان نگهداری کنند، احتمال این که این قاب عکسها دست افراد نااهل بیفتد، مورد سوءاستفاده قرار بگیرد و دردسرهایی برایشان درست شود، کم نیست. آن هم در شرایطی که این روزها بعد از انتشار یک عکس در فضای مجازی، دیگر نمیتوان جلوی آن را گرفت.
زندگی مشترک با رعایت همه اصول و ملاحظات، بالا و پایین زیادی دارد و متاسفانه آمار طلاق هم که در کشور ما نگران کننده شده است. یکی دیگر از دلایل اشتباه بودن توجه به چنین رسمی این است که فضا و حریم خصوصی زوجها هدف حمله قرار گیرد. بسیاری مواقع زوجها ممکن است بعد از چند ماه یا چند سال زندگی مشترک، متاسفانه به این جمعبندی برسند که از هم جدا شوند و آن زمان است که بودن عکسهایشان نزد فامیل، خانههای دوستان و ... برایشان خوشایند نباشد و این موضوع برایشان ناراحت کننده خواهد شد؛ بنابراین بهتر است قبل از انجام چنین کارهایی به عاقبت آن هم فکر کرد.
انجام رفتارهای این چنینی و انتشار آن در فضای مجازی به سرعت میتواند تبدیل به مد شود و دیگران به شکل کورکورانه به تقلید از این رفتار میپردازند و این به مرور زمان به ترویج رفتارهای نابهنجار کمک میکند. همچنین چشم و همچشمی ایجاد میکند که خانوادهها دچار ترس و فشار روانی برای انجام رسومی خواهند شد که نه تنها ضرورت ندارد بلکه آسیبهای زیادی هم خواهد داشت. در این زمینه، آگاهسازی زوجها و خانوادهها باید توسط مشاوران و رسانهها مورد توجه قرار گیرد و مراجع ذیصلاح در این زمینه، برنامهریزیهای لازم را باید داشته باشند و به کار بگیرند تا زن و شوهرها با یک رفتار یا تصمیم اشتباه، پایههای زندگی مشترکشان را متزلزل نسازند.