به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: در لیگ بیست و یکم ۴۰ دروازهبان در ۱۶ تیم شاغل در این لیگ پای در میدان نهادند، اما تنها مرد صد درصد در این عرصه سیدحسین حسینی بود که استقلال و بواقع کل لیگ را قبضه کرد.
شهرخودرو برای فرار از سقوط به دستهای پایینتر که البته شامل حالش نشد، به چهار دروازهبان روی آورد تا رکورددار بهرهگیری از سنگربانان باشد، اما این گونه تعدد استفادهها نه نشان از قدرت و وسعت امکانات تیمها بلکه حکایت از فقدان دروازهبانانی در فصل گذشته لیگ برتر فوتبال کشور داشت که چنان توانمند باشند که تیمهایشان با تکیه بر آنها احساس بینیازی به سایرین بکنند.
حسینی تنها سنگربانی بود که این حلقه عدم اعتماد را شکست و با اینکه فرهاد مجیدی در ۴ بازی از ۳۰ مسابقه آبیها به علیرضا رضایی جوانتر روی آورد، ولی در میان تمام ۴۰ مردی که در لیگ بیست و یکم درون واپسین سنگر تیمشان ایستادند، فقط حسینی بود که هر دلیلی را به دست داد که سرمربیاش از تنوعطلبی در خصوص وی خودداری کند.
خوردن فقط ۱۰ گل توسط استقلال یک شاهکار تمام عیار از سوی حسینی و کل نظام دفاعی این تیم بود و اگر این عامل در کار نبود، امکان نداشت آبیها با خط حملهای که قطرهچکانی گل میزد و فقط متخصص بردهای ۰-۱ بود، قاطعترین قهرمانی را در تاریخ برپایی لیگ برتر بهنام و حساب خود بنویسند.
تنها سنگربانی که در هر ۳۰ بازی تیمش شرکت کرد، ایمان صادقی بود و هر چه داشت، رو کرد، ولی چه سود که همت چشمگیر وی نیز فجرسپاسی محبوب را از سقوط به دستهای پایینتر نجات نداد، هرچند ۲۹ گل خورده وی به خودی خود آنچنان حدنصاب بدی نبود که یک تیم را به دستهای پایینتر سوق بدهد و آنچه این تیم را از لیگ برتر خارج کرد، عملکرد بسیار ضعیف حملهوران تیم بود که به ۱۰ گل زده در ۳۰ بازی اکتفا کردند.
دومین دروازهبان پر استفاده در فصل گذشته لیگ برتر فوتبال ایران، حسین پورحمیدی بود که در ۲۹ بازی آلومینیوم اراک شرکت کرد و با اینکه ۲۳ گل خورد، اما هم تیمش تا فینال جام حذفی پیش رفت و هم اعتماد تام و تمام سیدمهدی رحمتی، سرمربی تیم اراکی که سالها سرآمد سنگربانان فوتبال ایران بود، نشان میداد وی چه خمیرمایه خوبی دارد.
علیرضا حقیقی و محسن فروزان، دیگر دروازهبانان پر استفاده لیگ بیست و یکم بودند.
اولی در ۲۷ مسابقه نساجی درون دروازه این تیم ایستاد و فروزان هم با ۲۶ بار حفاظت از دروازه گلگهر، نشان داد که اطمینان کامل امیر قلعهنویی را جلب کرده است.
بواقع ۱۹ گل خورده فروزان یک رکورد فوقالعاده برای او بود و وی را بعد از حسینی یکی از بهترین سنگربانان لیگ بیست و یکم معرفی کرد.
حبیب فرعباسی که حفاظت از دروازه ذوبآهن را برعهده داشت و حامد لک و فرهاد مجد کرمانشاهی دیگر دروازهبانان پراستفاده فصل گذشته لیگ بودند، اما فرعباسی ۲۰ گل خورد تا ذوب هرگز به جمع شش تیم صدر جدول نرسد و با فاصلهای عظیم با آنها هفتم شود و حامد لک در یکی از بدترین فصول عمرش آنقدر بد دروازهبانی کرد که پرسپولیس میتواند یکی از دلایل عدم تجدید قهرمانیاش را وجود وی بینگارد.
از دروازهبانان خارجی لیگ بیست و یکم نیز آب چندانی گرم نشد. کریستوفر کنت هرگز سپاهان را به قدرت خود واقف نساخت و فایز الرشیدی که در ۱۶ بازی مس رفسنجان به میدان آمد، با ۱۵ گل خورده اگرچه محمد ربیعی را نسبت به خود ناامید نکرد، اما این مربی را شادمان هم نساخت. بوژیدار رادوشویچ کروات هم بیش از آن که برای پرسپولیس دروازهبانی کند، مثل معمول مشغول دعواهای مالی با این باشگاه بود و در همین راستا نیز برای همیشه قهر کرد و رفت و به فیفا شکایت کرد. اینها در فصلی روی داد که کلاً رویکرد تیمها به دروازهبانان خارجی به پایینترین سطح خود رسیده بود و آمار بدی که همین سنگربانان کمشمار برجای نهادند، سندی شد بر اینکه عدم رویکرد به آنها بیدلیل نبوده است.
اکثریت بر این باورند که لیگ بیست و یکم فقط یک دروازهبان مطلق و ستاره بیچون و چرا (سیدحسین حسینی) داشته و بقیه، مُشتی سنگربان متوسط بودهاند که بود و نبودشان تغییرات شگرفی را موجب نشده است. با این حال کار بالنسبه خوب فروزان و نمایشهای امیدبخش حقیقی نشان داد این دوره از لیگ آنقدرها هم تکستارهای نبوده و حتی شهاب گردان در فولاد و فرزین گروسیان در صنعت نفت هم بد عمل نکردند. با این حال سخت است باور کنیم که هیچ یک از این سنگربانان در ترسیم سرنوشت لیگ و حتی رقم زدن جایگاه تیمشان در جدول ردهبندی سهمی چشمگیر داشتهاند و این لقب فقط برازنده سنگربان شماره یک استقلال است که قراردادش هم به تازگی برای دو سال دیگر تمدید شده است تا او پاداش آن همه پایمردی را بگیرد.