جریانی تازه که نکونام و مجیدی پایه‌گذارش هستند

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: منع حضور سرمربی خارجی در فوتبال ایران باعث شد تا باشگاه‌های مختلفی تیم خود را به یک مربی جوان و کم تجربه بسپارند؛ در نخستین فصل پس از اجرای این قانون، ۸ تیم لیگ‌برتری نیمکت خود را به مربیان سپردند که یا از اساس هیچ مدرکی نداشتند و یا برای سرمربیگری فاقد مدرک پرولایسنس بودند؛ از محرم نویدکیا و مهدی رحمتی تا وحید بیاتلو، وحید فاضلی، محمد ربیعی، جواد نکونام، ابراهیم صادقی و رحمان رضایی.

وقتی انتقادات پیرامون کم دانشی مربیان جوان بالا گرفت، فدراسیون فوتبال اعلام کرد در دوران کرونا و به‌دلیل مناسب نبودن شرایط برای برگزاری دوره‌های مربیگری، استثناً در این مقطع تیم‌ها نیاز می‌توانند از سرمربی بدون مدرک استفاده کنند، اما با مهیا شدن شرایط باید همه آن‌ها در کلاس‌ها و دوره‌های مربیگری شرکت کنند.

همین مسأله باعث شد تا تعدادی از مربیان جوان در لیگ برتر شاغل شوند و بعد از دو، سه سال در بورس نقل و انتقالات قرار بگیرند؛ تعدادی از این مربیان بعد از چند سال وقتی متوجه ضعف‌های فنی خود شدند، تصمیم گرفتند سراغ یک دستیار خارجی بروند و مسائل فنی را به او بسپارند. فرهاد مجیدی و جواد نکونام شاید نخستین مربیان ایرانی بودند که موضوعات اساسی فنی تیم خود را به یک دستیار خارجی سپردند. نکونام از مربی سابق خود در کادرفنی استفاده کرد. در شرایطی که جواد نکونام سرمربی بود، اما مرد اسپانیایی به جز کمک به کار‌های فنی، نقش مشاور و معلم را هم برای جواد نکونام داشت. همین اتفاق برای فرهاد مجیدی رخ داد و فرهاد از گابریل پین که در فوتبال ایتالیا چهره‌ای شناخته شده است، برای اجرای درست دفاع سه‌نفره خطی بهره گرفت و کنار این مربی مفاهیم جدیدی آموخت.

موفقیت جواد نکونام و فرهاد مجیدی در سال‌های اخیر باعث شد تا استفاده از دستیار خارجی در فوتبال ایران به یک رویه برای سایر تیم‌ها تبدیل شود و امسال یحیی گل‌محمدی هم سراغ دستیار خارجی رفته تا از جریانی که تازه در فوتبال ایران شکل گرفته، عقب نماند.

امسال باید صبر کنیم و ببینیم که با حضور سرمربیان خارجی جدید نظیر قربان بردیف، ساپینتو و مورایس، برنده رقابت یک مربی ایرانی با دستیار خارجی است یا سرمربی خارجی بر جریان تازه و نوی فوتبال ایران می‌چربد؟