رشته کوه "قره‌قروم" و یخچال "بتورا" از منظر فضا

به گزارش مجله خبری نگار و به نقل از اس تی دی، یخچال باتورا (Batura Glacier) یکی از بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین یخچال‌های طبیعی خارج از مناطق قطبی زمین است. این یخچال طبیعی در منطقه گوجال در گلگت-بلتستان پاکستان قرار دارد. حال ماموریت "کوپرنیک سنتینل- ۲" موفق به ثبت تصویری از این یخچال طبیعی شده است.

سنتینل-۲ (Sentinel-۲) یکی از پروژه‌های رصد زمین است که توسط آژانس فضایی اروپا به عنوان بخشی از برنامه کوپرنیک به منظور بهبود ماموریت‌های دیده‌بانی زمین و پشتیبانی از خدماتی مانند پایش جنگل‌ها، بررسی تغییرات پوشش زمین و مدیریت بلایای طبیعی توسعه یافته است.

یخچال طبیعی باتورا که در بخش بالایی دره هنزه در منطقه گلگت-بلتستان پاکستان واقع شده است، در مرکز تصویر قابل مشاهده است و طول آن تقریبا ۵۷ کیلومتر است. جهت جریان این یخچال از غرب به شرق است و از رودخانه هنزه در شمال پاکستان گذر می‌کند، سپس به رود‌های گلگت و نالتار می‌پیوندد و درنهایت به رود سند می‌ریزد.

بخش‌های پایین‌دست یخچال به شکل دریایی خاکستری از صخره و یخ‌رُفت‌های شنی است. ضخامت متوسط ​​یخ این یخچال حدود ۱۵۰ متر است. یخ‌رُفت یا مورِن (Moraine) به خرده‌سنگ‌ها و مواد دیگری گفته می‌شود که به علت جابه‌جایی یخچال‌های طبیعی بر جای می‌مانند. یخ‌رفت‌ها از سوی یخچال‌های طبیعی یا یخسار‌هایی که امروزه آب شده‌اند به منطقه‌ای آورده شده‌اند.

این تصویر ترکیبی رنگ کاذب با استفاده از دوربین مادون قرمز فروسرخ‌نزدیک ماموریت "کوپرنیک سنتینل-۲"ثبت شده است و پوشش گیاهی نیز در این تصویر به رنگ قرمز نمایش داده شده است. باتورا با چندین روستا و مراتع با گله‌های گوسفند، بز و گاو هم مرز است و رویش درختان رز و ارس در آنجا بسیار رایج است. در سمت راست بالای تصویر، بخشی از پوشش گیاهی کشت شده در کنار رودخانه‌های گلگت و هنزه دیده می‌شود.

یخچال طبیعی باتورا دقیقا در شمال باتورا موزتاغ، زیرشاخه‌ای از رشته کوه قره‌قروم، که شامل توده‌های باتورا سار، بیست و پنجمین کوه مرتفع زمین با ارتفاع ۷۷۹۵ متر و پاسو سار با ارتفاع ۷۴۷۸ متر است، قرار دارد.

کوچک شدن یخچال‌های طبیعی نشانه بارز گرمایش جهانی مداوم است. با این حال، بر خلاف بسیاری از یخچال‌های طبیعی در سراسر جهان، این یخچال‌های طبیعی واقع در رشته کوه‌های قره‌قروم به گرمایش جهانی واکنش نشان نمی‌دهند. عقب‌نشینی آن‌ها کمتر از میانگین جهانی است و در برخی موارد یا پایدار هستند یا در حال رشد هستند. این رفتار غیرعادی یخچال‌های طبیعی این منطقه با نام "ناهنجاری قره‌قروم " (Karakoram Anomaly) توصیف شده است.
دانشمندان معمولا حرکات یخچال‌های طبیعی را با ابزار‌های زمینی اندازه‌گیری می‌کنند. به دلیل زمین ناهموار و چالش‌های موجود در مطالعات میدانی، به دست آوردن داده‌های رصدی زمینی بلندمدت در قره‌قروم چندان آسان نیست. ماهواره‌ها می‌توانند به نظارت بر تغییرات توده یخچال، وسعت، مساحت و طول تغییرات یخچال‌ها در طول زمان کمک کنند.