به گزارش مجله خبری نگار روز ۲۹ دی به نام «مقاومت غزه» و همچنین «روز جهانی همبستگی با مردم فلسطین» نامگذاری شده است. در گزارش زیر به چرایی و چگونگی تشکیل رژیم جعلی اسراییل در ۷۳ سال پیش و مقاومت مردم فلسطین در مقابل این غده سرطانی تحمیلی میپردازیم.
با تاسیس رژیم جعلی اسراییل در سال ۱۹۴۸ که با توطئه بین المللی به سرکردگی انگلیس صورت گرفت، مشکلات مردم فلسطین و منطقه نیز آغاز شد و از همان زمان رژیم اسراییل به غده سرطانی در منطقه غرب آسیا تبدیل شد که تنها راه علاج این غده، خروج و نابودی آن از خاورمیانه میباشد تا صلح و آرامش به منطقه باز گردد.
هرچند غزه به نماد مقاومت در فلسطین تبدیل شده، ولی تاریخ آغاز مقاومت فلسطینیان علیه استعمارگران به دو دوره قبل از اشغال توسط صهیونیستها و پس از آن باز میگردد.
ماجرای تولد رژیم صهیونیستی به اشغال فلسطین توسط انگلستان یا همان «روباه پیر» در جریان جنگ جهانی اول باز میگردد؛ زمانی که یهودیان صهیونیست که از دههها قبل با مهاجرت به فلسطین ایده تاسیس کشوری یهود را دنبال میکردند؛ پس از آنکه انگلیس قیمومیت فلسطین را از آن خود کرد، صهیونیستها نیز گامهای نخستین تاسیس رژیم جعلی یهود را بر داشتند. یکی از مهمترین این اقدامات برای تاسیس رژیم مستقل در سال ۱۹۱۷ انجام گرفت.
«لرد روچیلد» که سرپرستی فدراسیون صهیونیسم در انگلستان را به عهده داشت، پیش نویس لایحهای را به «بالفور» وزیر خارجه وقت انگلیس تحویل داد که در آن خواستار حمایت از تشکیل رژیم یهودی در فلسطین شده بود. بالفور نیز در اعلامیهای حمایت انگلیس از تشکیل یک رژیم یهود در فلسطین را اعلام کرد.
از زمان جنگ جهانی اول و اشغال فلسطین توسط انگلیسیهای استعمارگر تا ۱۴ می ۱۹۴۸ مقاومت مردم فلسطین با اشغالگری انگلیسیها نیز به اشکال مختلف آغاز و تا جنگ جهانی دوم ادامه داشت، اما جنگ جهانی دوم و کشتار شماری از یهودیان به دست آلمان نازی باعث شد تا صهیونیستها بتوانند مهمترین گام برای تاسیس رژیم جعلی یهود را بر دارند.
از سوی دیگر با آغاز دوران قیمومیت انگلیس بر فلسطین، موج مهاجرت یهودیان به این کشور نیز به راه افتاد، به طوری که در طی ۳۰ سال، جمعیت یهودیان در فلسطین ۱۲ برابر شد. مهاجران یهودی با حمایت و توطئه انگلیس، سازمان نظامی کاملی تشکیل دادند و همزمان زمینهای فلسطینیان را ابتدا به چند برابر قیمت و باقیمانده زمینها را سپس با زور تصاحب کردند.
در ۱۴ میسال ۱۹۴۸ قیمومیت بریتانیا بر فلسطین به پایان رسید، اما صهیونیستها بلافاصله و در همان روز با انتشار «منشور استقلال»، موجودیت رژیم جعلی اسرائیل را اعلام کردند؛ روزی که فلسطینیان و مردم جهان آن را «روز نکبت» نام گذاری کردهاند.
درست فردای آن روز، ارتشهای کشورهای عربی و گروه زیادی از چریکهای داوطلب عرب به محدوده رژیم تازه تاسیس و جعلی اسرائیل از چند جبهه حمله بردند، اما نهایتا این حملات با شکست اعراب به پایان رسید، ولی مبارزه و مقاومت فلسطینیان خاموش نشد و تا به امروز نیز ادامه داشته است.
پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ و حمایت ایشان از آرمانهای مردم فلسطین، خون تازی در رگ فلسطینیان دمید و آنها از این تاریخ به بعد با پشتوانه انقلاب اسلامی به مقاومت خود علیه اشغالگران صهیونیست ادامه دادند.
تاریخ حدود یکصد سال گذشته مردم فلسطین سراسر مقاومت است، ولی جنگ ۲۲ روزه سال ۱۳۸۷ مردم غزه که به شکست ارتش صهیونیستی و عقب نشینی آن انجامید، تاریخ عطف دیگری در مقاومت ضدصهیونیستی فلسطینیان ثبت کرد.
در ۲۹ دی ماه سال ۱۳۸۷ مردم غزه پس از مقاومت ۲۲ روزه در برابر حمله رژیم صهیونیستی اسرائیل موسوم به «عملیات سرب گداخته»، آنان را وادار به عقب نشینی کردند و ابهت پوشالی ارتش این رژیم را از میان بردند و این روز به نام «روز غزه» و «روز جهانی همبستگی با مردم فلسطین» نامیده شد.
هفتم دی ماه سال ۱۳۸۷ (۲۷ دسامبر سال ۲۰۰۸) ارتش رژیم صهیونیستی به غزه حمله و کشتار بی رحمانهای را با نام عملیات سرب گداخته علیه مردم فلسطین آغاز کرد. رژیم اشغالگر به زعم خود فکر میکرد که طی یک دوره کوتاه ۷ تا ۱۰ روزه میتواند جریان مقاومت فلسطین را از بین ببرد و یا آن را آنقدر تضعیف کند که توانایی مخالفت با طرحهای اسرائیلی-آمریکایی را نداشته باشد.
در این جنگ رژیم صهیونیستی بار با تمام توان و نیروهای خود و با حمایت قدرتهایی همچون آمریکا در صدد حذف کامل جنبشهای مقاومت «حماس» و «جهاد اسلامی» بود، اما این گروهها نشان دادند که توان ایستادگی و مقاومت در مقابل ارتش تا به دندان مسلح صهیونیستی را دارند. صهیونیستها پس از ۲۲ روز یعنی در تاریخ ۲۹ دی ماه با سرافکندگی و بدون هیچ دستاوردی فقط کشتار فلسطینیان، مجبور به عقب نشین از نوار غزه شدند. از همان تاریخ ۲۹ دی ماه به این مناسبت و به پاسداشت مقاومت سلحشورانه مقاومت فلسطین و مردم غزه به نام «روز غزه» نامگذاری شد.
مساله غزه هم اکنون نه تنها یک بحث مقاومت و بحث اسلامی است، بلکه یک مساله حقوق بشری تبدیل شده است و به تعبیر مقام معظم رهبری، غزه عرصه رسوایی آمریکا، رژیم صهیونیستی و مدعیان حقوق بشر است.
با شکست ارتش رژیم صهیونستی در جنگ ۲۲ روزه، فشار این رژیم علیه ساکنان غزه و جنبشهای مقاومت آن نیز روز به روز بیشتر شد و رژیم صهیونیست تحریمهای همه جانبهای را علیه مردم این منطقه تاکنون اعمال کرده است.
بر اساس آخرین اخبار منتشره از سوی صلیب سرخ جهانی، ۹۷ درصد آبهای غزه با توطئه صهیونیستی مسموم شده و این در حالی است که آب مایه حیات است و در غزه به سلاح کشتار جمعی صهیونیستها تبدیل شده و بیش از ۹۰ درصد مردم این منطقه از همین آب مسموم استفاده میکنند.
همچنین بر اثر تحریمهای صهیونیست ها، وضعیت بهداشت در غزه نیز با مشکلات فراوان روبه رو است و مردم این باریکه از تجارت با خارج محروم هستند و هیچ کشتی حق ورود و خروج به آبهای غزه را ندارد و ساکنان آن نمیتوانند از غزه خارج شوند، مگر اینکه از تونلهای مخفی به مصر بروند و از آنجا پیگیر کارهای خود از جمله کارهای درمانی باشند، البته در چند سال اخیر با فشارهای برخی سازمانهای بین المللی چند بار و به صورت محدود مرز غزه با مصر باز شده، ولی به سرعت بسته شده است.
مقاومت مردم مظلوم غزه با دستان خالی در مقابل نظامیان تا به دندان مسلح صهیونیست، الگویی مناسب به ملتهای عرب معرفی کرد که با پیروی از این الگو و با توکل به خدا و ایمان و بردباری، زورگویان و اشغالگران جهان را به خواری و زبونی خواهد کشاند. روز غزه مانند «روز جهانی قدس» فرصتی است تا فریاد مظلومیت و حق طلبی مردم مظلوم غزه با وجود سرپوش گذاشتن رسانههای غربی بر جنایات رژیم صهیونیستی به گوش جهانیان برسد.