از لحاظ تاریخی که بخواهیم به قضیه نگاه کنیم، این را خواهیم فهمید که در گذشتههای دور بچهها توسط نوعی پارچه که به کمر مادران ژاپنی بسته میشد، حمل میشدند. این پارچه بسیار نرم بود و همچنین به بچهها اجازه میداد که از بالای شانه مادرشان ببینند. در آن دوران، مادران ژاپنی مجبور بودند بچه هایشان را با خود به شالیزارها ببرند و این طوری میتوانستند به راحتی هم کار و هم از بچه هایشان مراقبت کنند.
ارتباط مادر و کودک در اغلب نقاط جهان عمیق است، اما گفته میشود که ارتباط بین مادران ژاپنی و نوزادان شان بسیار قوی است؛ و این بدین خاطر است که آنها بسیار برای ارتباط جسمی اهمیت قائلند.
آنها از سنین بسیار پایین با بچه هایشان فعالیتهای مشترکی انجام میدهند و از هر فرصتی استفاده میکنند تا به آنها از لحاظ جسمی نزدیک باشند.
بر اساس مطالعهای که بر روی ۱۲ کودک سالم در ژاپن انجام شده، اثبات شده که کودکانی که توسط مادرشان حمل میشوند آرامتر هستند و ضربان قلبی آهستهتر دارند.
از آن جایی که انبوه مردم در ژاپن از وسایل نقلیه عمومی استفاده میکنند، مادرانی که مایلند در توکیو یا سایر شهرهای پرجمعیت با مترو یا اتوبوس این طرف و آن طرف بروند، دنبال راه حلی مناسب میگردند. آنها ترجیح میدهند به جای کالسکه نوزادشان را با آغوشی حمل کنند. بدین ترتیب نیازی نیست نگران شلوغی بیش از اندازه این وسایل نقلیه باشند.
در آغوشیهای مدرن از پارچههای نرم استفاده شده و تنوع شان نیز بسیار بالاست. در نتیجه مادران میتوانند با خیال راحت هر آغوشیای را که مناسب میبینند، خریداری نمایند.
منبع: روزیاتو