به گزارش مجله خبری نگار، در ژاپن دیدن مادرانی که نوزادان خود را بر روی پشت خود حمل میکنند، امری عادی است. در واقع، این احتمال وجود دارد که از هر ۵ زن، ۴ زن را ببینید که نوزادان را به پشت میکشند و اغلب توسط دستهایشان که به عنوان نگهدارنده در پشت قرار میدهند این کار را انجام میدهند. یا ممکن است کودک را سوار بریک کریر ببینید.
در مجله خبری-سبک زندگی نگار تصمیم گرفتیم که دلایل این رفتار مادرانه ژاپنی را که باعث تعجب و حیرت شده را با شما در میان بگذاریم.
از نظر تاریخی، نوزادان با استفاده از اونبوهیموس "Onbuhimos" که به معنای "بند پشتی" ترجمه میشود حمل میشدند. این کریر نوزاد از پارچه نرم ساخته شده بود تا مادران بچهها را روی پشت خود حمل کنند و به آنها اجازه دهند از بالای شانه هایشان نگاه کنند. در آن زمان مادران مجبور بودند نوزادان خود را با خود به شالیزارها بیاورند و این راحتترین راه برای مراقبت از فرزندان در حین کار بود.
بین مادر و فرزند رابطه عمیقی وجود دارد، اما گفته شده است که وابستگی بین مادران ژاپنی و نوزادانشان بسیار قوی است؛ و به این دلیل است که آنها برای ارتباط فیزیکی بسیار ارزش قائل هستند. آنها از سنین پایین فعالیتشان را با فرزندان خود تقسیم میکنند و فرصت نزدیک شدن به آنها را از دست نمیدهند.
طبق مطالعهای که در ژاپن بر روی ۱۲ نوزاد سالم انجام شد. ثابت شده است که نوزادانی که توسط مادر حمل میشوند، بلافاصله با ضربان قلب آهستهتر احساس آرامش میکنند. همین مطالعه نشان داد که نوزادانی که توسط مادر پیاده حمل میشوند، بدون توجه به سن مادر یا سرعت راه رفتن، آرامتر از نوزادانی هستند که در حالت نشسته حمل میشوند.
از آنجایی که جمعیت زیادی از مردم ژاپن از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده میکنند، مادرانی که مایلند با اتوبوس، مترو یا قطار در توکیو یا شهرهای دیگر بگردند، به دنبال راه حل مناسبی هستند. آنها ترجیح میدهند به جای کالسکه، نوزادان خود را با کریر یا قنداق حمل کنند. به این ترتیب، آنها نگران گیرکردن چرخها هنگام سوار و پیاده شدن در این نوع حمل و نقل نخواهند بود.
با توجه به اینکه Onbuhimo کریر سنتی ژاپنی است، طرحها اکنون هوشمندتر و پیشرفتهتر شدهاند. پارچههای نرمتر و کریرهای نوزاد نوآورانهتر اکنون در بازار ژاپن در دسترس هستند.