خانه‌های تاریخ

کتاب خانه­‌های تاریخ تالیف آناگرین و کاتلین تروپ با ترجمه بهزاد کریمی در ۱۴۰۰ خورشیدی به وسیله نشر مرکز منتشر و روانه بازار شده است؛ کتابی که به شکلی عملی دانشجویان و پژوهشگران تاریخ را با کاربرد نظریه در تاریخ‌نگاری آشنا می­‌کند.

به گزارش مجله خبری نگار،در کتاب «خانه‌های تاریخی(خوانشی انتقادی از تاریخ و نظریه در سده بیستم)» نویسندگان به ترتیبی تاریخی و با اتکا به معتبرترین و شناخته شده ­ترین منابع، نظریه ­های تاریخی را از تجربه گرایی گرفته تا انواع و اقسام رویکردهای پست مدرن بررسی کرده­ اند.

وجه تمایز این متن از اندک آثار مشابه آن را می ­توان نظرگاه آموزشی نویسندگان کتاب و پرهیز از پیچیده نویسی ­های رایج در این زمینه و ارایه گزیده ­هایی از برترین آثار تاریخی نوشته شده در چارچوب ­های نظری به شمار آورد که به شکلی عملی دانشجویان و پژوهشگران تاریخ را با کاربرد نظریه در تاریخ نگاری آشنا می ­کند.

سخن مترجم

بهزاد کریمی استادیار گروه ایرانشناسی دانشگاه میبد کتاب خانه های تاریخی را ترجمه کرده است. او معتقد است که تاریخ برای تاریخ نیست و شناخت فایده مند آن فراتر از قصه سرایی لزوماً با نظرورزی حاصل می شود. متاسفانه با وجود جذابیت استفاده از نظریه در پژوهش های تاریخی، نسل جوان تاریخ پژوهان ایرانی به متنی جامع برای معرفی این نظریه ها و الگویی عملی از شیوه کاربست آنها دسترسی نداشته اند.

کریمی می گوید که مزیت اصلی این کتاب این است که در پایان معرفی هر نظریه بخشی از متنی شاخص از آثاری که در چارچوب آن نظریه نوشته شده است، به دست می دهد.

معرفی کتاب

کتاب خانه ­های تاریخ شامل یک پیش گفتار و دوازده عنوان و در آخر هم یک نمایه است. نخستین عنوان کتاب با نام «تجربه گرایان» نامگذاری شده است. عنوان بعدی «مورخان مارکسیست» نام دارد و بخش بعدی کتاب با عنوان «فروید و روان تاریخ» نام دارد.

 نویسنده در بخش بعدی به «مکتب آنال» می پردازد و در مبحث بعد موضوع جامعه شناسی تاریخی را واکاوی می کند. در عنوان بعد به مبحث «تاریخ کمی» اشاره شده و «انسان شناسی و قوم مورخان» فصل دیگری از کتاب است.

«مساله­ روایت»، «تاریخ شفاهی»، «جنسیت و تاریخ»، «چشم اندازهای پسا استعماری» و در عنوان آخر هم «چالش پسا ساختارگرایی/پست مدرنیسم» عنوان های دیگری از کتاب خانه های تاریخ است.

ویژگی‌های کتاب

کتاب خانه ­های تاریخ مروری است بر نظریه ­هایی که در سده­ گذشته به یاری مورخان آمده است. گرچه همواره تاریخ پژوهان سنتی از کاربست نظریه پرهیز داشته و بر این باور بوده­ اند که نظریه موجب انقطاع روایت­ های تاریخی می­ شود.

این کتاب نشان می­ دهد که حتی سرسخت ترین مخالفان نظریه هم گریزی از آن ندارند. متنی چنین جامع با چشم اندازی از سابقه­ تعامل تاریخ و نظریه که به دست داده است، اگر نگوییم بی­ نظیر اما کم نظیر است و با توجه به داغ شدن این مباحث در میان مورخان ایرانی در ۲ دهه­ گذشته، این متن از جمله متن ­هایی است که همواره جای خالی آن احساس می ­شد.

منبع: ایرنا