غده تیموس «بی‌فایده» ممکن است به مبارزه با سرطان کمک کند

به گزارش مجله خبری نگار، غده تیموس در پشت استخوان سینه قرار دارد و غده‌ای کوچک و چرب است که اغلب در بزرگسالی به عنوان غده‌ای «بی‌فایده» تلقی می‌شود. با این حال، یک مطالعه گذشته‌نگر اخیر که در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است، نشان می‌دهد که غده تیموس به هیچ وجه آنطور که بسیاری از متخصصان زمانی تصور می‌کردند، بی‌فایده نیست.

محققان آمریکایی دریافته‌اند افرادی که غده تیموس خود را برداشته‌اند، در مراحل بعدی زندگی با افزایش خطر مرگ به هر دلیلی مواجه هستند. همچنین این افراد با افزایش خطر ابتلا به سرطان نیز مواجه هستند.

شایان ذکر است که مطالعه جدید صرفاً مشاهده‌ای است، به این معنی که نمی‌تواند به طور قطعی نشان دهد که برداشتن غده تیموس مستقیماً باعث سرطان یا سایر بیماری‌های کشنده می‌شود.

با این حال، محققان در مورد یافته‌های خود نگران هستند. آنها استدلال می‌کنند که تا زمانی که اطلاعات بیشتری در مورد سهم آن در این موضوع به دست نیاید، حفظ این غده در صورت امکان «باید یک اولویت بالینی باشد».

دیوید اسکادن، متخصص سرطان، به آن منینگ گفت: «میزان خطر چیزی بود که ما هرگز انتظارش را نداشتیم.»

غده تیموس نقش مهمی در رشد سیستم ایمنی در دوران کودکی دارد. هنگامی که این غده در سنین پایین برداشته می‌شود، بیماران دچار کاهش طولانی مدت سلول‌های T، نوعی گلبول سفید خون که با میکروب‌ها و بیماری‌ها مبارزه می‌کند، می‌شوند. کودکانی که تیموس ندارند، معمولاً پاسخ ایمنی ضعیفی به واکسن‌ها نشان می‌دهند.

با این حال، زمانی که فرد به بلوغ می‌رسد، غده تیموس کوچک می‌شود و سلول‌های T بسیار کمتری برای بدن تولید می‌کند. به نظر می‌رسد که می‌توان آن را بدون آسیب فوری برداشت، و از آنجایی که در جلوی قلب قرار دارد، اغلب در طول جراحی قلب و قفسه سینه برداشته می‌شود.

اما در حالی که برخی از بیماران مبتلا به سرطان تیموس یا بیماری‌های خودایمنی مزمن مانند میاستنی گراویس نیاز به تیمکتومی دارند، که شامل برداشتن غده تیموس از طریق جراحی است، این غده همیشه مانع نیست. حتی می‌تواند کمک بزرگی باشد.

محققان در بوستون با استفاده از داده‌های بیماران از یک سیستم بهداشت عمومی، نتایج بیمارانی را که تحت عمل جراحی قلب و عروق قرار گرفته بودند، مقایسه کردند: بیش از ۶۰۰۰ نفر (گروه کنترل) که تیموس آنها برداشته نشده بود و ۱۱۴۶ نفر که تیموس آنها برداشته شده بود.

احتمال مرگ در عرض ۵ سال در افرادی که تیمکتومی انجام داده بودند، حتی پس از در نظر گرفتن جنسیت، سن، نژاد و بیماران مبتلا به سرطان تیموس، میاستنی گراویس یا عفونت‌های پس از عمل، تقریباً دو برابر گروه کنترل بود.

بیمارانی که تیموس آنها برداشته شده است، دو برابر بیشتر احتمال دارد که در عرض ۵ سال پس از جراحی به سرطان مبتلا شوند.

علاوه بر این، این سرطان در مقایسه با گروه کنترل، تهاجمی‌تر بود و پس از درمان بیشتر عود می‌کرد.

دلیل وجود این ارتباطات ناشناخته است، اما محققان گمان می‌کنند که فقدان تیموس به نوعی عملکرد سالم سیستم ایمنی بزرگسالان را مختل می‌کند.

زیرمجموعه‌ای از بیماران در این مطالعه که تحت عمل جراحی تیمکتومی قرار گرفته بودند، گیرنده‌های سلول T متنوع‌تری را در خون خود نشان دادند که می‌تواند در ایجاد سرطان یا بیماری‌های خودایمنی پس از جراحی نقش داشته باشد.

نویسندگان این مطالعه نتیجه می‌گیرند: «در مجموع، این یافته‌ها از نقش تیموس در افزایش تولید سلول‌های T جدید در بزرگسالی و حفظ سلامت در بزرگسالی پشتیبانی می‌کنند.»

آنها می‌گویند یافته‌هایشان شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه می‌دهد که غده تیموس نقش حیاتی در حفظ سلامت ما تا آخرین لحظه زندگی ایفا می‌کند.