به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه بینالمللی، با مشارکت محققانی از موسسه جهانی سلامت مغز (GBHI) در کالج ترینیتی دوبلین، کنسرسیوم مسئول تحقیقات زوال عقل در آمریکای لاتین (ReDLat) و موسسه سلامت مغز آمریکای لاتین (BrainLat)، بر عواملی مانند تحصیلات، امنیت غذایی، وضعیت مالی، تجربیات دوران کودکی و قرار گرفتن در معرض وقایع آسیبزا و کیفیت دسترسی به مراقبتهای بهداشتی تمرکز کرد.
این ارزیابی شامل ۲۲۱۱ نفر از شش کشور، از جمله گروههایی با بیماری آلزایمر و دژنراسیون لوب پیشانی-گیجگاهی بود. این مطالعه نشان داد که تجربیات اجتماعی منفی انباشته شده در طول زندگی با اختلال در عملکرد شناختی و عملکردی، اختلالات سلامت روان و تغییرات در ساختار و اتصال مغز مرتبط است. محققان تأکید کردند که تجمع این عوامل در طول زندگی تأثیر قویتری نسبت به هر عامل واحدی دارد.
نتایج همچنین نشان داد که این اثرات با تفاوتهای بین کشورها، عوامل جمعیتی یا روشهای جمعآوری دادهها توضیح داده نمیشوند، که نشان میدهد ناملایمات اجتماعی پیچیده به بخشی از ساختار بیولوژیکی مغز تبدیل میشوند.
محققان تأکید کردند که پیشگیری از زوال عقل باید از دوران کودکی با کاهش ناامنی غذایی، بهبود کیفیت آموزش، تضمین دسترسی به مراقبتهای بهداشتی و ایجاد محیطهای حمایتی آغاز شود.
خواکین مگیو، متخصص علوم اعصاب و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «تعامل بین عوامل خطر قابل اصلاح و مواجهه اجتماعی، راه را برای توسعه برنامههای پیشگیری متناسب با هر فرد بر اساس الگوی مواجهه اجتماعی او هموار میکند.»
آگوستین ایبانیز، استاد سلامت مغز و مدیر موسسه BrainLat، افزود: «این مطالعه ارتباط سیستماتیکی بین تجربیات اجتماعی در طول عمر و پیامدهای سلامت مغز را نشان میدهد و خواستار توسعه مدلهایی است که تأثیر محیطهای اجتماعی بر پیری و زوال عقل را در نظر بگیرند.»
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
منبع: مدیکال اکسپرس