به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان موسسه ژن درمانی سن رافائل تلهتون (SR-Tiget) در میلان کشف کردهاند که ویرایش ژن با استفاده از فناوری CRISPR-Cas۹ میتواند تغییرات التهابی و پیری را در سلولهای بنیادی خونساز القا کند. نتایج این مطالعه در مجله Cell Reports Medicine منتشر شده است.
ویرایش ژن از طریق مسیر ترمیم همولوگ (HDR) در سلولهای بنیادی و پیشساز خون (HSPCs) یک درمان امیدوارکننده برای اختلالات خونی ارثی است. با این حال، علیرغم موفقیتهای امیدوارکننده در آزمایشگاه، تبدیل این فناوری به عملکرد بالینی قابل اعتماد و ایمن همچنان یک چالش بزرگ است.
مطالعه جدید نشان داد که استفاده از وکتورهای CRISPR-Cas۹ و AAV۶ یک پاسخ قوی به آسیب DNA و مسیرهای سیگنالینگ التهابی، به ویژه p۵۳ و IL-۱/NF-κB را فعال میکند. این امر فرآیندی مشابه پیری سلولی را آغاز میکند که بر توانایی آنها در بازسازی سیستم خونی پس از پیوند تأثیر منفی میگذارد.
دکتر دی میکو، محقق، توضیح میدهد: «ما دریافتیم که برخی از سلولهای ویرایششده علائم پیری زودرس را نشان میدهند. این ممکن است اثربخشی ژندرمانی را در درازمدت محدود کند.»
به گفته دکتر آناستازیا کونتی، نویسنده اول این مطالعه، علائم پیری حتی ماهها پس از پیوند نیز ادامه دارد.
او خاطرنشان کرد: «دادههای ما نشان میدهد که سلولهای بنیادی مداخله را «به خاطر میسپارند» و اختلالات ناشی از آن موقتی نیستند، بلکه پایدارند.»
برای به حداقل رساندن این اثر، محققان دو رویکرد را آزمایش کردند: سرکوب موقت فعالیت p۵۳ و استفاده از داروی ضد التهابی آناکینرا، یک مسدودکننده گیرنده IL-۱ که قبلاً برای استفاده بالینی تأیید شده است.
هر دو درمان اثرات مثبتی نشان دادهاند، علائم پیری سلولی را کاهش داده و توانایی سلولها را برای بازیابی بافت خونساز سالم در آزمایشهای پیشبالینی افزایش دادهاند. آناکینرا همچنین بیثباتی ژنتیکی، خطر جهشهایی مانند حذفهای بزرگ و جابجاییهای ژنی را کاهش داده است.