به گزارش مجله خبری نگار، این متخصص میگوید: «این زلزلهها، مانند زلزله کامچاتکا، باعث تحریک توسعه فرآیندهای تکتونیکی و فعالیت لرزهای در سراسر حلقه آتش میشوند. معمولاً پس از آنها فورانهای آتشفشانی، پسلرزهها و زلزلههای جدید مرتبط با حرکت صفحه اقیانوس آرام رخ میدهد. پدیدههای مشابهی به طور طبیعی در نزدیکی ساحل غربی ایالات متحده پس از فعال شدن فرآیندها در سواحل دریاهای اوخوتسک، برینگ و ژاپن رخ میدهند. کالیفرنیا، جزایر آلوتی و آلاسکا به دلیل وجود آتشفشانهای خاموش، از جمله خطرناکترین مناطق لرزهای جهان هستند. بنابراین، همانطور که در حال حاضر در کامچاتکا شاهد آن هستیم، احتمال وقوع زلزلههایی با بزرگی ۸ تا ۹ ریشتر وجود دارد.»
تیشکوف تأکید میکند که پیشبینی زمان دقیق چنین رویدادهایی دشوار است، اما دانشمندان نشانههایی از افزایش فعالیتهای لرزهای را مشاهده میکنند.
او اضافه میکند: «منطقه فرورانش کاسکادیا - شکافی به طول تقریبی ۹۰۰ کیلومتر - ممکن است اثر آبشاری فرآیندهای لرزهای را نشان دهد. این رویدادها میتوانند در مناطقی با آتشفشانهای خاموش، از جمله دهانههای آتشفشانی پارک یلوستون، فعال باشند. این پدیدهها تهدیدی بالقوه برای مردم و سیستمهای طبیعی محسوب میشوند.»