به گزارش مجله خبری نگار، علی احمدی اظهار کرد: شرایط داخلی و بینالمللی موقعیتی را به وجود آورده که باید ظرفیتهای نهفته در جریانهای سیاسی و مذهبی و مردمی به میدان آورده شوند تا انسجام ملی بیش از پیش نشان داده شود.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هفتم بیان کرد: جنگ تحمیلی ۱۲ روزه دو مولفه کلیدی بازدارنگی ایران را به نمایش گذاشت؛ یکی بازدارندگی دفاعی و نظامی و مولفه دیگر حضور مردم. نهادینه کردن این حضور به معنای به میدان آوردن پشتوانههای نرم افزاری و تحکیم پایههای اجتماعی و مقبولیت نظام است. مشارکت طلبیدن و ایفای نقش جریانهای سیاسی و مذهبی در تبیین سیاستهای نظام با تولی گری وزارت کشور و سایر مجموعههای دولتی و حاکمیتی، از طریق برگزاری همایشها و سمینارهای سیاسی و نشستهای تخصصی و بازنشسته کردن تفکر حذفی بین جریانها و تفکرات سیاسی و اجتماعی و همینطور جریان مستقر در قدرت با سایر جریانهای سیاسی است. همانگونه که در سیاست خارجی به دنبال قاعده برد - برد هستیم در داخل و در میان احزاب و جریانهای سیاسی نیز قاعده برد - برد را دنبال کنیم.
وی تاکید: این نگاه باید به جد مورد توجه قرار گیرد تا جایگزین نگاه حذفی شود. مردم ایران از ابتدای تاریخ همواره در برابر معماهای امنیتی نوآوریهایی داشتهاند که هم برای دشمن و هم برای حکمرانان داخلی قابل محاسبه نبوده است. نوع حکمرانی بعد از جنگ ۱۲ روزه بعد از حضور مردم در صحنه باید با نوع حکمرانی قبل از جنگ ۱۲ روزه متفاوت باشد؛ در حقیقت باید بازنگریهایی در نحوه حکمرانی انجام شود.
نماینده مردم ممسنی در مجلس هفتم گفت: باید ظرفیتی در حکمرانی جمهوری اسلامی ایران ایجاد شود که از توانمندیها و نقش آفرینیهای اقشار مختلف مردم استفاده کند. توسعه از نظر بنده به معنای ایجاد ظرفیت در نحوه حکمرانی و قدرت برای به مشارکت طلبیدن همه اقشار و گروههایی است که میخواهند در توسعه و حکمرانی نقش ایفا کنند. جنگ ۱۲ روزه اسراییل و آمریکا علیه ایران درخواست برای شکل گیری و ایجاد چنین ظرفیت و تغییر نگرش و رفتار در نحوه حکمرانی است.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هفتم ادامه داد: نکته بعد نوع تقسیم کار است، تقسیم کاری که افراد متناسب با اختیار، مسوولیت پذیر باشند. ایجاد ظرفیت و روان کردن تصمیمسازی وتصمیمگیری نیازمند حدف نهادهای موازی و بازنگری در حیطه اختیارات مسئولین است تا متناسب با وظایف، مسوولیت پذیر شوند.
احمدی خاطرنشان کرد: مسوولان دولتی در همه امور اظهار نظر نکنند بلکه اظهار نظر در هر موردی به نهادهای متولی همان موضوع محول شود. به عنوان نمونه در بحث سیاست خارجی نباید سخنگوی دولت یا معاون اجرایی رییس جمهور یا حوزههایی که مباحث سیاست خارجی به آنها ربط ندارد، اظهارنظر کنند؛ به بیان دیگر اظهار نظر درباره سیاست خارجی کشور باید به بیانات و مواضع رییس جمهور و وزارت امور خارجه محدود شود.
نماینده مردم ممسنی در مجلس هفتم با اشاره نقش صدا و سیما در گسترش انسجام ملی، گفت: صدا و سیما هم در بحث اطلاعرسانی، هم در بحث تبیین دیدگاهها و هم در موضع تضارب افکار باید دستخوش تحولات اساسی شود. تحول در صدا و سیما باید منجر به حضور کارشناسان منتقد، اما ایران دوست و دلسوز شود. وقت بازنگری در روضهخوانیهای سیاسی است که در رسانه ملی تحت عنوان مباحث کارشناسی ترویج میشود.