به گزارش مجله خبری نگار، محققان استرالیایی و آمریکایی دریافتهاند که سطح بالای شاخص تریگلیسیرید-گلوکز (TyG) در افراد مسن با افزایش خطر ابتلا به افسردگی مرتبط نیست. پیش از این اعتقاد بر این بود که اختلالات متابولیک، از جمله مقاومت به انسولین، میتواند با بدتر شدن سلامت روان مرتبط باشد. با این حال، یک مطالعه جدید بزرگ و طولانیمدت که شامل بیش از ۱۹۰۰۰ فرد ۷۰ سال به بالا است، نشان میدهد که شاخص TyG به خودی خود بروز علائم افسردگی را پیشبینی نمیکند. این مطالعه در مجله اختلالات عاطفی (JAD) منتشر شده است.
TyG بر اساس سطح گلوکز و تری گلیسیرید خون محاسبه میشود و اغلب به عنوان یک نشانگر ارزان برای مقاومت به انسولین استفاده میشود. برخی مطالعات قبلی نشان دادهاند که TyG بالا ممکن است با افسردگی مرتبط باشد، اما این یافتهها بر اساس مشاهدات تک نقطهای بودند و نمیتوانستند تعیین کنند که آیا اختلالات متابولیک یا علائم افسردگی در ابتدا رخ دادهاند یا خیر.
در مطالعه جدید، محققان شرکتکنندگان را برای چندین سال پیگیری کردند، آزمایشهای سالانه انجام دادند و سلامت روان آنها را با پرسشنامه ارزیابی کردند. در ابتدا، ارتباط ضعیفی بین TyG بالا و علائم افسردگی وجود داشت، اما پس از کنترل عواملی مانند سن، وزن بدن، بیماریهای مزمن و داروها، این ارتباط از بین رفت. این نشان میدهد که خطر افسردگی ممکن است با سطح TyG توضیح داده نشود، بلکه با بیماریهای همراه مانند چاقی یا بیماریهای مزمن توضیح داده شود.
TyG همچنین افسردگی را در مردان یا زنان یا در گروههای سنی مختلف پیشبینی نکرد. این موضوع ممکن است در میانسالی مهمتر از پیری باشد. نویسندگان خاطرنشان میکنند که مدیریت سطح قند و چربی همچنان برای سلامت جسمی مهم است، اما TyG نباید به عنوان نشانگر رفاه روانی-عاطفی مورد استفاده قرار گیرد. محققان اکنون قصد دارند بررسی کنند که آیا سایر نشانگرهای زیستی، مانند شاخصهای التهاب، با افسردگی مرتبط هستند یا خیر.