ماجرای حرفه‌ای شدن و ورود به دنیای تنیس توسط زینب سونمز

به گزارش مجله خبری نگار، زینب سونمز، تنیس‌باز ملی‌پوش ترکیه، اخیراً با صعود به دور سوم مسابقات ویمبلدون ۲۰۲۵، تاریخ‌ساز شد و به نخستین زن ترکیه‌ای تبدیل شد که به این مرحله از رقابت‌های تنیس ویمبلدون راه پیدا می‌کند. او پیش از این نیز با قهرمانی در تورنمنت اوپن مریدا نام خود را بر سر زبان‌ها انداخته بود. زینب، مهمان برنامه «Bam Başka Sohbetler» با اجرای جیدا دوونجی بود و در این برنامه درباره مسیر ورزشی خود، چالش‌ها و موفقیت‌هایش صحبت کرد.

ماجرای قهرمانی در اوپن مریدا

زینب سونمز با خنده عنوان کرد که قهرمانی در مرِیدا تا حدی اتفاقی بود: «در اصل قصد داشتم پس از مسابقات آسیایی، کمی استراحت کنم، اما به اشتباه برای مرِیدا ثبت‌نام کرده بودم و خیلی ناگهانی راهی مکزیک شدم. پس از سفر طولانی و خستگی زیاد، بدون اینکه از نظر بدنی و ذهنی کاملاً آماده باشم وارد رقابت‌ها شدم. اما با خودم عهد کردم در هر بازی فقط بهترین تلاشم را بکنم و به نتیجه فکر نکنم.»

او به سختی‌های شرایط آب و هوایی مرِیدا، رقابت با بهترین‌ها و حتی مشکلات جسمانی اشاره کرد: «در یکی از مسابقات به خاطر خستگی و فشار زیاد، دچار سرگیجه و مشکل فشار خون شدم، اما باز هم ادامه دادم و در نهایت قهرمان شدم. این موفقیت نتیجه ماه‌ها تلاش ذهنی و فیزیکی بود.»

از کودکی تا حرفه‌ای شدن در تنیس

زینب سونمز درباره شروع تنیس گفت: «از شش سالگی با تشویق مادرم که خودش هم ژیمناستیک کار بوده، به ورزش پرداختم. اول ژیمناستیک و شنا را امتحان کردم، اما همیشه به زمین تنیس کشیده می‌شدم و بالاخره مربی‌ام متوجه علاقه‌ام شد و رسماً وارد دنیای تنیس شدم.»

او توضیح داد: «در کودکی و نوجوانی مثل همسالانم زندگی نکردم. به خاطر تمرینات، خیلی از جشن‌ها و مهمانی‌ها را از دست دادم، خانواده‌ام حتی به خاطر نزدیکی به باشگاه تنیس چندین بار خانه عوض کردند. اما هرگز از این سختی‌ها پشیمان نیستم.»

موفقیت، انگیزه و انتخاب مسیر حرفه‌ای

زینب سونمز در مورد تصمیم به حرفه‌ای ماندن در تنیس گفت: «در ۱۷-۱۸ سالگی باید تصمیم می‌گرفتم که به دانشگاه بروم یا حرفه‌ای ادامه دهم. پیشنهاد‌های زیادی از دانشگاه‌های آمریکا داشتم، اما مطمئن بودم که تنیس مسیر من است. چون اگر دانشگاه را انتخاب می‌کردم، فقط در تعطیلات می‌توانستم در تورنمنت‌ها شرکت کنم و چند سال از مسیر حرفه‌ای عقب می‌ماندم.»

او معتقد است موفقیت در تنیس فقط نتیجه تلاش فیزیکی نیست: «چند سالی است روی آمادگی ذهنی کار می‌کنم. یاد گرفتم که نتیجه را رها کنم و فقط روی بازی خودم تمرکز کنم. همین باعث شد در فینال مرِیدا، بدون توجه به فشارها، بهترین بازی‌ام را انجام دهم.»

حمایت خانواده و آینده

زینب با قدردانی از خانواده‌اش، به نقش مهم مادر، پدر و خواهرانش در مسیر موفقیت اشاره کرد: «خانواده‌ام همیشه کنارم بودند. حتی وقتی نمی‌توانستند در مسابقه باشند، با تماس تصویری شادی و اشک‌های‌شان را با من تقسیم می‌کردند.»

زینب سونمز با پشتکار، نظم، فداکاری و روحیه‌ای قوی، به الگویی برای نسل جوان ورزشکار ترکیه تبدیل شده است. او نه‌تنها با موفقیت‌های ورزشی، بلکه با قدرت ذهنی و نگاه مثبتش به زندگی، نشان می‌دهد که رؤیا‌های بزرگ با تلاش و باور به موفقیت دست‌یافتنی هستند.