به گزارش مجله خبری نگار، این آلرژی با نیش کنههایی خاص مرتبط است و تعداد موارد تأییدشده از تنها ۲۴ مورد در سال ۲۰۰۹ به بیش از ۳۴٬۰۰۰ مورد در سال ۲۰۱۹ رسیده است.
دکتر برندون دی. هالینگزورث از مرکز سلامت UNC، نویسنده اصلی مطالعهای جدید در منطقه اقیانوس اطلس میانی، میگوید:
«احتمال دارد آلرژی به گوشت قرمز ناشی از نیش کنه در ارتباط با زیستگاههای قطعهقطعه شده در حال افزایش باشد.»
او به بررسی این موضوع پرداخته که چگونه ویژگیهای محیطی ممکن است با واکنشهای ناشی از نیش کنه مرتبط باشند.
سندروم آلفا-گال (AGS) در افرادی رخ میدهد که واکنش ایمنی خاصی نسبت به مواد موجود در بزاق کنهها نشان میدهند. پس از گزش کنه، بدن آنها نسبت به قندهای خاص موجود در گوشت پستانداران واکنش منفی نشان میدهد.
کهیر
مشکلات گوارشی
واکنشهای جدی آلرژیک در برخی موارد
پژوهشگران باور دارند که نوروتوکسینها و سیگنالهای زیستی موجود در بزاق کنه میتواند به آنها کمک کند تا بهتر به انسان بچسبند. این موضوع بهویژه در مناطقی که حیاتوحش و مناطق شهری با هم همپوشانی دارند، خطر را افزایش میدهد.
افرادی که در حاشیه جنگلها یا مناطق حومهای با درختان پراکنده زندگی میکنند در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
زمینهای قطعهقطعهشده باعث میشوند که گوزنها، راکونها و سایر حیوانات ناقل کنه بیشتر به جوامع انسانی نزدیک شوند. چمنزارهای وسیع که در کنار قطعات جنگلی قرار دارند، محیطی مناسب برای رشد کنهها ایجاد میکنند.
تحقیقات جدید نشان دادهاند که توسعه فضاهای باز و ساختوسازهای کمتراکم میتواند با افزایش گزش کنه مرتبط باشد.
بررسیهای میدانی آراکنولوژیستها نشان داده است که تراکم بالای کنه Amblyomma americanum در محلهایی دیده میشود که جنگلهای کوچک و قطعات مسکونی توسعهیافته به هم میرسند.
دانشمندان با نقشهبرداری از پراکندگی سندروم آلفا-گال در ایالتهای کارولینای شمالی، کارولینای جنوبی و ویرجینیا، متوجه انتقال تدریجی موارد از دشتهای ساحلی به مناطق کوهستانی شدند.
مناطق حومهای با تراکم پایین شرایط مناسبی مانند سایه، برگهای پوسیده و حضور حیاتوحش را برای رشد کنهها فراهم میکنند. حتی ملکهایی که گوزن دمسفید گهگاه از آن عبور میکنند، میتوانند محل مناسبی برای رشد و انتقال کنهها باشند.
تشخیص سندروم آلفا-گال ساده نیست. برخلاف بیشتر آلرژیهای غذایی، علائم بلافاصله بعد از مصرف غذا ظاهر نمیشوند و ممکن است بین ۳ تا ۶ ساعت زمان ببرد تا علائم بروز کنند. این تأخیر ارتباط بین غذا و واکنش آلرژیک را مبهم میکند.
یک گزارش از مرکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا (CDC) در سال ۲۰۲۳ نشان داد که ۷۷٪ از پزشکان در آمریکا یا از وجود این بیماری اطلاعی ندارند یا در مورد نحوه تشخیص آن مطمئن نیستند.
در نتیجه، بسیاری از افراد ممکن است ماهها بدون تشخیص یا با تشخیص اشتباه از علائم خود رنج ببرند.
اگر تغییرات زیستمحیطی ادامه پیدا کند و فصل فعالیت کنهها با افزایش دما طولانیتر شود، احتمال افزایش موارد AGS وجود دارد. برای کاهش خطر میتوان اقدامات سادهای انجام داد:
استفاده از مواد دافع حشرات
پوشیدن لباسهای رنگ روشن
بررسی بدن پس از کار در باغ یا حیاط
همچنین توصیه میشود که افراد هرگونه واکنش مشکوک به گوشت گاو، خوک یا سایر گوشتهای قرمز را ثبت کنند.
در برخی مناطق، نرخ مثبت بودن آزمایشها به ۳۰٪ از افراد غربالشده رسیده که نشاندهنده لزوم هوشیاری بیشتر است.
گری کریسپل، که الگوهای IgE القاشده توسط کنه را در بیماران آمریکای شمالی بررسی کرده، میگوید:
«ما شواهدی یافتیم که نشان میدهد نیشهای مکرر میتواند واکنش آلرژیک را تقویت کند.»
با این حال، در برخی افراد حتی یک نیش کنه میتواند برای شروع حساسیت به آلفا-گال کافی باشد.
اگرچه این بیماری میتواند بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد، اما آگاهی عمومی و پزشکی هنوز در حال گسترش است. تشخیص درست و زودهنگام میتواند به افراد کمک کند تا از خوردن غذاهای محرک اجتناب کنند و تجربه وعدههای غذایی آرامتری داشته باشند.
یکی از چالشهای اصلی در پژوهشهای فعلی این است که محل گزش کنه بر اساس محل زندگی فرد تخمین زده میشود، نه جایی که واقعاً گزش رخ داده است. بسیاری از مردم به پارکها، مسیرهای پیادهروی یا دیدار اقوام در مناطق دیگر میروند، بنابراین مدلها نمیتوانند محل دقیق تماس را مشخص کنند.
پژوهشگران همچنین اشاره کردهاند که افراد ثروتمندتر در مناطق حومهای بیشتر به دنبال کمک پزشکی و انجام آزمایش میروند، که میتواند دادهها را به نفع این گروه سوگیر کند.
پژوهشهای آینده میتوانند با افزودن اطلاعات سفر بیماران و بررسی گستردهتر نمونهها در گروههای سنی و درآمدی مختلف، دقت مدلها را افزایش دهند.
در بسیاری از شهرستانهای منطقه اطلس میانی، هشدارهای بهداشتی عمومی برای شناسایی علائم AGS در حال اجراست. پژوهشگران امیدوارند که شناخت بهتر از عوامل محیطی مؤثر منجر به آموزش هدفمند و کاهش واکنشهای آلرژیک شود.
برخی تصور میکنند که کاهش پوشش جنگلی منجر به کاهش کنهها میشود، اما در واقع جنگلزدایی جزئی و توسعه انتخابی گاهی نتیجه معکوس دارد و باعث ایجاد «لبههای بیشتر» برای تکثیر کنهها میشود.
برنامهریزان شهری برای کاهش تماس انسان با کنهها ممکن است نیاز داشته باشند بین ایجاد فضاهای سبز و مدیریت بهتر آفات توازن برقرار کنند.
منبع:فوت و فن