به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که توسط دکتر توان ترانگ، استاد دانشگاه کلگری کانادا انجام شد، بر روی نورالژی، نوعی درد مزمن ناشی از آسیب به اعصاب یا سیستم عصبی که باعث ایجاد علائم شدید مانند درد در هنگام قرار گرفتن در معرض محرکهای معمولا بدون درد، مانند لمس سبک، تغییرات دما یا حتی پانسمان میشود، متمرکز شد.
محققان از طریق آزمایشهای خود بر روی موشها دریافتند که سیگنالهای درد در هر دو جنس از طریق کانالهای Panx۱، اما از طریق سلولهای ایمنی مختلف منتقل میشود. نتایج نشان داد که فعال شدن "پانکسین ۱" در زنان منجر به ترشح هورمون لپتین میشود که با افزایش حساسیت به درد همراه است.
ترانگ توضیح میدهد: "بیشتر تحقیقات قبلی مدت هاست که بر روی مردان انجام شده است، که منجر به توسعه درمانهایی بر اساس درک مردان از مکانیسم درد شده است، که ممکن است توضیح دهد که چرا آنها در زنان کاملا موثر نیستند. "
مطالعات قبلی از این یافتهها حمایت کردهاند و نشان دادهاند که زنان مبتلا به درد مزمن سطوح بالاتری از لپتین نسبت به سایرین دارند. ترانگ اشاره میکند که این مشاهده برای اولین بار در دهه هشتاد ثبت شد، زمانی که محققان سطوح بالایی از لپتین را در نمونههای خون زنان مبتلا به درد مزمن مشاهده کردند.
دکتر لوری مونتگومری، متخصص درد و استاد بالینی در دانشکده پزشکی دانشگاه CSM، تاکید میکند که این یافتهها ممکن است به توسعه درمانهای شخصیتر و موثرتر برای زنان کمک کند: "ما سال هاست که در کلینیکها تشخیص دادهایم که زنان بیشتر مستعد درد مزمن هستند، اما تعیین اینکه چرا پاسخ آنها به درمان متفاوت است هنوز نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. "
جنسیت و جنسیت عوامل کلیدی هستند که باید هنگام توسعه استراتژیهای درمانی جدید در نظر گرفته شوند و این تحقیق میتواند گام مهمی در جهت بهبود درمان با توجه به نیازهای بیماران باشد.
این مطالعه در مجله Neuron منتشر شد.
منبع: مدیکال اکسپرس