به گزارش مجله خبری نگار، دکتر زاکری کارترایت، دانشمند مواد غذایی در آزمایشگاه Aqualab در شیکاگو، گفت که فویل آلومینیومی نمیتواند یک مهر و موم مهر و موم ایجاد کند و به اکسیژن و هوا اجازه میدهد تا به غذا برسند که باعث رشد میکروبهای مضر میشود.
برخلاف ظروف پلاستیکی دربسته که محیطی را ایجاد میکنند که از رسیدن اکسیژن به غذا جلوگیری میکند، فویل آلومینیومی نمیتواند.
او توضیح میدهد: فویل آلومینیومی ذاتا غیر چسبنده است و کاملا با سطوح مطابقت ندارد و در محافظت از مواد غذایی بی اثر است.
به گفته کارشناسان، خوردن باقیمانده غذای پیچیده شده در فویل آلومینیومی میتواند منجر به مسمومیت غذایی شود و جان فرد را به خطر بیندازد.
او تاکید میکند که بهترین گزینهها ظروف پلاستیکی قابل آب بندی، کیسههای پلاستیکی یا حتی بسته بندی پلاستیکی مواد غذایی هستند، زیرا این گزینهها بسته شدن محکم را تضمین میکنند که به کاهش خطر رشد باکتریها کمک میکند.
میکروبهای خطرناکی که ممکن است روی غذا رشد کنند عبارتند از استافیلوکوک که سمومی تولید میکند که منجر به مسمومیت غذایی میشود و باسیلوس سرئوس که ممکن است باعث استفراغ و اسهال شود. نگهداری نامناسب همچنین خطر رشد کلستریدیوم بوتولینوم و لیستریا مونوسیتوژنز را افزایش میدهد که میتواند منجر به بیماریهای جدی به ویژه در افراد با ایمنی ضعیف یا افراد مسن شود.
وی افزود که آلومینیوم ممکن است با غذاهای اسیدی یا شور مانند سس گوجه فرنگی واکنش نشان دهد و باعث نشت مواد سمی به غذا شود. مصرف طولانی مدت آلومینیوم با برخی اختلالات عصبی سمی و آسیب به کلیه ها، کبد و استخوانها مرتبط است.
پروفسور پامچال فریستون، مدرس میکروبیولوژی بالینی در دانشگاه لستر، بر اهمیت استفاده از ظروف دربسته برای نگهداری ضایعات مواد غذایی تأکید کرد. او توضیح داد که دمای معمول یخچال بین ۳ تا ۵ درجه سانتیگراد ممکن است از رشد برخی میکروبها جلوگیری نکند و خاطرنشان کرد که انجماد گزینه ایمن تری برای نگهداری مواد غذایی برای مدت طولانیتر است.
منبع: دیلی میل