طرحی برای "مسدود کردن خورشید" که توسط بیل گیتس طراحی شده است!

به گزارش مجله خبری نگار، یکی از استارت آپ‌های جدید، به نام Make Sunsets، بالن‌هایی را بر فراز باخا مکزیک پرتاب کرده است و اسپری را منتشر می‌کند که نور خورشید را به استراتوسفر زمین منعکس می‌کند.

هدف این شرکت خنک کردن زمین با بازگرداندن نور خورشید به فضا از طریق اسپری سولفات، تکنیکی است که به عنوان "مهندسی زمین خوردی" شناخته می‌شود. در واقع، این یکی از ایده‌های عجیب و غریب است که اکنون توسط بنیانگذار مایکروسافت، بیل گیتس، مدیر عامل OpenAI سام آلتمن و دیگران در شرکت‌های بزرگ فناوری تامین می‌شود.

با وجود حمایت مالی قابل توجه از این پروژه ها، آنها با انتقادات زیادی از سوی دانشمندان و کارشناسان مواجه هستند، به ویژه زمانی که توسط شرکت‌های خصوصی که به دنبال راه حل‌های سریع و سودآور هستند، تامین مالی می‌شوند.

دانشمندان نسبت به عوارض جانبی ناخواسته چنین تکنیک‌هایی که به عنوان تزریق آئروسل استراتوسفر (SAI) شناخته می‌شوند، مانند خشکسالی و شکست محصول هشدار می‌دهند. همچنین در مورد اثربخشی طولانی مدت این راه حل‌ها تردید‌هایی وجود دارد، زیرا آنها مشکل گاز‌های گلخانه‌ای اساسی مانند دی اکسید کربن را حل نمی‌کنند. برخی از محققان بر این باورند که این پروژه‌ها ممکن است فقط به خنک شدن موقت بدون رسیدگی به علت اصلی گرمایش جهانی منجر شوند.

سال گذشته، وزارت محیط زیست مکزیک از Make Sunsets به دلیل انجام آزمایش‌های سرکش در داخل مرز‌های کشورش "بدون اطلاع قبلی و بدون رضایت دولت مکزیک و جوامع اطراف" انتقاد کرد.

اگرچه فناوری‌های بذر جوی عظیم مورد استفاده توسط Make Sunsets و سایر رقبا ممکن است در خنک کردن زمین موفق شوند، اما این فرآیند همچنان مقادیر فزاینده‌ای از دی اکسید کربن (CO۲) را در جو زمین باقی می‌گذارد.

Make Sunsets در حال حاضر بیش از یک میلیون دلار از سرمایه گذاران ثروتمندی که به دنبال راه حل‌های سریع برای بحران آب و هوا هستند، جمع آوری کرده است. اما طرح کسب و کار این شرکت به شدت توسط محققان فناوری آب و هوا مانند دکتر شوچی تالاتی، محقق دانشگاه آمریکایی، مورد انتقاد قرار گرفته است که آن را "نوعی اعتبار کاذب" خواند که هیچ ارزش واقعی ندارد و هشدار داد که چنین راه حل‌های سریعی می‌تواند در رسیدگی به علل اصلی تغییرات آب و هوایی مانند انتشار گاز‌های گلخانه‌ای بی اثر باشد.

طلعتی با بسیاری از دانشمندان و کارشناسان موافق است که نگرانی‌های آنها در عوارض جانبی ناخواسته "مهندسی زمین خوردی" نهفته است، به ویژه زمانی که توسط شرکت‌های کوچک اجرا می‌شود و به طور موثر نظارت نمی‌شود.

مهندسی آدریان، محقق در زمینه "مهندسی زمین خوردی" از استرالیا، هشدار داد که پروژه‌هایی مانند بالن‌های گوگردی می‌توانند به کشاورزی و اکوسیستم‌های محلی آسیب برسانند و توضیح داد که این فناوری‌ها ممکن است بتوانند به طور موقت زمین را خنک کنند، اما مشکل اساسی تجمع دی اکسید کربن (CO۲) در جو را برطرف نمی‌کنند.

هیندز گفت که افزایش سطح دی اکسید کربن در جو باعث می‌شود گیاهان "روزنه های" خود را ببندند (منافذ کوچکی که گیاهان برای تنفس و تعامل با هوا به آن نیاز دارند) برای حفظ رطوبت و کاهش میزان آب آزاد شده توسط گیاهان در جو. این می‌تواند منجر به خشکسالی و کاهش عملکرد محصول در دنیایی شود که در آن از "فناوری‌های زمین خوردی" استفاده می‌شود.

با وجود این نگرانی ها، به نظر نمی‌رسد Make Sunsets در پذیرش انتقاد تردید کند، به طوری که یکی از بنیانگذاران لوک آیزمن اظهار داشت که این نوع انتقاد می‌تواند برای کسب و کار مفید باشد.

حتی در میان دانشمندانی که نیاز به آزمایش این تکنیک‌ها را تصدیق می‌کنند، هنوز در مورد استفاده از آنها به عنوان یک راه حل طولانی مدت بحث وجود دارد.

دکتر دیوید کیچن، زمین شناس و متخصص آب و هوا، می‌گوید پروژه‌های "مهندسی زمین خورشیدی" "راه حل‌های قطعی" نیستند، بلکه "راه حل‌های موقت" هستند که شکست بشریت در مدیریت موثر انتشار کربن را نشان می‌دهند.

وی ضمن اذعان به اینکه این فناوری‌ها ممکن است در آینده به ابزار‌های ضروری تبدیل شوند، خاطرنشان کرد که به دلیل افزایش سطح دی اکسید کربن، که حیات دریایی و اکوسیستم‌ها را تهدید می‌کند، از افزایش "اسیدی شدن اقیانوس ها" جلوگیری نمی‌کنند.

همانطور که استارت آپ‌های بیشتری وارد رقابت برای توسعه فناوری‌های اصلاح آب و هوا می‌شوند، سوالاتی در مورد میزان هزینه واقعی برای این پروژه‌های خصوصی و میزان تأثیر آنها در آینده باقی می‌ماند.

با شفافیت اندک در مورد تامین مالی خصوصی که از این شرکت‌ها حمایت می‌کند و هیچ مقررات جهانی، مشخص نیست که این پروژه‌های با حمایت خصوصی چگونه بر آینده تلاش‌ها برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی تأثیر می‌گذارد.

کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که "مهندسی زمین خوردی" ممکن است مزایای کوتاه مدت داشته باشد، اما نمی‌تواند جایگزین نیاز فوری به سیاست‌های آب و هوایی فراگیر و راه حل‌های بلندمدت شود که انتشار کربن را کاهش می‌دهد و از اکوسیستم‌های سیاره محافظت می‌کند.

منبع: دیلی میل