به گزارش مجله خبری نگار،اصلیترین علامت گال بثورات خارش دار قرمز یا بنفش رنگ همراه با جوش یا چرک میباشد که در اثر تونل زنی حشره در پوست ایجاد میشود. ممکن است خطوط تونل زنی نیز از زیر پوست قابل مشاهده باشد. از دیگر علائم این بیماری میتوان به درد، التهاب و عفونت اشاره کرد که گاهی در موارد شدیدتر بیماری رخ میدهند.
گال معمولا با خارش شدید و دائمی پوست در نواحی اطراف قفسه سینه، دست و بازو، پاها و ناحیه تناسلی مشخص میشود.
این خارش اغلب با استفاده از داروهای ضد خارش موضعی یا خوراکی به صورت موقتی بر طرف میشود، اما این داروها عامل اصلی خارش یعنی مایتها را از بین نمیبرند.
گال باعث بروز بثورات مشخص به خصوص بین انگشتان دست، روی مچ دست، زیر بغل، دور کمر و ناحیه تناسلی میشود. این بثورات منحصر به فرد نیست و به علائم ایجاد شده در بیماریهای پوستی همچون درماتیت، پسوریازیس، فولیکولیت وان داغ و پیتیریازیس رزه آ شباهت دارد.
بثورات اغلب اوقات (نه همیشه) دارای خصوصیات زیر میباشد:
رنگ قرمز یا بنفش رنگ
خطوط ریز معروف به تونل که مناطق رنگی را به هم وصل میکند
جوشهای کوچک
پوست نا هموار
چرک سفید قابل مشاهده
علائم ذکر شده بعد از دوره نهفتگی بیماری آغاز شده و با مرحله بلوغ انگل که طی آن تمایل دارد در اعماق پوست بماند مرتبط میباشد.
همان طور که گفتیم گال یک بیماری مسری است و فرد مبتلا از زمانی که دچار عفونت شده (در طول دوره نهفتگی) تا حدود ۲۴ ساعت بعد از شروع درمان میتواند آن را به دیگران انتقال دهد.
علائم گال ممکن است به شدت ناراحت کننده باشد، به خصوص زمانی که بثورات دردناک میشود. این درد معمولا در اثر خراشیدن سطح پوست، زخمهای عمیق ناشی از خراش یا عفونتهای باکتریایی رخ میدهد.
افرادی که علاوه بر خارش، دچار درد میشوند میتوانند طی دوره درمان گال با کمک داروهای موضعی یا خوراکی این درد را تسکین دهند.
بثورات گال در موارد کمتر شایع ممکن است بسیار شدید شده و با قرمزی، التهاب یا تاول در برخی نواحی بدن همراه باشد. این مسئله به احتمال زیاد در افرادی که واکنشهای آلرژیک شدیدتر نسبت به مایت نشان میدهند رخ میدهد.
در مواردی که واکنش بدن فرد به بیماری شدیدتر از حد معمول باشد معمولا داروهای ضد التهابی موضعی یا خوراکی تجویز میشود.
لازم به ذکر است گال معمولا دست، پاها، تنه، سینه و اندام تناسلی را درگیر میکند و درگیر شدن پوست سر، صورت، کف دست یا کف پا در بزرگسالان نادر است، اما ممکن است در کودکان بسیار خردسال دیده شود.
به طور کلی افرادی که با توجه به علائم ایجاد شده حدس میزنند به گال مبتلا شده اند یا با افرادی که به بیماری گال مبتلا بوده اند زندگی میکنند یا تماس دارند (صرف نظر از بروز علائم یا عدم بروز آن) لازم است به پزشک مراجعه کنند.
در صورتی که فرد دچار خارش شدیدی شود که خود به خود بهبود پیدا نمیکند لازم است با پزشک مشورت کند. اگرچه علت این خارش ممکن است بیماری گال باشد یا نباشد، اما خارش شدید فارغ از علت آن قابل درمان است.
زمانی که فرد به طور ناگهانی دچار بثورات پوستی شدید شود ممکن است به بیماری گال یا سایر بیماریها مبتلا باشد. پزشک با معاینه فرد علت بثورات را شناسایی و درمان مناسب را شروع میکند.
از آن جا که گال یک عارضه مسری است و در صورت عدم تشخیص یا درمان میتواند به دیگران منتقل شود، مهم است مشخص شود که خارش و بثورات به دلیل گال رخ داده یا خیر.
مایت عامل گال معمولا با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیست، زیرا بسیار کوچک و اندازه آن کمتر از نیم میلی متر میباشد، اما اگر فرد متوجه هر گونه حرکت روی پوست خود شود لازم است به پزشک مراجعه کند.
همچنین نواحی کوچک شبیه به تونل در پوست میتواند علامت تونل زنی مایت بوده و فرد به گال مبتلا شده باشد.
افرادی که با بیمار مبتلا به گال مانند همسر خود تماس پوستی طولانی مدت و نزدیک داشته اند باید تحت درمان قرار بگیرند.
از آن جا که علائم گال مدتی بعد از مواجه شدن با مایت ایجاد میشود، حتی قبل از شروع خارش یا مشاهده بثورات باید به پزشک مراجعه شود.
لازم به ذکر است بغل کردن سریع یا دست دادن معمولا باعث انتقال این بیماری به دیگران نمیشود.
منبع:سومیتا