مشهورترین دیوار‌های جهان که شما را به گذشته می‌برد

به گزارش مجله خبری نگار،از دوران باستان تاکنون، دیوار‌ها در زندگی انسان‌ها حضوری پررنگ داشته‌اند. گذشتگان دیوار‌ها را برای تعیین مرزها، محافظت در برابر دشمنان یا محصور کردن افراد می‌ساختند؛ اما امروزه، این دیوار‌ها یادبودی از گذشتگان و جزئی از میراث بشری به‌شمار می‌آیند. دیوار‌ها در هر زمان و با هر هدفی که ساخته شوند، همواره تاثیر بسزایی در چشم‌انداز اطرافشان خواهند داشت. بازدید از مشهورترین دیوار‌های جهان شما را به روزگاران گذشته می‌برد.

مشهورترین دیوار‌های جهان

دیوار استون

نام انگلیسی: Wall of Ston

قدمت: قرن پانزدهم میلادی

«دیوار‌های استون» (Wall of Ston) مجموعه‌ای از دیوار‌های دفاعی سنگی هستند که در شبه‌جزیره «پلجساک» (Peljesac) در جنوب «کرواسی» (Croatia) قرار دارند. این دیوار‌ها که در باریک‌ترین نقطه این شبه‌جزیره، قبل از اتصال به سرزمین اصلی ساخته شده‌اند، از شهر‌های «استون» (Ston) تا «مالی استون» (Mali Ston) امتداد دارند و به‌واسطه آن دو شهر کوچک به یکدیگر پیوند خورده‌اند.

دیوار استون به طول ۵٫۵ کیلومتر، یادگاری از قرن پانزدهم میلادی است و ۴۰ برج و پنج قلعه را شامل می‌شود. این دیوار به‌عنوان خط دوم دفاعی برای شهر «دوبروونیک» (Dubrovnik) ساخته شده‎‌اند تا از حوضچه‌های نمک ارزشمندی محافظت کنند که ثروت این شهر محسوب می‌شدند. این دیوار دومین دیوار بلند در اروپا به حساب می‌آید و تنها دیوار «هادریان» (Hadrian) بین اسکاتلند و انگلستان از آن بلندتر هستند.

دیوار یادبود کهنه سربازان ویتنام

نام انگلیسی: Vietnam Veterans Memorial Wall

قدمت: ۱۹۸۲ میلادی

«یادبود کهنه‌سربازان ویتنام» (Vietnam Veterans Memorial Wall) یادبود ملی جنگ در شهر «واشنگتن دی. سی» (Washington D.C) است. این دیوار، به‌عنوان تأثیرگذارترین یادبود شهر شناخته می‌شود و به افتخار کسانی ساخته‌شده که در جنگ جان باختند یا مفقود شده‌اند. هدف از ساخت دیوار، فراتر از جنجال‌های سیاسی و یادآور سربازانی است که برای وطن فداکاری کرده‌اند.

یادبود کهنه سربازان ویتنام به طراحی «مایا لین» (Maya Lin)، شامل دو دیوار گرانیتی سیاه می‌شود و روی آن نام ۵۸،۲۵۶ سرباز حک شده است.

دیوار‌های تروا

نام انگلیسی: Walls of Troy

قدمت: قرن سیزدهم قبل از میلاد

«تروا» (Troy)، شهری افسانه‌ای است که در شمال‌غربی ترکیه امروزی قرار دارد و شهرتش را از شعر حماسی «ایلیاد» (Iliad) اثر «هومر» (Homer) کسب کرده است. طبق این حماسه، جنگ تروا در این مکان رخ داده بود. در حال حاضر، «دیوار‌های تروا» از چندین لایه دیوار خرابه تشکیل شده است که قدمت آن به اواسط تا اواخر قرن سیزدهم پیش از میلاد بازمی‌گردد.

بخش‌هایی از دیوار‌های مشهور تروا هنوز قابل‌مشاهده هستند و هر ساله گردشگران زیادی را به‌سمت خود می‌کشانند. علاوه بر دیوار تروا، یک اسب چوبی بزرگ برای بازی کودکان، فروشگاه‌ها و موزه نیز در این مکان موجود است. 

دیوار هادریان

نام انگلیسی: Hadrian’s Wall

قدمت: ۱۲۲ سال بعد از میلاد

«دیوار هادریان» (Hadrian’s Wall) توسط رومیان برای محافظت از مستعمره خود، بریتانیا، در برابر قبایل اسکاتلندی ساخته شد. طول این دیوار برابر با ۱۱۷ کیلومتر است و در سراسر شمال انگلستان از دریای ایرلند تا دریای شمال امتداد دارد. ساخت‌وساز آن، در سال ۱۲۲ پس از میلاد و پس از بازدید امپراتور روم، هادریان، آغاز شد و حدود ۶ سال طول کشید. این دیوار در آن زمان توسط ۹،۰۰۰ سرباز پیاده نظام و سواره‌نظام محافظت می‌شد.

با اینکه امروزه تنها بخش‌هایی از دیوار معروف هاردیان به‌جا مانده است، هنوز یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری کشور انگلستان به شمار می‌آید و به‌عنوان مسیری ملی، «والزند» (Wallsend) و «باونس آن سولوی» (Bowness-on-Solway)، در دو سوی جزیره بریتانیا را به هم وصل کرده است.

دیوار برلین

نام انگلیسی: Berlin Wall

قدمت: ۱۹۶۱ میلادی

ساخت «دیوار برلین» (Berlin Wall) در سال ۱۹۶۱ میلادی آغاز شد. این دیوار حاصل اقدامی ناامیدانه، اما موثر از سوی حاکمان «آلمان شرقی» برای جلوگیری از فرار شهروندان «برلین شرقی» به «برلین غربی» بود. در آن زمان، کشور آلمان به دو بخش شرقی و غربی تقسیم‌بندی شده بود؛ بخش شرقی آن توسط شوروی و بخش غربی آن توسط آمریکایی‌ها، بریتانیایی‌ها و فرانسوی‌ها اداره می‌شد.

در طول دورانی که دیوار برلین کشیده شد، حدود ۵،۰۰۰ نفر برای فرار از شرق به غرب اقدام کردند و حاصل این فرار، کشته شدن ۹۸ تا ۲۰۰ انسان بود. این دیوار که نمادی از جنگ سرد بود، به «پرده آهنین» نیز مشهور شد. در سال ۱۹۸۹ میلادی صد‌ها نفر از شهروندان اقدام به تخریب فیزیکی دیوار برلین کردند و دیوار برلین شکسته شد. در حال حاضر تنها بخشی از بقایای دیوار معروف برلین در خیابان «برناوئر» (Bernauer) و در مقابل پارلمان سابق پروس و پارلمان فعلی برلین قرار دارد.

دیوار‌های بزرگ زیمبابوه

نام انگلیسی: Great Zimbabwe Walls

قدمت: قرن یازدهم میلادی

«دیوار‌های بزرگ زیمبابوه» (Great Zimbabwe Walls)، مجموعه‌ای از ویرانه‌های سنگی است که در منطقه وسیعی از زیمبابوه امروزی گسترده شده‌اند؛ البته در دیگر بخش‌های این کشور، دیوار‌هایی در ابعاد کوچک‌تر وجود دارند و در واقع صفت «بزرگ» متمایزکننده این دیوار با دیگر آثار موجود در کشور زیمبابوه است.

ساخت بنای تاریخی دیوار‌های بزرگ زیمبابوه از قرن یازدهم میلادی، توسط مردم بومی «بانتو» (Bantu) آغاز شد و بیش از ۳۰۰ سال طول کشید. طبق اطلاعات به دست آمده از زمان‌های گذشته، زیمبابوه بزرگ در زمان رونق حدود ۱۸،۰۰۰ نفر جمعیت داشته است. عظیم‌ترین قسمت منطقه، دارای دیوار‌هایی به ارتفاع ۱۱ متر و به طول تقریبی ۲۵۰ متر است و به‌عنوان بزرگترین بنای باستانی جنوب صحرای آفریقا شناخته می‌شود.

ساکسی هوامان

نام انگلیسی: Sacsayhuaman

قدمت: قرن پانزدهم میلادی

«ساکسی هوامان» (Sacsayhuaman)، دیوار‌های سنگی عظیمی متعلق به تمدن «اینکا» (Inca) هستند که برفراز شهر «کوزکو» (Cusco) در کشور پرو واقع شده‌اند. جالب است بدانید، «پوما» (puma) یا همان گربه وحشی، نماد سلسله اینکا بود و به همین علت شهر کوزکو را شبیه به همین حیوان ساخته‌اند. شکم پوما میدان اصلی شهر بود، رودخانه «تولومایو» (Tullumayo) ستون فقرات آن را تشکیل می‌داد و تپه «ساکسی هوامان» هم در محل سر حیوان قرار گرفته بود. سه دیوار موازی در سطوح مختلف، با ابعاد بزرگ و سنگ‌های آهکی هم در این شهر وجود دارد؛ به نظر می‌رسد که این دیوار‌های زیگزاگی دندان‌های پوما را تشکیل می‌دهند.

بزرگ‌ترین تخته سنگ‌های ساکسی هوامان متعلق به سطوح اول یا پایین هستند و دیوار‌ها در بلندترین نقطه ۸٫۵ متر طول و نزدیک به ۱۴۰ تن وزن دارند. سنگ‌های دیوار به صورت فشرده در کنار هم قرار گرفته‌اند و حتی بین بسیاری از آنها، یک تکه کاغذ هم جا نمی‌شود. ساخت دقیق، به هم پیوسته بودن سنگ‌ها و نحوه انحراف دیوار‌ها به‌سمت داخل باعث شده است تا این سازه از زلزله‌های ویرانگر کوزکو جان سالم به در ببرد.

دیوار‌های بابل

نام انگلیسی: Walls of Babylon

قدمت: ۵۷۵ سال پیش از میلاد 

«دیوار‌های بابل» (Walls of Babylon)، از شگفتی‌های تمدن «بین‌النهرین» (عراق کنونی) محسوب می‌شود و از اولین عجایب هفتگانه است که در تاریخ به آن اشاره کرده‌اند. «انتیپاتر صیدایی» (Antipater of Sidon؛ شاعر یونان باستان) در اشعار خود به این آثار باستانی اشاره کرده است و شعر خود را با این جمله آغاز می‌کند، «من به دیوار‌های غیر قابل تسخیر بابل که در امتداد آن ارابه‌ها می‌توانند مسابقه دهند، نگریسته‌ام».

«دروازه ایشتار» (Ishtar Gate) با قدمتی متعلق به سال ۵۷۵ پیش از میلاد نیز از دیگر بخش‌های دیدنی دیوار‌های بابل به شمار می‌آید. برای ساخت دروازه و دیوارها، از کاشی‌های لعاب‌دار آبی استفاده شده و روی آنها، به‌صورت متناوب، نقش‌های برجسته‌ای از تصاویر اژد‌ها و گاو نر حک شده است.

کشور عراق، در سال ۱۹۸۳ میلادی خرابه‌های قدیمی دیوار‌های بابل را بازسازی کرد. در جریان این بازسازی بخش‌هایی از دیوار‌های بابل و دروازه ایشتار، به موزه «پرگامون برلین» (Pergamon Museum) انتقال یافت و مردم می‌توانند هنگام بازدید از موزه، بخش‌هایی از این بنای باستانی را هم ببینند.

دیوار غربی

نام انگلیسی: Western Wall

قدمت: ۱۹ سال قبل از میلاد

«دیوار غربی» (Western Wall) که به آن دیوار «ندبه» (دیوار تضرع و مویه) هم می‌گویند، در بیت المقدس قرار دارد. این دیوار از مکان‌های مقدس یهودیان به شمار می‌آید؛ چراکه به باور یهودیان، دیوار غربی تنها باقی‌مانده‌های معبد مقدس (هیکل سلیمان) محسوب می‌شود. همچنین طبق اعتقاد مسلمانان، پیامبر اکرم (ص) در شب معراج، مرکب خود را به آن بسته بود. مسلمانان از این دیوار با عنوان «دیوار براق» یاد می‌کنند. 

دیوار غربی ۱۹ سال قبل از میلاد مسیح توسط «هرود بزرگ» (Herod the Great) ساخته شده است؛ بیش از نیمی از دیوار در سطح زیرین خیابان قرار دارد و لایه‌های بعدی آن، از قرن هفتم به بعد به آن اضافه شده‌اند.

دیوار بزرگ چین

نام انگلیسی: Great Wall of China

قدمت: سال ۱۳۶۸ تا ۱۶۴۴ میلادی

«دیوار بزرگ چین» (Great Wall of China) که از آن به‌عنوان «دیوار بزرگ» یاد می‌شود، از مشهورترین دیوار‌های جهان به شمار می‌آید و از قرن پنجم قبل از میلاد تا قرن شانزدهم میلادی ساخت، بازسازی و نگهداری آن ادامه داشته است. این دیوار عظیم به‌منظور محافظت از مرز‌های شمالی در برابر حملات قبایل عشایری ساخته شد. اکثر دیوار‌های موجود در این مجموعه زمان «سلسله مینگ» (Ming) از سال ۱۳۶۸ تا ۱۶۴۴ میلادی ساخته شده‌اند؛ اما یکی از معروف‌ترین‌شان بین سال‌های ۲۲۰ تا ۲۰۶ قبل از میلاد توسط اولین امپراتور چین، «کین شی هوانگ» (Qin Shi Huang) ساخته شد و در حال حاضر مقدار کمی از آن باقی مانده است.

طبق جامع‌ترین اطلاعات به دست آمده، باستان‌شناسان به این نتیجه رسیده‌اند که کل دیوار بزرگ با تمام شاخه‌های آن طولی برابر با ۸۸۵۱ کیلومتر دارد. امروزه بخش‌هایی از دیوار بزرگ، نزدیک به مراکز توریستی، بازسازی شده‌اند و بسیاری از نقاط آن هم به‌دلیل فرسایش و تخریب در حال خراب شدن هستند.