به گزارش مجله خبری نگار، به نقل از سیانان، شاید عجیبترین و گیجکنندهترین ویژگی جهان ما، مشکل ذاتی در اندازهگیری زمان باشد: ثانیهها بر روی قلهی کوهها کمی سریعتر از درههای زمین میگذرند.
از نظر عملی، اکثر مردم نیازی به نگرانی در مورد این تفاوتها ندارند.
اما با داغ شدن مجدد رقابت فضایی، ایالات متحده و متحدانش و همچنین چین، برای ایجاد سکونتگاههای دائمی روی ماه میشتابند و این بار دیگر، ویژگیهای عجیب و غریب زمان را به خط مقدم آورده است.
روی سطح ماه، یک روز زمینی تنها حدود ۵۶ میکروثانیه کوتاهتر از سیارهی ما خواهد بود - عددی بسیار کوچک که میتواند با گذشت زمان به ناهماهنگیهای قابل توجهی منجر شود.
برای اینکه بتوانیم با دقت زمان را روی ماه اندازه گیری کنیم و آن را به زمان زمین مرتبط کنیم، دانشمندان میگویند باید هر چه زودتر ساعتهایی به ماه بفرستیم. این کار به ایجاد یک مقیاس زمانی ماه کمک میکند، که برای ماموریتهای فضایی آینده و ایجاد زیرساختهای ماه ضروری است.
ناسا و شرکای بینالمللیاش در حال حاضر با این معما دست و پنجه نرم میکنند. برخلاف برخی از تیترها، چریل گراملی، مسئول موقعیتیابی، ناوبری و زمانبندی و استانداردهای ماه در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در مریلند، میگوید دانشمندان فقط به دنبال ایجاد یک «منطقهی زمانی» جدید روی ماه نیستند. در عوض، آژانس فضایی و شرکای آن به دنبال ایجاد یک «مقیاس زمانی» کاملاً جدید یا سیستمی از اندازهگیری هستند که این واقعیت را در نظر بگیرد که ثانیهها روی ماه سریعتر میگذرند.
هدف این آژانس همکاری با شرکای بینالمللی برای ایجاد یک روش جدید برای ردیابی زمان، به طور خاص برای ماه است که کشورهای فضانورد با آن موافق باشند.