به گزارش مجله خبری نگار، در بین برنامههای افطار و سحر ماه مبارک رمضان ۱۴۰۳ «زندگی پس از زندگی» و «محفل» دو برنامه پر بیننده سیما بودند.
مصطفی قاسمیان منتقد سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار فارس درباره این دو برنامه گفت: «زندگی پس از زندگی» در این فصل کیفیت سابق خود را حفظ کرد و ما در این فصل شاهد این بودیم که به فصلهای قبل ارجاعات بیشتری داده میشد که این یک اتفاق مهم و نقطه قوت برای آن محسوب میشود.
وی افزود: از این برنامه نمیتوان انتظار داشت که خلاقیتهای جدیدی داشته باشد، این برنامه فرم خاص خود را دارد.
این منتقد سینما ادامه داد: موضوع زندگی پس از زندگی موضوع خاصی است و به راحتی نمیتوان از آن انتظار داشت که هر فصل تغییرات ویژهای داشته باشد، همین که کیفیت خود را حفظ کند و سوژهها کیفیت فصلهای قبلی را داشته باشند در این فصل بدین شکل بود به نظرم کافی است.
مصطفی قاسمیان درباره مجری این برنامه عباس موزون گفت: مجری این برنامه کاراکتر و شخصیت ویژهای در حرف زدن، نگاه کردن، سوال کردن و... پیدا کرده است و لحن او یک سبکی دارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: این سبک از اجرا قطعاً مناسب خیلی از برنامههای سرگرم کننده نیست، به هر حال موزون یک هویتی دارد و کار خود را انجام میدهد.
وی در ادامه درباره برنامه قرآنی «محفل» گفت: به نظرم سازندگان این برنامه تلاش کردند با دکوری بزرگتر و پر زرق و برقتر نسبت به فصل ابتدایی «محفل» مخاطب بیشتری را جذب کنند.
قاسمیان اظهار کرد: این عیب نیست، ما این کار را در «حسینیه معلی» نیز دیدیم؛ این کار میتواند به یک افت تبدیل شود.
وی افزود: بنا بر موفقیت مثلا فصل اول یک برنامه در خیلی از وقتها بودجه برنامه افزایش پیدا میکند، پس از آن سازندگان به این فکر میکنند که با این بودجه و امکانات بیشتر دکور را بزرگ کنند.
این منتقد عنوان کرد: دکور نمک برنامه است و هیچ وقت نمیتواند اصل باشد، اصل در یک برنامه محتوا است، همان محتوای برنامه محفل که من تاکید میکنم که برنامه جذاب، خوب و با کیفیت است را در یک اتاق ۳ در ۴ با دو داور ضبط کنند باز هم این برنامه کارایی خود را خواهد داشت. (البته این امکان وجود ندارد)
وی در پایان خاطرنشان کرد: در این فصل من انتظار نداشتم در سوژهیابی همانند فصل نخست سوژههای خوبی داشته باشند و به اندازه فصل قبل جذاب باشند، معلوم است که روی این سوژهها خیلی زحمت کشیده شده و نتیجه آن این بود که ما میدیدیم که نتیجه خوبی بود؛ بر روی این برنامه باید سرمایهگذاری کرد و اگر میخواهند هزینهای انجام بدهند باید یک تیم سوژهیابی داشته باشند که در طول سال به دنبال این افراد بروند تا برای سال بعد سوژههای آنها بهپایان نرسد.