بغض دونده‌های طلایی!

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: تیم ملی دوومیدانی ایران در یازدهمین دوره مسابقات داخل سالن آسیا با کسب ۱۶ مدال در بخش زنان و مردان در رده چهارم قاره کهن قرار گرفت. در این دوره از رقابت‌ها زنان ملی پوش کشورمان موفق به کسب ٢ مدال طلا، ۴ نقره و ٣ برنز و همچنین سه رکورد شکنی ملی شدند. در بخش مردان نیز یک طلا، ٢ نقره و ۴ برنز و همچنین شکسته شدن یک رکورد ملی دستاورد ورزشکاران کشورمان بود. خراسان رضوی هم در این دوره از مسابقات دارای ۷ نماینده بود که در ماده‌های مختلف به رقابت پرداختند که در نهایت دو دونده جوان خوش آتیه با تلاش و پشتکار به دو مدال طلا دست یافتند که اتفاق خیلی خوبی برای خطه خراسان رقم خورد که متاسفانه از طرف مدیران و متولیان ورزش کمتر دیده شد.

این در حالی است که تیم ملی دوومیدانی کشورمان در دو بخش زنان و مردان ۳ طلا کسب کرد که ۲ طلا توسط خراسانی‌ها رقم خورد که اتفاق خوشایند و مبارکی است. این نشان دهنده رشد روز افزون و استعداد‌های برتر در دوومیدانی استان است که تا به این‌جای کار پیشرفت کرده است و ایران را سربلند کرده اند. اما نکته قابل تامل و مایوس کننده این که این دو ورزشکار طلایی آسیا در بدو ورود به مشهد با استقبال خوبی همراه نشدند و حتی تاکنون از سوی متولیان ورزش هم در حد یک تبریک خشک و خالی هم رو به رو نشدند. مگر یک ورزشکار حرفه‌ای چه کاری باید بکند تا مدیران اهمیت آن را درک کنند. طلا در مسابقات آسیایی آن هم در رقابت با بهترین‌های آسیا اقدام خیلی خوبی محسوب می‌شود که نباید به‌راحتی از آن گذر کرد.

آن هم از سوی ورزشکارانی که در ابتدای دوران ورزش حرفه‌ای خود قرار دارند و برای مدال آور نیاز به انگیزه دارند تا در آینده با قدرت به کار خود ادامه دهند و رکورد شکنی کنند. سجاد آقایی ۱۹ ساله و تکتم دستاربندان ۲۳ ساله از ستاره‌های بی، چون و چرای یازدهمین دوره رقابت‌های دوومیدانی داخل سالن آسیا بودند که با مدال طلا نشان دادند که استان خراسان رضوی سراسر استعداد آینده دار است که در صورت توجه و حمایت به آن‌ها می‌توانند در سطح آسیا آقایی کنند.

درد دل‌های پسر طلایی

در این دوره از مسابقات ۳۵ دونده مرد در ماده‌های مختلف حضور داشتند و به میدان رفتند. اما در بین آن‌ها فقط سجاد آقایی از خراسان رضوی توانست به مدال طلا دست یابد. سجاد آقایی با نمایشی دیدنی در دو ۴٠٠ متر تنها مدال طلای بخش آقایان را به خود اختصاص داد. ورزشکاری که امسال برای اولین بار در رده بزرگ‌سالان به میدان آمده است و اولین مدال آسیایی در این رده سنی را از آن خود کرد. این ورزشکار نیز همچون دیگر قهرمانان برای مدال آوری نیاز به انگیزه و حمایت دارد تا در کوران رقابت‌های بین المللی با استعداد بی دریغ خود افتخار آفرینی کند. اما او ناگفته‌های زیادی دارد و از آینده خودش دل نگران است که مبادا به خوبی حمایت نشود. سجاد آقایی سطح مسابقات داخل سالن آسیا را بالا عنوان می‌کند و به خبرنگار ما می‌گوید: در این مسابقات بهترین‌های آسیا حضور داشتند. برای همین سطح مسابقات خیلی بالا بود و تمام دونده‌ها سعی داشتند که بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارند. از طرفی این رویداد از نظر رنکینگ برای کسب سهمیه المپیک هم تاثیر داشت و ورزشکاران با قدرت در میدان حاضر شده بودند. ما حریفان قدری از کشور‌های بنگلادش، عراق، چین، ژاپن و قرقیزستان داشتیم که رقابت با آن‌ها کار را سخت می‌کرد. اما خوشبختانه توانستم بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارم و از کسب مدال طلا خوشحالم. از خراسان رضوی ۷ دونده در این مسابقات حضور داشتند که دو نفر فقط طلا گرفتند. من هم در بین ۳۵ دونده مرد تنها کسی بودم که به مدال طلا رسیدم.

این ورزشکار طلایی با انتقاد از این که قبل از مسابقات آسیایی اردویی نداشتیم و تمرینات ورزشکاران در شهر‌های خودشان دنبال شده است، می‌افزاید: برای حفظ آمادگی در مسابقات داخل سالن آسیا از سوی فدراسیون دوومیدانی هیچ اردویی در نظر نگرفته شده بود و هر ورزشکاری در شهر خودش تمرین می‌کرد. من هم در مشهد زیر نظر مربی خودم "جمیله سیفی" تمرین می‌کردم. البته به خاطر سردی هوا مجبور بودیم در سالن سرپوشیده باغبان باشی تمرین کنیم که متاسفانه در زمان تمرین سالن خیلی شلوغ بود. این شرایط برای رسیدن به حفظ آمادگی مطلوب اصلا خوب نیست. یک ورزشکار حرفه‌ای نیاز دارد که از نظر تمرینی دغدغه‌ای نداشته باشد و یک دوره تمرینی برای او در نظر بگیرند که براحتی بتواند تمرین کند. اما این شرایط برای بنده فراهم نبود.

او در ادامه سخنان خود به بحث حمایت از ورزشکاران حرفه‌ای و این که مدیران ورزشی کمتر اهمیت می‌دهند اشاره و تصریح می‌کند: در مجموع باید بگویم که حمایت آنچنانی نداریم. در حال حاضر انتظار داریم که برای قهرمانان حقوقی در نظر بگیرند تا حداقل نیاز‌های ورزشکاران برآورده شود. از نظر تمرینی هم سالن خلوت تری برای ما در نظر بگیرند تا با خیال راحت‌تر تمرین کنیم. در برگشت از مسابقات فقط رئیس هیئت دوومیدانی به استقبال ما آمد و ۲۰ میلیون تومان پاداش داد، اما مدیران دیگر حتی تماس هم نگرفتند. اداره کل ورزش و جوانان که اصلا حال ما را هم نپرسیده است. این در حالی است که در مسابقات آسیا بهترین‌های دوومیدانی بودند و بنده فقط به طلا رسیدم. از سوی فدراسیون دوومیدانی هم فقط یک تماس گرفتند و تبریک گفتند.

درد دل‌های دختر طلایی

در این دوره از مسابقات در بخش دختران ۳۵ دونده حضور داشت که فقط دو نفر به مدال طلا دست یافتند که یک نفر از آن‌ها خراسانی بود. تکتم دستاربندان ۲۳ ساله در دوی ۸۰۰ متر برای اولین بار در این سطح از مسابقات به مدال طلا دست یافته و رکود ملی ایران که در اختیار خودش بود را ارتقا داده است. او سطح مسابقات را بالا دانست و در این باره می‌گوید: در این دوره از مسابقات داخل سالن آسیا بهترین‌های دوومیدانی حضور داشتند؛ چرا که به‌دنبال کسب سهمیه المپیک بودند. دونده‌های خوبی از کشور‌های ژاپن، هنگ کنگ و حتی هند هم حضور داشتند که کار سختی مقابل این حریفان داشتیم. بنده سال ۲۰۱۷ وقتی که ۱۷ سال داشتم در این سطح از رقابت‌ها حضور پیدا کرده بودم که به مقام ششمی رسیدم، اما این دوره با تلاش و پشتکار خودم به قهرمانی رسیدم و خیلی خوشحالم.

او که تمرینات خود را خارج از استان دنبال می‌کند، می‌افزاید: مربی تخصصی ام در کرمانشاه حضور دارد و برای همین مجبور هستم تمرینات خودم را در این شهر دنبال کنم. یعنی در مشهد کمتر تمرین می‌کنم. همایون همتی خیلی در این زمینه برای من تلاش کرد و شرایطی را فراهم کرد که توانستم به مدال طلا دست یابم. خوشبختانه فدراسیون دو ومیدانی هم از بانوان خوب حمایت می‌کند و این باعث شده که از سطح پیشرفت قابل توجهی برخوردار باشند. حتی خراسان رضوی هم در بخش بانوان حرف زیادی برای گفتن دارد. ان‌شاءا... تلاش می‌کنم در ادامه هم بهترین عناوین را کسب کنم و در زمره مدال آوران باشم. البته این نیاز به حمایت و انگیزه می‌خواهد که انتظار داریم مسئولان و مدیران مربوطه توجه بیشتری داشته باشند.

او معتقد است که متولیان ورزش باید بیشتر به ورزشکاران به خصوص بانوان توجه کنند که در حال حاضر چنین شرایطی حاکم نیست. او ادامه می‌دهد: در عمل به آقایان بیشتر توجه می‌شود. در صورتی که بانوان مدال‌های بیشتری کسب می‌کنند. این بی عدالتی و تبعیض قائل شدن خیلی در روحیه و انگیزه ورزشکاران تاثیر گذار است. به عنوان مثال پس این که از مسابقات برگشتیم استقبال آنچنانی در مشهد شاهد نبودیم. فقط اعضای هیئت دوومیدانی به استقبال ما آمدند. حتی مدیری از اداره کل ورزش و جوانان هم حضور نداشت. مگر مدال طلا آسیا این قدر کم ارزش است که توجهی نمی‌شود. ما حمایت نمی‌شویم و این خیلی در انگیزه ما تاثیر دارد.

در ایران مدال طلا ۸۰۰ متر در مسابقات داخل سالن آسیا را نداشتیم که امسال بنده توانستم کسب کنم؛ لذا توقع داریم که حمایت‌ها بیشتر از این باشد. شاید در آینده مجبور شوم برای مسابقه شهر خود را تغییر دهم و برای استانی دیگر مسابقه بدهم. یک ورزشکار در حوزه‌های مختلف نباید دغدغه داشته باشد.