به گزارش مجله خبری نگار،در این مطلب ۷ رفتار ظریف کسانی را که ممکن است در زندگی ناراضی باشند، اما آن را به خوبی پنهان میکنند بشناسید.
۱) آنها اغلب شاد و خوشحال به نظر میرسند
آنهایی که پنهانی ناراضی هستند، اغلب این ناراحتی را با شاد و صمیمی بودن بیش از حد جبران میکنند. این افراد شوخی میکنند، گفتگوها را هدایت میکنند و به نظر میرسد همیشه روحیه بالایی دارند.
اما هدف آنها از این کارها چیست؟ برای منحرف کردن توجه از آشفتگی درونیشان، در ظاهر شادی میکنند تا افراد را از پرسیدن سوالات زیاد باز دارند. با این حال، به یاد داشته باشید، یک نمای بیرونی پر جنب و جوش همیشه یک فضای داخلی پر جنب و جوش را منعکس نمیکند. گاهی اوقات، این فقط یک نقاب است که غم را در زیر پنهان میکند.
۲) همیشه مشغول هستند
گاهی اوقات، فعالیت دائمی نشانه بهرهوری نیست. این یک فریاد ظریف برای کمک از کسی است که با شیاطین درونی خود دست و پنجه نرم میکند.
۳) بیش از حد سخاوتمندند
گاهی اوقات، سخاوت بیش از حد به معنای مهربان بودن نیست. همچنین میتواند نشانه ظریفی از مبارزه با شادی شخصی باشد و از خودگذشتگی به عنوان عاملی برای حواس پرتی استفاده میکند.
۴) کمالگرا هستند
کمال گرایی تا حدی میتواند یک ویژگی مثبت باشد. این نشان دهنده فداکاری، توجه به جزئیات و تعهد به انجام بهترین کار ممکن است.
افرادی که در درون ناراحت هستند، اغلب استانداردهای غیرواقعی بالایی را برای خود تعیین میکنند. آنها دائماً برای کمال تلاش میکنند و حتی با بهترین تلاش خود احساس نارضایتی میکنند. چرا؟ زیرا هر کاستی را بازتابی از ارزش خود میدانند. این نیاز بی وقفه به کامل بودن میتواند یک مکانیسم دفاعی باشد، تلاشی برای اثبات شایستگی آنها برای شادی یا عشق؛ بنابراین در حالی که ممکن است کمالگرایی در ظاهر یک ویژگی ستودنی به نظر برسد، میتواند ناراحتی عمیقی را در زیر پنهان کند.
۵) الگوهای خواب نامنظم دارند
خواب بیش از آنچه تصور میکنیم با سلامت عاطفی ما مرتبط است. کسانی که به طور پنهانی ناراضی هستند اغلب در خواب راحت شبانه مشکل دارند. آنها ممکن است از بیخوابی رنج ببرند و در طول شب ذهنشان پر از نگرانی و اضطراب باشد. یا ممکن است بیش از حد بخوابند تا از واقعیت خود فرار کنند، تا در قلمرو رویاها استراحت کنند.
مطالعهای که در Sleep Medicine Reviews منتشر شد، ارتباط قوی بین اختلالات خواب و اختلالات افسردگی را نشان داد.
۶) به ندرت نیازها یا عواطف شخصی خود را بیان میکنند
آنها ممکن است به دلیل اولویت دادن به احساسات خود احساس گناه یا خودخواهی کنند، یا ممکن است از اینکه سربار دیگران باشند، بترسند. بنابراین، آنها احساسات خود را سرکوب میکنند و وانمود میکنند که همه چیز خوب است، حتی اگر اینطور نیست.
اما این سرکوب عاطفی میتواند تلفات سنگینی داشته باشد. این میتواند منجر به افزایش استرس، اضطراب، و عمیقتر شدن احساس تنهایی و انزوا شود. بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که هر کس حق دارد احساسات و نیازهای خود را بیان کند. انجام این کار نشانه ضعف نیست، بلکه گامی به سوی شفا و شادی است.
گوش دادن و تصدیق این احساسات سرکوب شده میتواند کلید کمک به کسی باشد که از مخفیگاه خارج شود و با ناراحتی پنهان خود مقابله کند.
حرکت رو به جلو
اگر خودتان یا فردی را میشناسید که این خصوصیات را دارد، مهم است که بدانید اشکالی ندارد. اعتراف به ناراحتی، به ویژه زمانی که در زیر لایههای تظاهر پنهان شده باشد، اولین قدم به سوی بهبودی است. ممکن است دلهره آور به نظر برسد، اما سفری است که ارزش انجام آن را دارد.
با خودآگاهی و تلاش آگاهانه میتوان این رفتارها را درک کرد و به آنها پرداخت. شروع به شناخت این علائم در تعاملات خود کنید. به احساسات و واکنشهای خود توجه کنید. از خود بپرسید - آیا من واقعاً راضی هستم یا ناراحتی خود را پنهان میکنم؟ آیا من با دیگران و مهمتر از همه با خودم صادق هستم؟
تحول یک شبه اتفاق نمیافتد. این یک روند تدریجی است؛ و اشکالی ندارد که در طول مسیر به دنبال کمک باشید. نکته کلیدی این است که هنگام پیمایش در این مسیر با خود صبور و مهربان باشید. هر قدم کوچک به سوی اصالت و عشق به خود یک پیروزی مهم است.
با تصدیق و پرداختن به ناراحتی پنهان خود، راه را برای شادی و رضایت واقعی هموار میکنیم. ما به خود اجازه میدهیم با دیگران ارتباط عمیقتری داشته باشیم و زندگی غنیتر و معتبرتری را تجربه کنیم.