به گزارش مجله خبری نگار،این دمنوش از خیساندن برگهای خشک گیاه بوته عسل در آب جوش تهیه میشود و به دلیل خواص دارویی و درمانی متعددی که دارد محبوبیت جهانی پیدا کرده است.
در ادامه این مقاله با خواص دارویی و درمانی دمنوش گیاهی بوته عسل برای سلامتی بدن و همچنین عوارض و مضرات آن آشنا میشوید.
بوته عسل، درختچهای است که در نواحی کیپ شرقی و غربی آفریقای جنوبی میروید. این گیاه مانند رویبوس است، زیرا هر دو گیاه متعلق به یک خانواده هستند.
این گیاه چوبی میتواند تا ۳ متر رشد کند و دارای گلهای زرد کم رنگ با بو و طعم شیرین و عسل مانند است.
همانطور که گفته شد دمنوش بوته عسل فقط یک چای با طعم شیرین نیست. این دمنوش فاقد کافئین است، مغذی بوده و حاوی مقادیر بسیار کمی از انواع مواد معدنی از جمله کلسیم، آهن، و روی و همچنین ترکیبات گیاهی مفیدی است که دارای فعالیت آنتی اکسیدانی هستند.
آنتی اکسیدانها ترکیبات گیاهی مفیدی هستند که به جلوگیری یا کاهش آسیب سلولی ناشی از استرس اکسیداتیو کمک میکنند.
دمنوش بوته عسل غنی از گروهی از آنتی اکسیدانها به نام پلی فنولها یعنی گزانتونها و فلاوانونها است.
نوع اصلی گزانتون در عصاره بوته عسل مانگیفرین است، در حالی که فلاوانونهای اولیه هسپریدین و ایزوکورانتین هستند.
مانگیفرین و هسپریدین هر دو دارای اثرات ضد التهابی و مبارزه با سرطان قوی هستند. این احتمال وجود دارد که این ترکیبات مسئول بیشتر مزایای احتمالی چای باشند.
دیابت یکی از شایعترین بیماریهای جهانی است که بیش از ۴۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند.
به طور کلی به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ طبقه بندی میشود که هر دو با سطح قند خون بالا به دلیل اختلال در عملکرد پانکراس مشخص میشوند. این میتواند به دلیل کاهش تولید انسولین یا ترشح کم انسولین و مقاومت به انسولین باشد.
تحقیقات نشان میدهد که پلی فنولهای دمنوش بوته عسل ممکن است به پیشگیری، مدیریت و درمان دیابت نوع ۲ کمک کنند.
مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی که اثرات ضد دیابتی مانگیفرین را بررسی میکنند نشان میدهند که ممکن است با تحریک ترشح انسولین و ترویج بازسازی سلولهای آسیب دیده پانکراس به کاهش سطح قند خون کمک کند.
در مورد هسپریدین مطالعات حیوانی نشان میدهند که با تنظیم آنزیمهای کلیدی درگیر در متابولیسم قند و همچنین با محافظت از پانکراس در برابر آسیب اکسیداتیو به کاهش سطح قند خون کمک میکند.
همچنین شایان ذکر است که هم مانگیفرین و هم هسپریدین ممکن است به جلوگیری از پیشرفت عوارض مرتبط با دیابت مانند آسیب کلیوی و عصبی کمک کنند.
دمنوش بوته عسل ممکن است با تاثیر بر سلولهای استخوانی به نام استئوکلاستها و استئوبلاستها به متابولیسم استخوان کمک کند.
استئوکلاستها بافت استخوان را تجزیه میکنند تا مواد معدنی را به جریان خون آزاد کنند. در مقابل استئوبلاستها از طریق سنتز استخوان، استخوان جدیدی را تشکیل میدهند. وقتی از دست دادن استخوان از تشکیل بیشتر شود خطر بیماریهای استخوانی مانند آرتریت و پوکی استخوان افزایش مییابد.
خوشبختانه مطالعات لوله آزمایش نشان میدهد که مانگیفرین و هسپریدین که هر دو در دمنوش بوته عسل یافت میشوند، ممکن است برای متابولیسم استخوان مفید باشند.
اول مانگیفرین از تشکیل استئوکلاست جلوگیری میکند که به نوبه خود تجزیه بافت استخوان را کاهش میدهد. دوم هسپریدین با محافظت از استئوبلاستها در برابر آسیب اکسیداتیو بهبود استخوان را تقویت میکند؛ بنابراین چای بوته عسل ممکن است به طور بالقوه از استخوانهای شما محافظت کند.
برخی از ترکیبات موجود در دمنوش بوته عسل ممکن است خواص ضد سرطانی داشته باشند.
مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان میدهد که آنتی اکسیدانهای موجود در چای ممکن است به تخریب سلولهای سرطانی، محافظت در برابر سموم محرک سرطان و جلوگیری از توسعه انواع خاصی از سرطان کمک کنند.
در میان این آنتی اکسیدانها به نظر میرسد مانگیفرین قویترین پتانسیل ضد سرطانی را دارد که ممکن است از شروع، ترویج و گسترش سلولهای سرطانی جلوگیری کند.
با این حال شایان ذکر است که تخمیر – فرآیندی رایج در تولید چای – ممکن است محتوای آنتی اکسیدانی چای را کاهش دهد (اگرچه این بستگی به نوع چای و فرآیند تخمیر دارد) در نتیجه اثر محافظتی آن کاهش مییابد.
به عنوان مثال یک مطالعه روی موشها نشان داد که دمنوش بوتهی عسل تخمیر نشده، اندازه سرطان مری را تا ۹۴ درصد کاهش میدهد در مقایسه با ۷۴ درصد که با نسخه تخمیر شده مشاهده شد.
در حالی که تحقیقات در مورد خواص این دمنوش برای مبارزه با سرطان امیدوارکننده است، مطالعات انسانی مورد نیاز است.
هم نوشیدن دمنوش بوته عسل و هم استفاده موضعی از عصاره دمنوش بوته عسل ممکن است سلامت پوست را بهبود بخشند.
تحقیقات نشان میدهد که عصاره بوته عسل میتواند دارای خواص ضد پیری باشد. اعتقاد بر این است که از سلولهای پوست در برابر اکسیداسیون ناشی از اشعه ماوراء بنفش محافظت میکند، چین و چروکها را کاهش میدهد و خاصیت ارتجاعی و هیدراتاسیون پوست را بهبود میبخشد.
یک مطالعه ۱۲ هفتهای بر روی ۱۲۰ نفر با چین و چروک پای کلاغی نشان داد که دریافت مکملهای روزانه این عصاره به طور قابل توجهی درجه چین و چروک پوست را در مقایسه با گروه کنترل بهبود میبخشد.
علاوه بر این مطالعات حیوانی نشان میدهد که عصاره ممکن است به کاهش ضخیم شدن پوست و علائم آفتاب سوختگی مانند قرمزی و لایه برداری پوست کمک کند.
پتانسیل ضد چاقی دارد: آنتی اکسیدانهای موجود در دمنوش بوته عسل ممکن است از تجمع چربی در سلولهای چربی جوان جلوگیری کنند. همچنین ممکن است با تحریک تجزیه چربی، محتوای چربی در سلولهای چربی بالغ را کاهش دهد
علائم یائسگی را تسکین میدهد: محتوای ایزوفلاون چای که برخی از آنها فیتواستروژن در نظر گرفته میشوند – ترکیباتی که اثر هورمون زنانه استروژن را در بدن تقلید میکنند ممکن است به کاهش علائم یائسگی کمک کنند
باعث تقویت سیستم ایمنی میشود: مطالعات لوله آزمایش نشان میدهد که مانگیفرین ممکن است فعالیت ماکروفاژها را افزایش دهد – نوعی گلبول سفید که اجسام خارجی را جارو میکند و هضم میکند
بهبود بیماریهای تنفسی: دمنوش بوته عسل به دلیل پتانسیل خلط آور آن به طور سنتی به عنوان یک داروی گیاهی برای درمان سرماخوردگی، آنفولانزا و سل ریوی استفاده میشود
در حالی که این فواید امیدوارکننده به نظر میرسند بیشتر تحقیقات بر روی آنتی اکسیدانها و عصارههای غلیظ گیاه تمرکز دارند تا خود چای. مشخص نیست که یک فنجان چای چه مقدار از این ترکیبات را در خود جای داده است و آیا نوشیدن آن فواید مشابهی دارد یا خیر.
در حال حاضر هیچ عوارض جانبی از نوشیدن دمنوش بوته عسل گزارش نشده است.
گفته میشود گزارشهایی مبنی بر آلودگی میکروبی در طول فرآیند تخمیر وجود دارد – اگرچه خیساندن چای در دمای ۶۰ درجه سانتیگراد آب باید ایمنی آن را برای مصرف تضمین کند.
علاوه بر این بهتر است قبل از نوشیدن دمنوش با پزشک خود مشورت کنید، زیرا ممکن است با آنزیمهای متابولیزه کننده دارو تداخل داشته باشد و بر خواص درمانی داروها تاثیر بگذارد.
همچنین ممکن است بر فراهمی زیستی سایر آنتی اکسیدانهای رژیمی تاثیر بگذارد.
در نهایت با توجه به عدم تحقیق در مورد عوارض جانبی آن، زنان باردار و شیرده باید از نوشیدن آن اجتناب کنند.
دمنوش بوته عسل یک دمنوش گیاهی بدون کافئین شبیه به چای رویبوس است. قرن هاست که از آن برای خواص دارویی استفاده میشود.
آنتی اکسیدانهای آن – یعنی مانگیفرین و هسپریدین – فواید سلامتی مختلفی از جمله خواص ضد دیابتی و مبارزه با سرطان و همچنین بهبود سلامت استخوان و پوست به آن میبخشند.
در حالی که در حال حاضر هیچ عوارض جانبی گزارش نشده است، اما ممکن است با متابولیسم برخی داروها تداخل داشته باشد؛ بنابراین قبل از امتحان کردن این دمنوش گیاهی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
منبع:سومیتا