کشور‌ها برخلاف حقوق بشر از تحریم‌ها علیه ایران تبعیت شدید می‌کنند

به گزارش مجله خبری نگار،کاظم غریب‌آبادی؛ معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران اظهار کرد: امروز آمریکا و کشور‌های اروپایی با اجرای تحریم‌ها در حوزه‌های مختلف به دنبال از بین بردن زیرساخت‌ها و به خطر انداختن جان انسان‌ها هستند. کشور‌های دیگر هم با تبعیت بیش از حد از تحریم‌ها به‌ویژه در حوزه بهداشت و سلامت، این وضعیت را تشدید می‌کنند.

غریب‌آبادی که امروز (چهارشنبه ۲۵ مرداد) در اولین همایش بین‌المللی حقوق بشر با عنوان تأثیر تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه سلامت بیماران سخن می‌گفت، با تأکید بر بیماری هموفیلی با بیان اینکه تحریم‌ها به دو دسته تحریم‌های بین‌المللی و تحریم‌های یکجانبه تقسیم‌بندی می‌شوند، گفت: تحریم‌های بین‌المللی بر اساس فصل هفت منشور سازمان ملل تابع محدودیت‌هاست و برخی از مفاد این منشور بر رعایت حقوق بشر تأکید دارد.

غریب‌آبادی ادامه داد: تحریم‌های یکجانبه به معنی این نیست که کشور‌های دیگر باید از آن تبعیت کنند و آمریکا و اتحادیه اروپا جلودار تحریم‌های یکجانبه هستند و بر همین اساس تحریم‌های اتحادیه اروپا بین‌المللی نیست بلکه یکجانبه است.

وی با بیان اینکه کشوری نمی‌تواند تحریم خود را به سایر کشور‌ها تحمیل کند، افزود: آمریکا امروز تصمیمات خود را به سایر کشور‌ها تحمیل می‌کند.

غریب‌آبادی با تأکید بر اینکه تحریم‌ها یکجانبه مغایر با حقوق بشر هستند، گفت: کشور‌هایی که از تحریم‌های یکجانبه حمایت کرده و آن‌ها را اجرا می‌کنند، اقدام‌شان مغایر با حقوق بشر است و تعهدات‌شان نسبت به حقوق بشر را نقض می‌کنند.

وی با اشاره به اینکه کشور‌های مدعی حقوق بشر امروز خود ناقض حقوق بشر هستند، گفت: امروز کشور‌هایی که می‌گویند اعدام را متوقف کنید با سیاست‌هایی که اجرا می‌کنند باعث می‌شوند سالیانه ده‌ها هزار نفر جان خود را از دست بدهند.

دبیر ستاد حقوق بشر گفت: امروز آمریکا و کشور‌های اروپایی با اجرای تحریم‌ها در حوزه‌های مختلف به دنبال از بین بردن زیرساخت‌ها و به خطر انداختن جان انسان‌ها هستند.

وی با اشاره به اینکه غرب، کشور ما را ناقض حقوق بشر می‌خواند، گفت: بدون دلیل و محاکمه، مسئولین ما را در لیست تحریم خود می‌گذارند و هیچگونه دادرسی در این حوزه وجود ندارد.

معاون بین‌الملل قوه قضاییه با بیان اینکه تحریم‌ها ناقص حقوق بشر فاقد مشروعیت و مغایر منشور سازمان ملل است، تصریح کرد: بیش از ۴۴ گزارشگر در حوزه تحریم‌ها زیر نظر سازمان ملل فعالیت می‌کنند و وقتی قرار بود یک گزارشگر در خصوص تحریم‌های ایران انتخاب شود، کشور‌های اروپایی با او مخالفت کردند در حالی که این کشور‌ها مدعی حمایت از حقوق بشر هستند، اما کشور‌های اروپایی حتی تحمل شنیدن انتقادی در حوزه تحریمی به خود را ندارند.

غریب‌آبادی سپس با اشاره به گزارش النا دوهان، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای بررسی آثار تحریم‌های بر زندگی مردم، گفت: در گزارش خانم دوهان پایبندی و تبعیت بیش از حد از تحریم‌ها به‌ویژه در حوزه بهداشت و سلامت مورد تأکید قرار گرفته است.

وی سپس با بیان یک خاطره از تبعیت بیش از حد از تحریم‌ها از سوی یکی از کشور‌های اروپایی اظهار کرد: در یکی از کشور‌های اروپایی سفیر بودم که به مقصد آن پرواز‌های ایرانی انجام می‌شد. مفاد تحریم‌های آمریکا این بود که کشور‌های میزبان و یا هر شرکت سوخت‌رسان اگر در سال بیش از ۵ میلیون دلار به آن هواپیما سوخت ارایه کند تحت تحریم قرار می‌گیرد و مجموع ارایه سوخت در سال نباید بیش از ۵ میلیون دلار باشد.

غریب‌آبادی ادامه داد: با مسئولین ایرلاین‌های ایرانی صحبت و محاسبه کردیم و دیدیم مجموع پرواز‌هایی که به آن کشور اروپایی داریم در سال بیش از ۲ تا ۳ میلیون دلار سوخت دریافت نمی‌کنند؛ اما تمام شرکت‌های سوخت‌رسان و آن کشور پرواز‌های ایرانی را قطع کردند و به هواپیما‌های ما سوخت ندادند که به این عمل در بحث تحریمی می‌گویند تبعیت بیش از حد به ترحیم‌ها؛ یعنی تحریم هست و اگر این سوخت را بدهید آن را نقض نکرده‌اید.

وی با طرح این پرسش که چرا تبعیت بیش از حد وجود دارد؟ گفت: خود آمریکایی‌ها با قوانین خودشان هم مزورانه برخورد می‌کنند و می‌گویند که مثلاً در تحریم‌ها در بحث غذا و دارو معافیت‌های بشردوستانه داریم، ولی به آن عمل نمی‌کنند و کانال‌های نقل و انتقال مالی را می‌بندند و به بانک‌ها اجازه نمی‌دهند که پول شما به دست آن شرکت برسد، پس کالایی به شما نمی‌رسد. شرکت‌های بیمه‌ای و سیستم‌های حمل و نقل را تهدید می‌کنند که کالا‌ها بیمه نشوند و حمل و نقل صورت نگیرد؛ بنابراین معافیت بشردوستانه فقط به‌صورت ظاهری وجود دارد.

دبیر ستاد حقوق بشر ادامه داد: از آن سمت تحریم عملاً تا ۵ میلیون دلار وجود ندارد، اما شرکت‌ها را از در پشتی تهدید می‌کنند که اگر سوخت دهید شما را مجازات می‌کنیم. در کاغذ یک چیزی و در عرصه عمل چیز دیگری است که این‌ها را خانم دوهان در گزارش خود به خوبی منعکس کرده است.

غریب‌آبادی در ادامه گفت: یک مورد هم مکاتبه با برخی از کشور‌ها بوده از جمله شرکت سوئیسی که باید دارو‌های بیماران تالاسمی را تأمین می‌کرد و پول آن را هم گرفته بود و آنجا هم ابراز نگرانی کرد و هیچ پاسخی از آنجا به این گزارشگر نرسیده است.

وی افزود: موضوع دیگری که خانم دوهان در گزارش خود آن را برجسته کرده است، بحث هزینه‌های سلامت و مراقبت بهداشتی در ایران است. بیماران خاص هم رنج بیماری دارند و هم هزینه‌های سخت و بالای زندگی و هم هزینه ها‌ی بالای درمان و سلامت وجود دارد و باید با رنج تأمین دارو‌ها و تجهیزات خود هم مواجه باشند.

معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه افزود: جنایت از این بالاتر برای بشر می‌توانیم داشته باشیم؟ خانم دوهان افزایش هزینه‌ها و کاهش دارو‌های مورد نیاز برای بیماران تالاسمی را برجسته کرد که منجر به ۴ برابر شدن میزان مرگ و میر در میان بیماران تالاسمی شده است که این جنایت است و نافی حق حیات است که در حوزه حقوق بشر ادعای آن را دارند.