اسرار نهفته در این سنگ نگاره ۶۰۰۰ ساله که همچنان کشف نشده

به گزارش مجله خبری نگار،سنگ اسرارآمیز اینگا پارایبا در برزیل، که در میان آب‌های رودخانه اینگا در این کشور قرار دارد، یکی از گنجینه‌های باستان‌شناسی این کشور است که بحث‌های زیادی در مورد آن وجود دارد.

طول ۲۴ متری و ارتفاع ۴ متری آن مملو از تصاویر و نماد‌های عجیب و ناشناختانه هندسی در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف است که روی پوسته خارجی آن که از جنس سنگ گنایس است، ظاهراً حکاکی شده‌اند.

با اینکه نظریه‌ها و حدس‌های مختلفی درباره خاستگاه این سنگ و نماد‌های موجود روی آن وجود دارد، هیچ نظریه‌ای نتوانسته ۱۰۰ درصد آن را توضیح دهد.

آیا این پیامی است که اجدادمان به نسل‌های آینده مخابره کرده‌اند؟ آیا تمدنی ناشناخته در گذشته به فنونی دسترسی داشته که خیلی وقت است فراموش شده است؟ این نماد‌ها واقعاً چه معنای دارند، چه کسانی و چرا آن‌ها را حکاکی کرده‌اند؟

پرده‌برداری از میراث سنگ اینگا

این سنگ که حدوداً ۶۰۰۰ سال قدمت دارد، یکی از شگفتی‌های جهان است. سنگ‌ها و غار‌های دیگری در اطراف اینگا وجود دارد که حاوی حکاکی هستند، بااین‌حال، سطح استادی‌ای که در ترسیم نماد‌های اینگا به کار رفته در آن‌ها دیده نمی‌شود و سبک‌های‌شان نیز با هم تفاوت دارد.

نخستین‌بار یک باستان‌شناس محقق به نام گابریل بارالدی به صورت اتفاقی نخستین غار اینگا را در سال ۱۹۸۸ کشف کرد و بعد از آن چندین مورد دیگر نیز پیدا شدند.

بارالدی رویهم‌رفته ۴۹۷ نماد را در چندین غار بررسی کرده است. بسیاری از حکاکی‌های غار‌های اینگا مبهم هستند، اما چندتایی بی‌شک ویژگی‌های کیهانی دارند و دو مورد تقریباً شبیه به راه شیری و صور فلکی شکارچی هستند.

بقیه اشکال به نظر حیوانات، میوه‌ها، سلاح‌ها، اشکال انسانی، هوابرد‌های باستانی (یا تخیلی) یا پرندگان یا فهرستی خام از داستان‌هایی هستند که به چند بخش تقسیم شده‌اند و هر نمادی به شماره یک فصل مرتبط است.

ایگناتیوس رولیم، استاد الهیات یونانی و لاتین، استدلال کرده بود که حکاکی‌ها شبیه به نقش‌های فنیقی هستند. بقیه محققان احساس می‌کردند که نماد‌ها بیش‌تر به رون‌های باستانی مرتبط است و بیش‌تر شبیه به یک قطعه کوتاه مذهبی هستند.

یک محقق متولد استرالیا، به نام لودیگ شوئنهاگنف که در اوایل قرن بیستم درباره تاریخ برزیل مطالعه می‌کرد، ارتباطی قوی بین ظاهر نماد‌های اینگا به حکاکی‌های فنیقی و نوشته‌های دماتیک مصر باستان (شکل ساده شده نوشتار که با الفبای کاهنان مصر باستان فرق داشت و مردم عادی از آن استفاده می‌کردند) پیدا کرد. گروه‌های دیگر شباهت‌های قابل‌توجه بیش‌تری بین حکاکی‌های اینگا با بومیان ایستر آیلند کشف کردند.

گروهی از مورخان باستانی مثل روبرتو سالگادو کاروالهو نماد‌ها را با نگاه دقیق‌تری بررسی کردند. دایره‌های متحدالمرکز را به آثاری از اندام جنسی مردانه مرتبط دانستند و اشکال مارپیچی را نمادی از «سفر یا چرخش فراکیهانی» در نظر گرفتند که احتمالاً ناشی از خلسه‌های آیین‌های شمنی/ فرو رفتن در وضعیت ناخودآگاه یا درغیراینصورت بلعیدن مواد توهم‌زا بوده است و اشکال یو-شکل نیز احتمالا با اندام جنسی زنانه یا رحم مرتبط بوده که ورودی یا دری به سوی تولد مجدد است.

نویسنده پیشنهاد می‌دهد که کل نماد‌های این اثر باستانی برای دسترسی به در ورودی به جهان ماورای طبیعی است.

بقیه این حکاکی‌ها را به قوانین ازدواج خارج از قبیله مرتبط دانسته‌اند. چاله‌های متعددی که در نزدیکی اینگا پیدا شده و مملو از حکاکی هستند نیز احتمالاً از عقیده تمدن‌های اولیه درباره پدید آمدن نخستین انسان‌های اسرارآمیز از چنین اشکالی در روی زمین حکایت می‌کنند.

بقیه این فرضیه را مطرح کرده‌اند که این حکاکی‌های باستانی هشداری به تمدن‌های آینده درباره وقوع یک فاجعه جهانی قریب‌الوقوع (یا احتمالاً فاجعه‌ای که اخیراً از آن جان سالم به در بردند) بوده است. ضمناً، احتمال استفاده از بیش از یک زبان برای حکاکی روی سنگ احتمالات دیگری را نیز وسط می‌کشد.

یک مهندس اسپانیایی به نام فرانچسکو پاویا آلمانی در سال ۱۹۷۶ از منظر ریاضی به مطالعه یادبود اینگا پرداخت.

یافته‌های او که توسط مؤسسه باستان‌شناسی برزیل در سال ۱۹۸۶ منتشر شد، از وجود چندین «کاسه» و حروف پتروگلیف که یک «تقویم خورشیدی» را تشکیل می‌دادند، به همراه یک عقربه ساعت خورشیدی که زمان را با اندازه‌گیری طول سایه تعیین می‌کرد، پرده برداشت.

بعد‌ها آلمانی تمرکزش را روی مستندنگاری نماد‌های سطحی گذاشت و توانست پتروگلیف‌های ستاره‌شکلی را شناسایی کند که در کنار هم یک صور فلکی احتمالی را شکل داده بودند. همزمانی کاسه‌ها و صور فلکی اهمیت سنگ پدرا اینگا را به سطح باستان‌شناسی نجومی ارتقا داد.

متأسفانه این مکان تاریخی امروز در معرض آسیب‌های احتمالی از سمت خرابکاران قرار دارد.

از آنجایی که شواهد تاریخی‌ای از یک تمدن باستانی برزیلی وجود ندارد که بتوان تصاویر این ستاره‌ها یا صور فلکی را به آن‌ها نسبت داد، به نظر می‌رسد که یک تمدن عشایری یا گروهی که موقتاً از این ناحیه بازدید می‌کردند و هنرمندانی داشتند، این سنگ‌نگاره را به جای گذاشته‌اند.

برخی اصرار دارند که برخی ابزار‌های سنگ‌نگاری آن دوران برای فرهنگ‌های سرخپوستی کافی بوده تا بتوانند قطعاتی این چنینی را با تلاش و مهارت‌شان خلق کنند.

نظریه دیگری که برالدی مطرح کرده است می‌گوید که یک تمدن باستانی از فرایند‌های انرژی زمین‌گرمایشی و قالب‌ها و مجرا‌های گدازه آتش‌فشان‌های غیرفعال برای تولید این نماد‌ها استفاده کرده است.

معمای سنگ اینگا

ازآنجایی که طرح روی این سنگ با هر طرح دیگری متفاوت است، برخی محققان حکاکی آن توسط فرازمینی‌ها را مطرح کرده‌اند. یکی از این محققان، به نام کلادیو کوئینتانس، از مرکز یوفولوژی پارایبانو، پا را آنقدر فراتر گذاشته که مدعی است در آن زمین یک سفینه از بیگانگان در اینگا فرود آمده و این نماد‌ها توسط فرازمینی‌هایی ترسیم شده که خودشان را مهمان این صخره کرده بودند.

برخی مانند گیلوان بریتو، نویسنده «سفر به ناشناخته‌ها»، این نماد‌ها را فرمول‌های باستانی یا معادلات ریاضیاتی توصیف کرده که انرژی کوآنتومی یا فاصله طی شده بین سیاره‌ها مثل زمین یا ماه را توضیح می‌دهند.

صرف نظر از اینکه کدام نظریه را ترجیح می‌دهید، این یافته‌ها از اهمیت زیادی برخوردار هستند. حکاکی‌های سنگ اینگا برای کسی معنایی داشته و او با مشقت تلاش کرده این معنای منحصربه‌فرد و یکتا را بیان کند ـ این معنا چیست و به عصر ما چه ارتباطی پیدا می‌کند؟

همان‌طور که تکنولوژی تمدن‌های عصر خودمان پیشرفت می‌کند، می‌توانیم امیدوار باشیم که فهم‌مان درباره راز‌های باستانی نیز پیشرفت کند.

منبع: راهنماتو