به گزارش مجله خبری نگار،بخش تحقیق و توسعه وزارت دفاع ایالات متحده، آژانس پروژههای تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (دارپا)، در حال بررسی استفاده از میکروبها برای ردیابی بی صدای فعالیتهای دشمن و هشدار به نیروهای آمریکایی در صورت شناسایی آنها است. برنامه Tellus امکان طراحی سنسورهای میکروبی را فراهم میکند، جاسوسان نامرئی که در حالت خفته باقی مانده و اگر دشمنان فعالیت خاصی انجام دهند، یک سیگنال مخفی را ارسال خواهند گذاشت. این موارد میتواند شامل عبور تانکها از مرز، راه اندازی نیروگاه هستهای و موارد دیگر باشد.
دارپا، آژانسی که پشت ابداعات بزرگی مانند واکسنهای RNA و اینترنت قرار دارد، اکنون میخواهد قابلیت توسعه سریع میکروبها برای ردیابی نیروهای دشمن را داشته باشد. براساس بیانیه مطبوعاتی این آژانس، پروژه تلوس (به معنای زمین) که به افتخار الهه رومیِ زمین نامگذاری شده، “به دنبال ایجاد طیف وسیعی از سیگنالهای شیمیایی و فیزیکی است که دستگاههای میکروبی میتوانند شناسایی کنند، شرایط محیطی که میتوانند تحمل کنند و انواع سیگنالهای خروجی که میتوانند تولید شوند”.
به گفته این آژانس، سیگنالهای شیمیایی شامل مواد سمی یا رادیواکتیو و آلایندههای فلزات سنگین است. سیگنالهای فیزیکی شامل نور، جریان الکتریکی و میدانهای مغناطیسی میشوند. مزیت دیگر این پروژه این است که میکروبها خود به خود تقویت میشوند و نیازی به منبع تغذیه خارجی یا حتی توجه یا مراقبت ندارند.
زمانی که میکروبها یک فعالیت را تشخیص دهند، میتوانند سیگنالهای شیمیایی یا فیزیکی خود از جمله “نور، ترکیبات آلی غیر سمی یا جریان الکتریکی” را تولید کنند. این سیگنالها کاملاً واضح، اما کاملاً طبیعی خواهند بود و تنها به اندازهای قابل مشاهدخ هستند که هشدار دهند، تا از اطلاع دشمن از تحت نظر بودن جلوگیری شود.
نامزدهای پروژه تلوس شامل باکتری ها، قارچها و ریزجلبکها هستند. میکروبها میتوانند در محیطهای مختلفی، حتی محیطهای خشن، از جمله فضای باز در سطح دریا، زیر زمین، زیر آب با تغییرات زیاد دمایی و قرار گرفتن در معرض گرما، سرما و دیگر عناصر زندگی کنند. جاسوسهای زیادی نمیتوانند چنین قابلیتهایی داشته باشند.
یک جاسوس میکروبی فعال چگونه میتواند نیروهای آمریکایی را از فعالیت دشمن آگاه کند؟ در سطح تاکتیکی، آمریکا ممکن است میکروبی را مهندسی کند که در صورت رد شدن چیزی از روی آن، زیست تابی از خود نشان دهد و آن را در مرز بین متحد آمریکا و یک کشور متخاصم قرار دهد تا برایش جاسوسی کند. اگر کشور متخاصم به متحد آمریکا حمله کند، به ویژه در یک مکان دور افتاده، میکروبهای زیست تاب مسیر حرکت دشمن را روشن میکنند – مسیری که مستقیماً به نیروی مهاجم منتهی میشود.
فناوری تلوس همچنین میتواند در سطح استراتژیک مفید باشد. تصور کنید کشوری یک رآکتور هستهای با هدف تولید سوخت برای سلاحهای هستهای میسازد؛ رآکتور را در مجاورت یک دریاچه میسازد، با این هدف که از آب برای خنک کردن رآکتور استفاده کند. استفاده از آب دریاچه به عنوان خنک کننده دمای دریاچه را افزایش میدهد. پنتاگون میتواند این دریاچه را با میکروبهایی که ممکن است در صورت افزایش دمای دریاچه شروع به پمپاژ متان کنند، بذرپاشی کند. سپس میتوان انتشار متان را توسط ماهوارههای سنجش از دور در فضا تشخیص داد.
دارپا میخواهد در پایان یک تلاش ۲.۵ ساله توسعه، نمونه اولیه “دستگاههای میکروبی” و همچنین برآوردی از سرعت طراحی و استقرار دستگاههای جدید داشته باشد.
ایده این است که قابلیت ایجاد دستگاههای جدید را در هر لحظه داشت، تا به موقعیتهای جدیدی که در حال حاضر حتی نمیتوانیم تصور کنیم، پاسخ داد. به لطف دارپا، حتی راه رفتن دشمنان زمینی آمریکا روی زمین هم میتوانند به جاسوسی از آنها منجر شود.