به گزارش مجله خبری نگار،بسیاری از افراد در فضای مجازی برای دیگران خط و نشان کشیده و با رفتاری خشونت آمیز و همراه با فحاشی ظاهر میشوند. به همین دلیل محققان به ریشه یابی این موضوع پرداختند. گفتنی است این مطالعه سه عامل کلیدی را شناسایی میکند که به رفتارهای آنلاینی که دیگران را تحقیر کرده و به آنها آسیب میرسانند کمک میکند:
تکانشگری
کسب محبوبیت آنلاین
عدم وجود همدلی
دکتر فیلیپ سوآرس، مدرس ارشد ارتباطات و رسانه در دانشکده ارتباطات دانشگاه هنر لندن و سرپرست این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق گفت: ما انتظار داشتیم که عزت نفس پایین و انجام کارهایی که معمولاً در تعاملات رو در رو به سایرین نمیگویید یا رفتارهایی که در محیط واقعی انجام نمیدهید، با رفتار ضد اجتماعی آنلاین مرتبط باشد. علاوه بر این عوامل، ما همچنین انتظار داشتیم که انگیزههای دیگری نیز مانند خشم و انتقام در تهاجم سایبری نقش مهمی داشته باشد.
با این حال، برخلاف تحقیقات قبلی که آزار و اذیت اینترنتی را به عواملی مانند اعتماد به نفس پایین، گمنامی درک شده در دنیای آنلاین، خشم و میل به انتقام مرتبط میکرد، مطالعه اخیر شامل بررسی شرایط ۳۵۹ فرد جوان کانادایی بود که انگیزههای متفاوتی را برای آزار و اذیت سایبری نشان داد. به طور خلاصه دلیل فحاشی این افراد در دنیای مجازی عمدتاً ناشی از چیزی بود که محققان تفریح و پاداش نامیده اند.
دکتر فیلیپ سوآرس در این رابطه گفت: تفریح مربوط به اعمال غیراجتماعی تکانشی است، در حالی که پاداش مربوط به اعمال حساب شده و از پیش برنامه ریزی شدهای است که ممکن است در طول زمان تکامل یابد. افراد جوانی که در رفتارهای ضداجتماعی آنلاین شرکت میکنند، ممکن است به دلیل میل به هیجان و پیگیری احساسات مثبت یا موقعیت اجتماعی در بین همسالان خود برای انجام این کار تحریک شوند.
این مطالعه همچنین دلیل دیگری را پیدا کرد که چرا آزار و اذیت سایبری در بین بزرگسالان جوان بسیار رایج است. بر این اساس، فقدان همدلی یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در فحاشیهای اینترنتی بود.
بر اساس پاسخهای شرکت کنندگان، محققان پیشنهاد کرده اند که بزرگسالان جوانی که رفتارهای ضداجتماعی آنلاین انجام میدهند، اغلب قادر به همدردی با احساسات دیگران و به ویژه قربانیانشان نیستند.
دکتر فیلیپ سوآرس در این رابطه توضیح داد: معنی ارتباط فوق، این است که مرتکبین ممکن است رفتار ضد اجتماعی آنلاین داشته باشند، زیرا آنها به طور کامل احساس افراد طرف مقابل خود را درک نمیکنند.
یافتههای این مطالعه بینشهای ارزشمندی را ارائه میکند که میتواند سیاست گذاران، دولت ها، والدین، رسانههای اجتماعی و متخصصان سلامت روان را در تلاشهای مداوم خود برای ایجاد محیطهای آنلاین فراگیر و حمایت کننده برای همه افراد ارائه کند.
به همین دلیل کارشناسان راهکارهایی را ارائه میکنند که به کمک آنها میتوانیم رسانههای اجتماعی را به مکانی امنتر برای بیان نظرات و افکار خود تبدیل کنیم:
مطالعات قبلی نشان داد: واداشتن کاربران رسانههای اجتماعی به فکر کردن درباره محتوایی که قرار است پست کنند، میتواند در افزایش آگاهی و ایجاد همدلی آنها موثر باشد. آزمایشی در توییتر نشان داد که درخواست از مردم برای بازبینی پیام شان قبل از ارسال متنی توهین آمیز باعث شد بسیاری از کاربران پیامهای خود را به شیوهای مودبانهتر باز نویسی کرده یا از ارسال آن منصرف شوند.
راهکار دیگر، استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی پیشرفته برای شناسایی نظرات یا پستهای نامناسب است. با ادامه پیشرفت قابلیتهای مدلهای زبان مبتنی بر هوش مصنوعی، شرکتهای رسانههای اجتماعی این فرصت را دارند تا با شناسایی پستهای بالقوه سمی یا وادار کردن کاربران خود به فکر کردن درباره آنچه که میخواهند پست کنند، رفتار ضد اجتماعی آنلاین را مهار کنند. با این حال، اجرای چنین اقداماتی میتواند پیچیده باشد.
در خاتمه پیشنهاد میشود، مداخلات روانشناختی را طراحی کنید که حس همدلی را افزایش میدهد. ایجاد آگاهی در میان بزرگسالانی که درگیر رفتارهای ضداجتماعی آنلاین هستند، میتواند پیامدهای منفی اعمالشان بر قربانیان را به آنها نشان داده و از وقوع این رفتارها پیشگیری کند.